Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşkun akışın yön vermesiyle devam etti. Yine seçimim dışında bir yolculuğa devam ediyordum ama en azından gittiğim yön belliydi. Akıntıyı karşı koyma isteğim ise cidden komikti. Bir yaprağın koskoca nehir karşısındaki şansı nedir ki? Belki de benim hayatla ilgili, herkesin kendi hayatında dönüm noktası dediği ilahî mesajım bu zor yolla gelmişti. Mesaj... Evet, her şey bir mesajla başlamıştı zaten. O gün gelen ve aptal bir gençlik heyecanıyla ardını hiç sorgulamadan cevapladığım bir mesaj... Kadir, kız arkadaşından gelen mesaj üzerine onun istediği yere gider ancak içine çekildiği şey beklediği gibi romantik bir buluşma olmayacaktır. Çünkü gittiği yerde onu bekleyen kişi sevgilisi değil Aslı'dır. Herkesin Deli Kız diye bildiği Aslı...

Eylül için her şey o salak maskeli baloda başladı. İdealindeki beyefendiyi bulmuştu. Umutsuz bir aşka tutundu. Belki de aşk değildi. Sadece acı bir takıntıydı. Ama o takıntı öyle büyümüştü ki içinde boyut değiştirmiş de olabilir. Geçmişine bağlı yaşadığından bihaberdi. Sonra hayat ona bir şans verdi. Kısaydı, biraz da hüzünlü. Sonra hayat bir şans daha verdi. Değerlendirip değerlendirmemek Eylül'e kalmıştı, onun doğrularını ve duygusal amaçlarını tepetaklak edebilecek o bir şans daha.

"Beyaz sayfaları kirleten siyah hayatlar." Bu hikâye, ne birinin yolculuğa çıkması ne de şehre bir yabancının gelmesi ile başlıyor. Bu hikâye, yarım kalanların tamamlanma savaşına girmesi ile başlıyor. Masum olduğu kadar günahkârdı kadın, Günahkâr olduğu kadar masumdu erkek. Pişman olduğu kadar çaresizdi kadın, Çaresiz olduğu kadar pişmandı erkek. Sevdiği kadar sevilmeyendi kadın, Sevildiği kadar sevmeyendi erkek. Unuttuğu kadar hatırlayandı kadın, Hatırladığı kadar unutandı erkek. Aydınlık olduğu kadar karanlıktı kadın, Karanlık olduğu kadar yine karanlıktı erkek. Aslında her şey ortada, hâlâ göremiyor musun? (İlk AYSAR isimli hikayedir.)