''Öyle bir sevişelim ki Felix, Tanrı'nın cehennemi bile tenimizin sıcaklığını kıskansın.'' Kızın ruhu kırmızıydı. Ve çocuk, kırmızının en tutkulu tonuna boyandı. *Sadece yasal veya psikolojik yetişkinliğe ulaşmış olanlar okuyabilir.

Siyah dar kot pantolonu, siyah ceketiyle ve siyah botlarıyla çok... ilginçti. Dışarıda güneş olmamasına rağmen siyah güneş gözlüğü vardı. Uzun ve dalgalı saçları kafasına taktığı siyah şapkayla bütünleştirmiş gibiydi. Kalçasını öğretmen masasına dayadı ve gözlüklerini çıkartarak masanın üstüne koydu. "Merhaba gençler Bay McCoven maalesef artık okulumuzda bulunmuyor. Bundan sonra resim derslerini birlikte işleyeceğiz. Adım Ashton Irwin." //teacher serisinin 1. kitabıdır//

"O, sadece küçük bir kız ve her bir parçası beni çıldırtan sanat eseri." Mellifluous*- Bal gibi tatlı demektir 𝒵𝓎𝓁𝒾ℯ

Hikaye bana ait değildir sadece Türkçe'ye çeviriyorum. Yazar: @northrenlights

"Kuzey" diye inledim. Son nefesimmiş gibi çıkan sesimle " Lütfen " diyebildim. Kuzey durmak bilmiyor , hareketleri daha da hızlanıyordu. Avını yakalamış aslan gibi belimde ki elini sıkılaştırdı. Dudaklarıma bir daha hiç kavuşamayacak gibi diliyle keşfederek öpüyordu. Boşta olan eli göğüslerime çarparak aşağıya kaydı.O bölgenin üzerine geldiğin de durdu. Mümkünmüş gibi parmaklarından alev çıktığını hissettim. Eliyle daire çizdiğin de tırnaklarımı Kuzey'in sırtına geçirerek inledim. "Kuzey" Yeniden başlangıç tarihi; 01.07.2019 Kapak Tasarımı; E-rabbit

Bir rehabilitasyon merkezinde acılarıyla baş başa kalmış onlarca insan. Bunlardan biri ışığını kaybetmiş bir yıldız, Mira. Diğeri yükü omuzlarına ağır gelen bir adam, Emir. Tüm yaralarına rağmen mutlu olabilirler mi? "İnsanı yine insan iyileştirir." diyor şair. 💫🖤

25.03.2019 Derin 25 yaşında hayatta yaşanabilecek en zor şeyleri yaşamış ve ölmemiş olsa bile yaşamını tamamen bitme noktasına getirmiş bir kadındır. Yan dairesine taşınan yeni bir yabancı ise 3 yılda kurduğu düzeni tamamen değiştirecektir. Yazar Notu: Bu romanı yazalı yaklaşık 3 ay oluyor. Bilgisayarımda öylece duruyordu ve benim gözümde resmen çürüyordu yazdığım roman. Bu yüzden burada paylaşmaya karar verdim. Bölümleri arka arkaya atmamın sebebi bu. Fikirlerinizi belirtmekten çekinmeyin!! Kitabın ikinci serisi; İki Hayaletin Sessizliği Kurgu içinde #1 : 04.05.2019 HİKAYELERİMİN TÜM HAKLARI SAKLIDIR. İZİNSİZ KOPYALANMASI VE/VEYA ÇOĞALTILMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEMLERE BAŞVURULACAKTIR.

Wattys 2019 Yeni Yetişkin kategorisi kazananı Dünyanın tüm yükünü bile isteye omuzlanmış bir adam, aşkı birinci elden yaşamayı reddeden bir kızla tanıştığında; hayatları bir daha asla eskisi gibi olmayacaktı. *** Daha önce, hayal kırıklıklarımın ölüme sebebiyet verebilecek kadar ağır yaralanmalara yol açabileceğini hiç aklımdan geçirmemiştim. Ben düşerdim, hiç sızlanmadan dizlerime kendim üfler, üzerimdeki tozu silker, başım eskisinden daha dik yoluma devam ederdim. Ama atladığım bir nokta vardı. İnsan beyni pimpirikli bir ev hanımı gibiydi. Çekmecelerine sadece yıkanmış, ütülenmiş, mis gibi kokan anıları yerleştirirdi. Kötü anılar, odanın en karanlık ve gözden en uzak köşesinde çürürken kesif bir koku yayardı etrafa. Tam da şimdi anlıyordum. Gözlerinin rengi tanıdıktı. Gözlerinden geçen duygu şeridindeyse daha önce şahit olmadığım bir şeyler vardı. Ve ben bugün, burada, seneler önce yanlış kaynayan kemiğimi düzeltebilmek adına aynı yerden, yeniden kıracaktım. *** Hikayenin Başlangıç Tarihi: 23.06.2017 Hikayenin tüm hakları saklıdır ve copyrighted.com tarafından korunmaktadır.

Milat, tarih hesaplamalarında İsa'nın doğduğu gün olarak kabul edilir. Onun miladı ise bir doğumu değil, ölümü simgeliyordu. Babasının intiharının ardından derin bir yas içinde olan Kayra ve ağabeyi, yeni bir mahalleye taşınarak hayata sıfırdan başlar. Ancak unuttukları bir şey vardır, geçmişin kirli elleri yakalarını asla bırakmayacaktır. Yeni bir mahallede ayları deviren Kayra, cenazesine bile gidemediği babasının mezarını ziyaret eder. Ziyareti sonrasında tesadüfen karşılaştığı adamın hayatını değiştireceğinden bihaberdir. #dram 7. | 1.5.21 #genel kurgu 14. | 24.03.20

' Kim acı çekmeden büyüdüğünün farkına varabildi ki ? Onca çekilen çileler, onca dökülen gözyaşları, belkiler, keşkeler.. Ben geceleri başımı yastığa koyduğumda lafımı bile geçiremediğim gözyaşlarıma borçluyum büyüdüğümü. Sessiz çığlıklarım beni olgunlaştırdı. Kalbime saplanan darbeler beni yeniden oluşturdu. Önceden düşünürdüm ki 'mutlu olmak için çabalamak gerekir' , hiç mi çabalarım fark edilmedi ? Şimdi düşünüyorum da başımı şu huzurlu yere koyabiliyorsam çabalarım bir işe yaramış, gözyaşlarım boşa akmamış, çığlıklarım iyi ki sessiz kalmış. İyi ki biz olmuşuz... ' İyi ki biz olmuşuz sevgilim, ben en çok sana yakışıyorum, tıpkı senin benden başkasına yakışmayacağın gibi..'