Elini göstererek "Bu elleri kimsenin eli değmedi" Yanaklarını göstererek "Bunları kimse öpmedi" Dudaklarını göstererek "Bunları kimse öpmedi" "Yani birisinin senden beni alabilmesi için çok önemli ve özel olması lazım ama bu okulda çok zor. Kimse kusursuz değildir Hira. Bunu unutma ben senin her zaman hayatının her anlamında yanında olmaya çalışacağım. Ne olursa olsun sende benim merkezimdesin bunu unutma olur mu? Sonra birden hafif suratı asıldı. "Sende bir erkek arkadaş bulduğun zaman beni hayatından ne olursa olsun çıkarma olur mu? Böyle konuştuğunda gözümden damlayan yaşlara engel olmadım. Ona kelimelerim o kadar kifayetsiz kalıyordu ki itiraf edemiyordum bir türlü aşkımı. Sen demek istesemde hep siz diyerek çoğullaştırıyordum her şeyi. Seni seviyorum diyemiyordum mesela sanki ağzıma kırbaç vurmuşlar gibi susup kalıyordum karşısında. Şuan karşımdayken seni seviyorum demek istiyordum ama yok olmuyordu bir türlü. Sonunda ne olacağını bilsem hiç acımadan söyleyeceğim. Seni seviyorum bu kapıdan içeri girdiğin andan itibaren seni kabullendim, Seni benimsedim sana yan gözle baktım ve daha nicesini kelimelere dökmek için can atıyordum ama olmuyordu. Gözümden akan diğer damlayıda silerek hislerimi söyleyemesemde birkaç itrafta bulunmaya karar verdim. Aynı onun gibi "Elimi göstererek "Bu elleri kimsenin eli değmedi" "Dudaklarını göstererek "Bunları kimse öpmedi" "Yanağımı göstererek "Ama burayı bir kişi öptü" Pat diye sorduğu soruyla irkilmeden edememiştim. "Kim öptü ?" Bakışları anında sertleşti ve kaşları çatıldı. Sorusu karşısında gülmek istesemde bunu isteğimi bastırmaya çalıştım ama başarılı olamadım ve birden gülmeye başladım. Safa kaşları çatık bir şekilde bakmaya devam etti. Sorunun cevabını almak için beklentiyle suratıma bakıyordu. Parmağımla onu işaret ederek 'SEN' dedim. Sadece sen öptün."

"Seni adi herif benden ne istiyorsun?" " Seni istiyorum..." "Sen bir psikopatsın!" diye bağırdım. Görüntü bulanıklaşmaya başlarken; " Tıpkı benim olanlara sahip oldukları gibi bende sana sahip olacağım,sadece benim olacaksın. Kaderinden kaçamazsın küçük kız.."

Hiç beklemediğiniz anda önünüzde açılıveren bir kapı, sizi aşkın hayatınız boyunca kaçtığınız acılar ve sevinçlerle döşeli yollarında yürümeye zorlayabilir. O gün geldiğinde yaşayacaklarınıza hazır mısınız?

Şımarık ve güzel prenses Alize ile görgü kurallarından habersiz, kaba saba ama bir o kadar yakışıklı tamirci Serkan'ın aşkına şahit olmaya hazır mısınız? "Alize yarı açık penceresinden arabasını tamir eden adama bakıyordu. Bu adam tamirciden çok motosiklet kullanan yakışıklı züppelere benziyordu. Kirli atletinin içinde bile kendisini gösteren kasları dikkat çekiciydi. Dağınık siyah saçları, hafif sakallı kemikli yüzü ve bu yüze çok yakışan kemerli burnuyla değme mankene taş çıkartacak kadar yakışıklıydı. En güzel yeri ise kesinlikle mavi gözleriydi." Alize'nin boğaz kıyısındaki yalısından İstanbul'un arka sokaklarında yer alan döküntü bir gecekonduya taşınmasının nedeni aşk mı yoksa intikam mı? Ünlü işadamı Nurettin Hıfzızade kızının şirket arabalarını tamir eden adamla evlendiğini öğrenince delirecek mi yoksa görmezden mi gelecek? Mahallenin dilberi Asuman bir zamanlar yüz vermediği Serkan'ın peşine tekrar düşecek mi yoksa uzaktan izlemekle mi yetinecek? Susmayı bilmeyen kaynana Şaziye yalıdan gelen gelinini kabullenecek mi yoksa canından mı bezdirecek? 'Kendi Düşen Ağlamaz' sıradışı bir intikam hikayesini tutkulu bir aşkla harmanlayan çarpıcı bir roman.

Meltem ve Boran'ın Hikayesi Tamamlandı

Sevgisi uğruna her şeyi göze alan bir adamın, aşkla, sevgiyle, sabırla dokunmuş hayatı... Beni Hatırla, Emre ve İlknur'un destansı aşklarının hikayesi...

Bedenim iki tane olabilir ama içimdeki kalp tektir. Ruhum ateştir. Aşkım serindir. Aynada görünen yüzümü değil Kalbimi gör, kalbimi sev... O kalp sonsuza kadar senindir...

O iki farklı yaşamı aynı bedende taşıyordu. Hayatında grilere yer yoktu. Ya siyah ya da beyazdı. Gündüzleri bir melek. Geceleri ise şeytandı. İyilerin canını kurtarırken. Kötülerin canını alandı. Gündüz çocukların sevgilisi, Geceleri kötülerin kabusuydu. O bir ÖLÜM MELEĞİYDİ! Yaşadığı travmalar hayatına yön vermişti. Hiçbir duygusu yoktu.

"Alametler baş gösterdi kâhin, O karanlık gecede yolunu aya sürüyen bir kadın var; genç ve kendine yabancı. Arayışı aya kadar yükseliyor, Ürpertiler sarılı ruhu kederli. Ve bir yaratık onu ısırmak için kolluyor bütün aydınlıkları. Kehanet Leivan, İnkâr edemezsin Leivan!" İlk Zamanlayıcı, nie:1839, Ay tutulması Velana Kenti, Araf Yazar: Ayşenur Sezer