Oysa ki mutlu olacaktım hayallerim vardı hepsini bir bir yaşayacaktım aslında yaşadım da ama kurtulmak istediğim köhne hayattan daha kötü bir bataklığa düsürdü beni hayallerim ve şimdi birinin elimden tutup çıkarmasını bekliyorum ...

#fantastik 100 hepside güzel okuyucularım sayesinde Karea krallığının Sarat krallığı ile yaptığı savaş sonucu Karea kralı öldü ve tüm dengeler alt üst oldu. Kral Orphus artık ölmüştü ve artık Karea krallığındaki düzeni sağlayabilecek hiç kimse kalmamıştı, adeta Karea bir kaos ülkesi olmuştu. Karea tahtının peşinde olan Lordlar bu amaç uğruna her şeyi mübah saymış ve iç savaşlar başlamıştı. Karea' nın iç savaşından faydalanmak isteyen Sarad kralı Tiran iç savaşın daha karmaşık bir hal almasını sağlayarak Karealıların daha zayıf bir av olmasını sağlamaya çalıştı. Lordlar arasında savaş devam ederken bunu fırsat bilen Lord Zaen en güvenilir adamlarından bir ekip oluşturup tüm Karea Lordlarını hatta baş düşmanları olan ve yıllarca savaşıp yok edemediği Sarad' ları bile dize getirebilecek bir silahı aramaya başladı, bu arayış macera dolu ve bir o kadarda meşakkatli olacaktı. Kitaptan küçük bir bölüm= Daha önce hiç kimseye böyle bir yakınlık duymamıştım, hiç kimseye böyle güvenememiştim ve hiç kimseyi böyle sevmemiştim. O benim ulaşılmayacağım kadar uzak aynı zamanda ulaşabileceğim kadar yakınımdaydı. İzcilere göre yön tayin etmek içn kutup yıldızı ne kadar önemliyse oda benim hayattaki yönümü tayin etmek için o kadar önemliydi, Onsuz kanadı kırık, kaybolmuş aciz bir kuş gibiydim. Onu gördüğümde içimde büyük bir heyecan beliriyordu insanın kalbini göğüs kafesinde çıkarabilecek bir adrenalin ve heyecan. Geceleri yıldızlara bakarken hep o aklıma gelirdi o benim kutup yıldızımdı ve gökyüzündeki en iyi yeri almıştı. Onu her gece rüyamda görüyordum bu nasıl bir etkiydi böyle? Kanser gibi tüm hücrelerime yayılıyordu ancak kanser insanı yavaş yavaş öldürürken onun bir hareketi insanı bir anda öldürebilirdi. Not=Kitaptaki akıl oyunları sizi çok şaşırtacak Not: Kodeks k

Değişik bir yaşam tarzları olan ve haberleşme yönleri daha çok ıslık olması, bazı insanlara garip gelebilir fakat bu onların en sevdiği hobilerden bir tanesidir. Yedi yıl boyunca sokak dövüş eğitimi almaları onlar için büyük avantaj olmalı ki bu yüzden başları hiç beladan kurtulmuyor ve bu belalardan kurtulmalarının tek yolu değerli bodyguardlarıdır. Yani erkek kardeşleri, eğitimli ve sert yapıları sayesinde mutlaka bir çözüm yolu üretmek onların en temel görevidir. Ayrıca bu ailede ki tek aklı başında olan insanlar anneleri ve babalarıdır. İki sağlam çınar, aslında bu onlara verilen bir lütuf misali güzel bir şanstır. Onlar olmasa, eve geri dönmek için bir nedenin olmaz ve bataklıklar seni bekler , bu bataklığa saplanmamanın tek sebebi AİLE' dir. Sana gitmek istediğin yolu değil, gitmen gereken doğruyu gösterirler.

4 nesildir babadan oğula devr edilen bir işi ikizi Bulut kabul etmediği için 20 yaşında ki Yağmur İsra Mert sırf babasının vasiyetini uygulamak adına bu zor görevi üstlenirse başarılı olma oranı sizce kaç ? Pekii..bide aşk eklenirse üzerine ? Asla bırakmam dediği işini sevdiği adam uğruna bırakır mı dersiniz ? Yoksa onu da mı alıp devam eder yoluna ? ........ " Neden biz birlikte olamıyoruz Yağmur ? Ne zaman sorsam beni reddediyosun beni getirdiğin hale bi bak " deyip kendini gösterdi ama artık yeter . Benimde sabrım var " Neden olmaz merak ediyosun değilmi ? O zaman iyi dinle bir kere anlatıcam " deyip t-shirtimi çıkartıp yere fırlattım. Uras'ın elini tutup işaret parmağını sol göğüsümün biraz üzerindeki yere koydum Uras'sa ne yapmaya çalıştığımı çözmeye çalışırken " Hatırlıyo musun seninle ilk tanıştığımız zamanları adamın biri bana 2 naber demişti sen niye 2 diyo dediğinde cevap vermemiştim " kafasını salladı evet anlamında " Evet ama ne alakası var şimdi " diyince parmağını yaranın üzerinde gezdirdim "Hissettin mi ? İşte bana 2 denmesinin sebebi . Daha 17 yaşımdayken beni tam burdan vurdular " deyince gözlerini eline indirdi " 19 yaşıma gelince tekrar aynı yerden vurdular milim şaşmadan hemde Baran'ın gözlerinin önünde ama gene ölmedim . Ondan sonra bana 2 demeye başladılar . Benim çevremde sayılı insan vardır çünkü benim yanımdaki herkesin başına illaki bi iş geliyor " deyip gözümden bir damla yaşın akmasına izin verdim " Ama senin zarar görmene dayanamam helede benim yüzümden zarar görmene katlanamam . Ailemi bi şekilde koruyorum ama sana zarar verdiklerini düşünmek bile kalbimin daralmasına nefessiz kalmama sebep oluyor . Seni bu kadar severken göz göre göre sana zarar gelmesine izin veremem . " deyip az önce yere attığım t-sihirtimi geri giyip Uras'ı yüzüne bakmamadan evden çıktım.

