Getoeter maakte me wakker uit mijn gedachten. Nou! Ik wilde net beginnen aan dat vissen liedje van K3. Ik ben een klein geel visje in een zee vol blauw! SOS ik mis je! Of zo iets, ik had het al een tijdje niet meer gehoord. "He kleuter!" Zei een bekende stem. Ik keek naast me en zag Bromtols stralende gezicht. Er viel een schaduw boven zijn auto, heel snel, ik zweer je, daar vloog een eenhoorn! "Kom ik breng je naar huis. Je kan trouwens geweldig zingen!" Zei hij lachend. Ik keek hem met mijn enge horror gezicht aan en ja hoor, hij lag dubbel van het lachen. Wat was er toch mis met die mensen? Het moest eng zijn! Niet om uit te lachen! Ik gromde en nam plaats naast Jason. - Sorry voor alle spelfouten en alle andere fouten in de tekst. Ik was 15 ofzo toen ik dit verzon lol 🙄😂 Alle rechten voorbehouden! Kopiëren is niet toegestaan en wil je stukjes gebruiken, graag mij eerst informeren!

"Nu even serieus. Waarom probeerde je me te helpen?" Ik wil het echt weten, want ik snap het niet. Waarom zou hij mij helpen? Dat is niet logisch. Mijn hoofd ontploft dadelijk. "Gewoon omdat ik jou wilde helpen. Ik kon ze toch niet zo gemeen laten doen tegen jou." BOEM! Dat was dus mijn hoofd. Het is zojuist ontploft. "En nu even de echte reden." "Dat was de echte reden." "Dat kan niet, want jij haat mij en ik haat jou. Zo is het leven nou eenmaal. De populaire badboy heeft een hekel aan de freak en ook andersom. Dat mag je niet veranderen. Dat kan niet, dat is onmogelijk." Er wordt vaak gezegd dat de lijn tussen haat en liefde klein is, maar dit blijft toch echt haat. Je wordt toch niet verliefd op een badboy die jou hele leven omver gooit. Toch? Hoogste rank ooit behaald: #12 in romantiek #24 in tienerfictie ©-An0uk-