Nie wygrywasz, nie istniejesz - hasło, które przyświeca większości dzieciakom w Sydney, biorących udział w nielegalnych wyścigach. Tu liczy się niebezpieczeństwo i skacząca adrenalina. Heather Davis zatracona w chorym świecie dreszczy, niepohamowanych emocji, nie zamierza zmieniać nic w swoim życiu, jednak gdy na jej drodze pojawia się tajemniczy blondyn, nieświadomie pozwala mu zapanować nad całym jej światem. RISKY PLAYER, @FANFIC_AF

Dwa lata po wybuchu epidemii. Około 80% populacji całego świata nie żyje czy raczej zostało zainfekowane, lecz mała grupa zdrowych ludzi wciąż próbuje walczyć o przetrwanie. Są niczym żywa kropla w morzu martwych zombie. Pomimo tego, wciąż się nie poddają, nie chcą się poddać....cóż, przynajmniej ona nie chce... †

Zapraszam do przeczytania ^^

Fotografia, zwierzęta, skromność... To trzy słowa idealnie opisujące Chiarę. Zamknięta w sobie dziewczyna, która zaufać potrafi tylko dwójce swoich pupili. Fotografia, to pasja której jest całkowicie oddana. Tylko wtedy może zapomnieć o problemach rodzinnych, czy tych szkolnych. Co zmieni się w życiu 17-latki po poznaniu o 3 lata starszego Karola? Czy po złożeniu propozycji, łączyło ich będzie coś więcej niż tylko sesje? Zapraszam na historię prosto z serca Londynu! ----------------- #277 w DLA NASTOLATKÓW [22.01.17] #196 w DLA NASTOLATKÓW [13.02.17]

Nie dostrzegł. Nie usłyszał. Nie poczuł. Nie był tego świadomy. Inaczej opowiadanie KubsonxAlien, w którym obydwoje lubią jeździć na deskorolkach, a YouTube jest zepchnięty na dalszy plan. Ostrzeżenia: miłość męsko-męska, ostry angst. Jak chcesz sobie więcej zaspoilerować patrz na tagi.

Kiedy Karol przyjeżdża do Polski wszystko się zmienia. Jego dotychczasowa przyjaźń z Kubą zacznie przeżywać kryzys, a wspólne mieszkanie nie ułatwia tego. Czy ich przyjaciele pomogą? Opowiadanie jest typowym romansem boyxboy. Otóż help mi, wreszcie publikuje to półroczne... coś. Betowane, rozdziałów mam trochę napisanych ale nie wszystkie. Komentarze mile widziane.

ZAWIESZONE *W trakcie poprawy* Violetta jest prostą dziewczyną, która chodzi do ostatniej klasy liceum. Mieszka w niewielkim domu razem ze swoją przyjaciółką Sky. Dziewczyna wiedzie normalne życie przeciętnej osiemnastolatki. Uwielbia Horrory i straszne opowieści chociaż jak na razie z reguły na nich zasypia. Pewnego dnia życie osiemnastolatki ulegnie zmianie. Pozna osoby, które znała tylko z horrorów i opowieści, dowie się też, że sama do nich należy. Przenosi się do specjalnej szkoły, w której tacy jak ona uczą się panować nad swoimi zdolnościami. Violetta poznaje tam przyjaciół i razem będą próbowali ochronić szkołę i jej uczniów przed ludźmi którzy tępią takich jak oni. W między czasie wychodzą na jaw pewne istotne fakty. Violetta próbuje dowiedzieć się kim jest i kim są jej biologiczni rodzice. Jak się okazuje, nie jest to takie proste. Dlaczego? Zapraszam do czytania. 08.10.16 - #30 Fantasy 18.10.16 - #25 Fantasy _______________________________________ Pomysł powstał dzięki moim znajomym. Prawa zastrzeżone, zakaz kopiowania.

[Po zakończeniu historii, będę chciała poprawić wszystkie błędy, więc z chęcią przyjme wiadomości, jeśli jakieś zauważacie, z góry dzięki za pomoc!] Czemu tyle czekałeś? Gdzie byłeś? Odrobinę za późno Znalazłeś mnie.- The Fray 'You Found Me' Ludzie się zmieniają. Ale pamiętaj. Zawsze będę kochał Cię całym sercem. [Książka może zawierać sceny dla Dorosłych, wulgaryzmy. Pojawiają się również związki hetero-, jak i homoseksualne.] Nie zgadzam się na kopiowanie moich prac. Postacie NIE NALEŻĄ do mnie!

Strach jest nieodłącznym elementem mojego życia. Najczęściej odbiera mi to, co jest dla mnie cenne. Minuty mojego życia, pełne niepewności. Paraliżuje mnie, przez co jestem niezdolny do ruchu, Czasem też mi coś daje. Wyjątkowego, niczym światełko w tunelu. Po czym odbiera. Nie chcę mu tego oddawać. Ostrzeżenia: opowiadanie zawiera w sobie miłość męsko-męską. Jeśli nie chcesz, nie czytaj. Pss, wybaczcie za dziwną okładkę, ale pierwszy raz robiłam...

///Dodatek do "Still alive"\\\ Kiedy wszystko się zaczęło, byłam dziewięciolatką. Od prawie dwóch lat jestem sierotą, a od paru miesięcy należę do kilkuosobowej grupy. Zawsze myślałam, że swoje czternaste urodziny spędzę w gronie bliskich, nie w gronie umarłych, którzy ciągle chodzą.