Bir çocuğun büyümek istediği kadardı güvenim. Çocuk büyüdü,çocuk olmak istedi.. Yorumlarınız ve eleştirileriniz benim en çok istediğim şeydir.. Bazen bir söz,bazen bir şiir,bazen de bir hikaye.. Yazılanlar alıntı değildir...

Onlar Sevdaya mahkum yüreklerin kahramanlarıydılar! "Her kalbin vurgun olduğu bir sevdası vardır.. Onların da vardı.." İlk hikayem Kaderimin Peşinde'nin kahramanlarının evlatları ve onların dostlukları yer alır.Kurgu olarak bağımsızdır.. Her kalbin aşkını,arayışlarını,tesadüflerini, eğlencelerini merak ediyorsanız,klişelerden bıktım hem gülüp hem aşkı hissedip okumak istiyorum diyorsanız işte size fırsat! Zaman kaybetmeden başlayın.. :)) Ve aşık olmaya hazır olun.. ^-^

Huzurun diğer adı,gözlerinin cennet yeşiliydi.. Bakışları tıpkı Karadeniz'in hırçın dalgaları gibiydi. Asi ama insanı kendine bağlayan, aşık eden, hayat veren.. Parlak dalgalı saçlarını, rüzgara karşı savurduğunda, etrafını esir alan kokusu adeta şükür sebebiydi.. Gülüşü, tüm kainatı önünde diz çöktürecek güçteydi.. Özeldi.. Çok özeldi.. Yıllardır beklediğimdi.. O kim miydi? O benim Kaderimdi! Ben Yusuf! Kaderimin Peşinde pervane olan Yusuf! Onunla karşılaşana kadar yaşadığımın farkında bile değildim. Karşılaştıktan sonra da çok yaşamadım.. Daha fazlası için hepinizi okumaya davet ediyorum..*-*

Saat 04.14 yağmur hızlandı ve sen yine yoksun her gün ki gibi. Müziği başa sarıyorum. Zorluyorum kendimi olmuyor, bir türlü ağlayamıyorum. Kendimi ağlamamaya alıştırdığım bencil yapım yine yapıyor yapacağını. Dibe kadar doluyum ama gözyaşları içeriye akıyor hep yaptığım gibi. Kimseye inanmak gelmiyor içimden. Sanki gün geçtikce daha da güçsüz biri oluyorum. Kimse de anlamıyor gibi. Koca bir romanı yırtmak, bir dağa çıkıp haykırmak istiyorum. Uyku bazı gecelerde ki gibi yine tutmuyor. Saat 04.20 birden sıcak bir şey hissettim . Galiba gülümsedin. Rüyada mısın? Yoksa uyandın da aklına komik bir şey mi geldi? Su içmeye mi kalktın? Ya da lavobaya? Rahatsızlandın mı? Dikkat et kendine. Üşüyormusun? Gel sarılayım. Çok kötüyüm adam. Nefes almak gelmiyor içimden. Her seferinde unutmak istiyorum ama olmuyor. Yapamıyorum Kolhan. Nesin sen adam? Ne farkın var ki ben bu saatte okuyamayacagin bu satırları anlamsız siyah bir deftere yazıyorum. Haykırmak geliyor içimden gör artık beni diye. Saat 04.25 gözlerim ağarmaya başladı ve sen yoksun tabiki. Üzerime bir hırka geçiriyorum. Çünkü gelip ısıtacak gibi değilsin. Derin bir nefes alıyorum. Aldığım oksijenin bile bir zerresinin sana ulaşacağını bildiğim için derin derin çekiyorum cigerlerime. Kettle daki su ısındı . Bir kahve yapıyorum kendime. Uyku tutacak gibi değil çünkü. Ayağımdaki siyah ev ayakkabılarımı halıya sürterek geçiyorum yeniden odama. Yağmur şiddetle vuruyor cama. Biraz daha Zorluyorum. İlk damla sol gözümden düşüyor. Sonra sağdan. Çık git artık adam aklımdan. Olmayacak, bizden bir bok olmayacak. Uzunca bir zamandır çok güzel anlattın bunu. Saat 04.30 hıçkırmaya başladım, kalemin ucu bitti ve yıllardır olmadığın gibi şimdide yoksun be adam.

""Gözlerini kısmıştı. Baştan aşağıya beni süzüyordu iyice yaklaştıktan, sonra usulca sarılıp kısık bir sesle; -Sen benim bitmeyen sevdamsın. Sen benim hiç uyanmak istemediğim rüyamsın. Seni asla bırakmıcam."" Kitap kapak tasarımı. @AnarsiCX