📍Kitap olduğu için sadece ilk 5 bölüm yayımdadır...📍 ''Ölüm bizi ayırana dek Sude'm, sana yemin olsun ki asla bırakmam seni! Asla hayatından çıkmayacağım Sude'm. Bir gün ölürsem bile hep bir şekilde seninle olacağım, bedenim olmasa bile sana aşık ruhum hep yakınlarında olacak. Çünkü bedenler kaybolsa bile ruhlar birbirini severmiş, ben de seni öyle seviyorum işte Sude'm...'' ***** Büyük bir aşk, beklenmedik bir kayıp ve unutulmayan bir sevgiliye yazılan mektuplar. Bir aşk ne kadar güçlü olabilir? Bir insan öldüğü söylenilen bir adamın geri dönüşünü ne kadar süre bekleyebilir? Aşk mıdır bizi hayatta tutan yoksa koşulsuz bir sevgi midir ihtiyacımız olan?

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Sonra gece üstümü örttü, yıldızlı gece göğüne benzeyen gözlerine bakmaya fırsat bulamadan.

Bizim hikayemiz içimizden biri öldüğünde başlayacak. Ben Hakan Yılmaz. Öyle soyadıma bakmayın; çokta güzel yıkılışlarım olmuştur bu dünyada. Sağlam darbeler yedim çocuk yaşımda. Kanımın, yaralarımın arasında büyüdüm ben. Bir mahalle var içinde bir çok yaşantının olduğu; İhanet, aldatmak, yaralamak, sevmek, çok sevmek, fedakarlık ve en kötüsü de birini öldürmek. Birini kurban etmek. Ben bu olayların tam ortasındayım. Ben önce sevdiklerimi, sonra tek tek ölümü kucaklayanım. Ben aslında namlunun ucuyum. İncirli mahallesinde olan tehlikeli kovalamacalar, güçlü ve sadık dostluklar, derin ve açığa vurulmamış aşklar hepimizi dipsiz bir kuyunun sonuna getirecek. KÜÇÜK MAHALLENİN BÜYÜK SEVDALARI... 18.04.16 BU HİKAYE ACI BİR HİKAYEDİR. MUTLULUK ARAYANLAR HAYALKIRIKLIĞINA DÜŞMESİNLER.

Bana göre her aile bir ağaçtı, yapraklarsa aile üyeleri. Ben kendi ağacımın kuruyan yaprağıydım. Yalnız, hastalıklı, çaresiz... Ener Demir, o da benim gibi kuruyan bir yaprak...

Wattys2017 - Hikaye Ustaları Kazananı #6 Korku - 05.12.2017 #5 Bilim #51 Suç #48 Paranormal #44 Bilim Kurgu *** "Daha küçücük bir kız iken, gözlerinin önünde uçuşan şeyleri eğlenceli buluyorken, sana seslendiğimde aslında annenin sana fısıldadığını sanıyor iken, kendi hayal gücünle gölgelerle oynuyorken ben hep seni izliyordum, Tracia. Ne olduğumu hiçbir zaman anlamadın, ama ben seni çok iyi tanıyordum. Senin içinde yaşıyordum; bazen seni kontrol ediyordum. Ama sen bunun farkında değildin. Üzgünüm Tracia--" ©Tüm hakları saklıdır. 15/07/2016

Bir hastalık ansızın sizi uykuda yakalayıp öylece yaşamınızı anlamsızlığa boğabilir miydi? Peki anlamsızlıkta anlam aramak bir denizin dibindeki kum taneleri arasında ufacık bir boncuk aramayla ne kadar eş değerdi? Mira 20 yaşında uykuya dalıp 26'sında uyandığında tüm bu soruların ana kahramanı haline gelmiş,evli ve bir çocuk sahibiydi. İşin en sinir bozucu yanı, hafızası sadece 6 yıl öncesini hatırlıyor ve bu yeni uyandığı hayatına bir yabancıydı. Kapak Tasarımı: @bsudeee Başlama Tarihi : 09.11.2016 Genel Kurgu #30: 24.12.2016

... Senindir ey sonsuz veren ne varsa hayat gibi Tutma soluğunu, genişle, öz ve kabuk senindir. Ey en güzel görüntüsü çiçeklere dökülen bir çavlanın aşkım, sonsuzum, bu dünyada ne var ne yok senindir. NOT:Kuruyan Yapraklar'ın devamıdır.

⭐ WATTYS 2017 BÜYÜK BULUŞLAR KAZANANI ⭐ "Dünyanın en hızlı adam olan çocuklarıyız biz yetimhane çocukları, en hızlı ADAM olanı." Acıyı keşfeden küçük çocukların hikayesi... Mahar, 1980 li yıllarda sert kuralları olan, çocukları şiddet ile terbiye etmeyi güden bir geri kafalı müdürün yönetimindeki yetimhanede büyüyen üç çocuğun hüzün ve bir o kadar da macera dolu hikayesini anlatıyor. Mahar, yetimhane beraber büyüdüğü Ali ve Merve ile 8 yaşındayken kaçmaya karar verip her şeyin çok iyi olacağını düşünürler. Peki her şey iyi mi olacaktı? Her sokakta ayrı bir yüze bürünen İstanbul sokakları yetimhaneden daha mı güvenli? Değildi, özellikle sekiz yaşında isen hiç de güvenli değildi. KİTAPTAN KESİT.. "Sekiz yaşından beri söylediğim bir söz vardı; dünyanın en hızlı ADAM olan çocuklarıyız diye. Ama gelin bi' sorun bana. Bir sorun bana; hızlıca adam mı olmak istiyordum yoksa çocukluğumu yaşaya yaşaya mı adam olmak istiyordum.... Gelin bir sorun bana..." ... Yirmi beş yaşına gelmiş, balkonumda çayımı yudumlarken dışarıda gülüp koşturan, oyun oynayan çocukları gördüm. Yirmi beş yaşında filan dinlemedim, attım kendimi sokağa. "Ben de sizinle oynayabilir miyim?" dedim çocuklara gülerek. Önce birbirlerine bir süre baktılar ve sonra: "Tamam abi oyna." dediler. "Ama son geldiğin için ortaya geçersin." Ortaya geçmiş öylece duruyordum. Çocuk elindeki topu bana atıp bacağımdan vurunca güldü. Kaçmamış, hatta topu tutmaya çalışmıştım. "Hahaha! Ya abi kaçsana toptan. Neden kaçmıyorsun?" diye güldüler. Oynadığımız oyunun adı 'ortada sıçan' dı. Ve ben Mahar; yirmi beş yaşında ortada sıçan nasıl oynanır, onu öğreniyordum... ~Telif hakkı saklıdır.

Bora’yla tanışın. O ne sportif ve kaslı ne zengin ne de bir kötü çocuk. O sadece Bora. Bildiğimiz erkek yani. | WATR Watty'14 En İyi Humor Hikayesi |