|Gizli Numara, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| |Gizli Numara 2, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| Arıyor... GİZLİ NUMARA "Efendim?" "OHA!" "Ne oluyor be?" diye cırladım ve telefonda ki bu seksi sesi tanımaya çalıştım. "Şey... Pardon, senden önce beş altı kişiyi aradım ve sen düzgün konuşan daha doğrusu, aradıklarım arasında ki ilk kızsın!" dediğinde ağzım açık kalmıştı. Tanıdığım birisi değildi, numaramı salladığı ve tutturduğu belli oluyordu çünkü böylesine hoş bir sesi daha önce duysaydım unutmam imkânsızdı. Sırıtarak çalışma koltuğuma yaslandım ve "Sen kimsin?" diye sordum. Bir insanı, tanımadığım sesi güzel olan bir insanı kendimden bezdirmek eğlenceli olabilirdi. Ta ki, durumlar çizdiğim yoldan çıkana kadar. 16.01.2015-07.01.2018

Sabah gözlerimi mutlulukla açtım.Ahh kimi kandırıyorum?Sabahları gözlerimi mutlulukla açmam.Yeni okuluma gidecektim fakat biraz 'Değişik'olduğunu duydum.Umarım iyi anlaşırım sınıftakilerle,çünkü ortamlara çabuk ısınan biri değilim. - Bir dakika ne?Burada 2 okul vardı!Tamam uykumdan zor uyandım ama hala uyuduğumu sanmıyordum.Ellerimle gözlerimi ovuşturdum.Tekrar açtığımda hala 2 okuldu.Ah ciddi olamazsın! - ''Seni seviyorum.Hepte sevdim.'' ^-^ ''Biliyor musun senden nefret bile etmiyorum.Çünkü nefret bile bir duygu ve sen o duyguları haketmiyorsun!'' - Gerçekten mutlu ve güzel hayatım vardı.Okulda tanıştığım Arya ve Sera tam bir harikaydı.Hem dış hem de iç güzellikleri vardı.Ve sonra çocukluk arkadaşım Doğa'da gelince müthiş 4'lü olduk. Eh sanki imkansız dediğim çocuktan hoşlanıyordum.Tabii hesaba katmadığım bir çıkıntı ile hayatım değişti.Berke..Yine hayatımı mahfetmişti. - Gizli numaradan yine bir mesaj vardı.Şu mesajları atanı bulursam öldüreceğim onu! Gizli Numara:Her nefes aldığım da bir saniye daha kaybettim ömrümden.Bende tuttum nefesimi.Ömrümü ömrüne katabilmek için. ^^^ Ağlarken baktım gözlerine.Kulağına eğildim.''Buldum seni mesajcı.A-ama ben öldüremeden gidiyorsun.''diye mırıldandım.''Her nefes aldığım da bir saniye daha kaybettim ömrümden.Bende tuttum nefesimi.Ömrümü ömrüne katabilmek için.''dedim bu sefer ambulansı ararlarken.. -Kitap kapağını yapan Ozgesarduc'a teşekkür ederim :)

Üç kişi hayal edin. Üç birbirinden farklı karakter. O üçünün de kendine ait farklı fikirleri var ve sizin birinin yolundan gitmeniz gerekiyor. 1) "Bazı anlarda kalbinde olan kişinin, hayatında olamayacağını anlarsın." 2)"Gelmeyeceğini bile bile beklemek saflık değil, aşktır güzelim." 3)"Sevmediğim bir şeyi seviyor gibi yapabilirim. Zor olan; sevdiğim bir şeyi sevmiyormuş gibi yapmak." Sen o üç kişiden hangisi olursun? Yanıtını bulmak istiyorsan, İmkansız'a benimle ulaş... Bir çöldeyim ben. İhtiyacım olan sadece bir damla. Küçücük bir damla su... İçimdeki o sonsuz sussuzluğu gidermek için istediğim tek şey o damla. Hayatıma dönüş biletim belki de. Karanlığa mahkum olan ben yaşadığım o sonsuz çöl gecelerinden sonra hiç beklemediğim anda çölün ortasında bir kaktüs bulmuştum. Herkes bilir kaktüslerin dışı dikenler ile kaplıdır. Doğru yerden tutmazsanız elinizi parçalayabilecek niteliktedir ama ben o kaktüsü düzgün bir şekilde tutmuştum. İlk başta anlamak için küçük yaralar almıştım ama o yaralara değen bir sonuç ile karşılaşmıştım. İçini açtığım anda aylardır istediğim şeye kavuşmuştum. Ben hayata döndürecek o küçük damla suya. Kana kana içmek isteyeceğim o bir damlaya kavuşmuştum. O yıldızlı çöl gecesinde yolumu bulmamı sağlamıştı o damla. Hiç beklemediğim bir anda pusulam olmuştu. Mahkumiyetinin acılı olduğu o dipsiz yerden kurtarmıştı beni. Wattys 2015 kazananı Sevgili minnoş okuyucum, Bu benim ilk hikayem ve en başta hatalarım olabilir ama lütfen unutma ; her yeni bölümde kendime bir şeyler katıyorum ve limitlerimi zorluyorum :) İ

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

-29.10.2016 Genç Kız Edebiyatı #432 -16.12.2016 Genç Kız Edebiyatı #335 Kapak Tasarımı: DOW/Faervelion'a aittir☺️ Bu güzel kapak için teşekkürler. Kadın adımlarını ağır ağır atarken veranda'nın ahşap zemininde, adam arkasından buğulanmış gözleriyle bakıyordu. ' Senin peri tozun olsam ve dökülsem dudaklarına, benim için güler misin umut dolu?' demek istese de sustu bir çiçeklere fısıldadı isteğini bide yıldızlar şahit oldu kadının arkasından hüzünle ve aşkla bakan adamın sözlerine. "Patolojik kıskançlık, diğer bir adı ile Othello Sendromu. Bu rahatsızlığın sahibi sevgilisi, karısı yada sevdiği bir kişiyi saplantı derecede kıskanır. Hatta kimi zaman aldatıldığını düşünen kişiler eşine zarar verebilir. Bu durum da buna bir örnek, ancak bu patolojik kıskançlığın ötesinde olan bir şey. Beyni sevdiği kişiyi kaybetmeyi hazmedemediği için onun ölüm sebebi olarak başkasını bulmuş ve kendine ait bir senaryo yazmış. Üzgünüm ancak bu düzelebilecek bir şey değil. O bir katil, ancak katil olarak kendini değil kızını görüyor."

'' Dayanamıyorum, '' dedi Asel pamuk gibi yanağını ıslatan göz yaşlarını elinin tersiyle silerek. Meriç konuşmaya başladı, yine içten. '' Yorgunsun; daha yeni çıktın bir savaştan, yenildin. Koy dizlerime başını, dilediğin kadar dinlen.'' #GençKurgu

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------