O benim yanımda olmak istediği kişi oldu.

Ama ben, onu ömür boyu karanlık dünyamın beyaz çizgilerine mahkum edecek kadar bencil olabilir miyim? Veya o, karanlıkta hevesle çizdiğim çizgilerimin gerçek sahibi mi? © Tüm hakları, Byun Baekhyun'un göz kapaklarının ardında saklıdır. © •angst with happy end√

"Tesadüf bir başlangıçtır; Finali sen oynarsın, perdeyi kader kapatır." [Hayran Kurgu içinde #1 160625] [Hayran Kurgu içinde #1 160711]

Her şey bir iddia üzerineydi.

Park Chanyeol 34 yaşına yeni basmış evli ve üç çocuklu bir babaydı. Beyin cerrahıydı ve işinde seçkin insanlardandı. Chanyeol, Katie'le evlendiği için mutluydu. Chanyeol, üçüzlerine sahip olduğu için mutluydu. Ta ki üçüzlerinin birinci yaş partisine kadar. Byun Baekhyun 19 yaşında üniversite birinci sınıf öğrencisiydi. En büyük hayali fotoğrafçı olmaktı ve bu hayale uzanan yol ona oldukça pahalıya patlıyordu. Kütüphane de çalışması bir yanında ek iş olarak küçük çocukları eğlendiren Baekhyun, birinci yaş günleri için giyindiği palyaço kostümünü yakmak isteyeceğini nereden bilebilirdi? Bir tarafta sorumlulukları olan bir adam, diğer tarafta yolun başında olan bir genç. Onların hikayeleri farklıydı. Onlar yoktan var olmaya çalışmışlardı. Peki başarabilmişler miydi?

"Ateşin etrafında dolaşıyorsun , Luhan. Ateş seni yakar. Kül eder... Ben bulaşmak isteyebileceğin biri değilim."

"B-ben bambaşka bir yere gidiyorken, sana geldim." "Onun yerine-" dedim derince yutkunurken. "Ben geldim sana."

Baekhyun onunla yakınlaşmaya çalışan kişilerin hiçbirinde bu duyguları hissetmiyordu. Hiç kimse bu hisleri tetiklemiyordu. Biri dışında. Sıradan bir günde okula yürüdüğünde karşıdan kendisine doğru gelirken göz göze geldiği Park Chanyeol dışında. __________ Baekyeol oneshot. Yavaş bir müzikle okunması önerilir. Ben f(x)-Paper Heart dinlerken yazdım o yüzden medyaya onu bırakıyorum, seçim sizin. Keyifli okumalar ^o^