Η Christina, γίνεται μάρτυρας μπροστά σε έναν καβγά, που θα γίνει έξω από το μπαρ όπου δουλεύει. Εκεί, θα γνωρίσει έναν υπερβολικά επικίνδυνο τύπο, που θα την οδηγήσει σε σκοτεινά μονοπάτια. Δίχως γυρισμό. Άραγε θα καταφέρει να ξεφύγει από τον κόσμο του;
«Πες το, πιο δυνατά» με απείλησε και ήρθε κοντά μου. Η γνωστή καυτή ανάσα του χτύπηαγε το πρόσωπο μου. Μου αρέσει αυτό. «Σε θέλω πίσω» είπα με αυτοπεποιθηση. «10 βήματα» πέταξε αυτός , γρήγορα και απομακρυνθηκέ από κοντά μου. «Τι 10 βήματα;» «10 βήματα για να με έχεις ξανά πίσω» μου έκλεισε το μάτι και έφυγε μακρυά. ...
Γεια, είμαι ο Αλεξ και αυτή είναι η ζωή μου. Ισως να μην έχει ξεκινήσει πολύ ωραία αλλά με το που μπήκε στην ζωή μου η κοπέλα μου περνάω υπέροχα. Δεν λέω πως δεν έχω καλή ερωτική ζωή καθώς μπήκα στο παιχνίδι από νωρίς. Θα τα μάθετε όλα διαβάζοντας την ιστορία μου. Κάθε κεφάλαιο είναι μια διαφορετική περιπέτεια. +18
Περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο! ➿ • highest #5 in teen fiction! ©️Do not copy my story. Wattpad 2017-18
Είναι εντελώς άγνωστοι μεταξύ τους. Αυτή δεν τον αντέχει, το ίδιο και αυτός. Τα δύο αντίθετα συναντιούνται. Ένα σπίτι. Τι έχουν να ακούσουν αυτοί οι τοίχοι... Copyright ©2014. All rights reserved. vivian_kal
Επειδή μερικά κορίτσια μπερδεύτηκαν το λέω για να το ξεκαθαρίσω το Forgotten,είναι η συνέχεια του Dangerous!Αυτά,καλή συνέχεια και καλή ανάγνωση!! :)
Αυτός:ψιλός κάστανα μαλλιά κάστανα όμορφα ματια,οταν τν έβλεπες δν μπορούσες εύκολα να πάρεις τα ματια σου απο πανω του.Γυμνασμενος φαρδιές πλάτες χέρια με αρκετά τατουάζ,αλλα αυτο που σε μαγνήτιζε ηταν τα ματια του.Κατι είχαν κάτι το μελαγχολικό που σε έκαναν να θέλεις να μάθεις γιατι ηταν ετσι..!! Αυτή:όμορφη κοπελα...
Τι κάνεις όταν καθήκον και καρδιά συγκρούονται; Για να σπάσει η αρχαία κατάρα που έχει πέσει πάνω στον Οίκο των Ντρόγγκομιρ η Κίρα πρέπει να πεθάνει. Το βάρος της θυσίας πέφτει στον Ντέβαν, όμως τα αισθήματα του για την νεαρή κοπέλα είναι αρκετά για να τον εμποδίσουν, ή θα υπερισχύσει το χρέος απέναντι στην οικογένεια...
Ήμουν ένα απλό κορίτσι σαν όλες μου τις φίλες που απλά ήλπιζα να ζήσω πράγματα που δεν υπήρχαν. Όταν τελικά άρχισα να τα ζω και άρχισαν να υπάρχουν πως μπορούσα να ευχηθώ να εξαφανιστούν; Πως μπορούσα να ξεμπλέξω απ' αυτό που μου επιφύλασσε η μοίρα;
