"Şimdi plonör yapıyoruz." "Neden? Biz uçakmıyız?" ***** "Hadi sevgili yapalım!" "Kızım malmısın! Aslan Max'mı bu, gidelim marketten alalım?" ***** "Hadi 3 harfli çağıralım. " "O ne lan?" "3Harfli işte." "Lan o ne?" "Cin diyor lan Cin!" ***** "Allah belanı versin lan!" "Niye veriyor lan?" "Ne bileyim lan!" "Niye diyon o zaman lan!" "Ne dedim lan?" "Kes!" "Kopyala!" "Yapıştır!" ***** 4 tane genç kız. 5 yaşından beri arkadaşlar. Birisi dansçı, diğeri basketçi, diğeri müzisyen, diğeri ise tam bir inek. Eğer havada uçan inekler, matematik profesörleri, zıplayan rabbitler görmek istiyorsanız, bu hikaye tam size göre!

Birbirine bağlı iki kardeş ve bir kuzen. Gökçe, Göksu ve Gece. Göksu'nun kıskanç pandaları, Gökçe'nin en kıymetlileri ve Gece'nin yakışıklı followerları Gökhan, Gökcan ve Giray. Gökçe'nin yakışıklı muavini Murat. Gece'nin Tumblr boy'u Tunç. Göksu'nun yakışıklı ejderhası Buğra. Ve yalnızlar prensi Berk! -Tüm hakları Gökhan, Gökcan ve Giray'ın kıskançlıklarında saklı.-

Masmavi güzel ve donuk bakan gözler... Tam karşımda durmuş, benim gözlerimin içine bakıyordu. Gözleri o kadar güzeldi ki, içinde hapsolmuştum adeta! Yavaş adımlarla bana yaklaşınca tedirgin olmaya başladım. Yine varlığımı belli etmiştim sanırım! Aramızda elli santim mesafe kaldığı esnada, heyecanım iki katına çıkmıştı. Bakışları sadece benim gözlerimde sabitlenmişti. Sanki... Sanki beni görüyor gibiydi... ''Demek konuşmamakta ısrarcısın... Sandığımdan daha zeki çıktın.'' Sesini ikinci kez duymuştum ve yine derinden etkilenmiştim. Ama yine de ne olursa olsun kimliğimi belli etmemek için sessiz kalmalıydım. Ne olursa olsun benim kim olduğumu bilmesini istemiyordum. Aramızda sadece bir adam sığacak kadar mesafe kalınca kaçmak için çok geç kaldığımı anladım. ''Sana bilmediğin bir şey söyleyim mi? Beş yüz kişi, hatta bin kişilik bir topluluğun içinde bile olsan seni tanırım. Sadece kokun ve...'', diyerek sağ elini kaldırarak yüzümü okşadı. ''Tenin yeter!''

-Askıda- Utançla başımı eğdim. Burada yüzlerce kişinin içinde ne diyebilirdim ki? Bana döndü yeniden ışıl ışıl parlayan gözleriyle, "Peki sizce bu kız beni seviyor mu?" karşımızdaki topluluğa dönüp yeniden bağırarak konuştu. "Bunu ondan öğrenmeye ne dersiniz?" herkes 'Evet!' diye çığlıklar atmaya başladı. Ne diyeceğimi şaşırmıştım ama, zaten ne diyeceğim belli değil miydi? Bence belliydi. Kaya sanki, 'Lütfen bana aşık olduğunu söyle.' dercesine parmaklarını elime deydiriyordu. Not: Küfür içerir. Watty 2015© | Tüm hakları saklıdır.

[Aşkın Tatları Serisi - 1] Bir lezzet düşünün. Biraz yaramaz, boyuyla romantikliği doğru orantıda, yaptığı birbirinden leziz yemeklerle birlikte parmaklarınızı da yiyeceğiniz bir adamı alın, bırakın içine. Yanına da bazen tutamadığı bazen de açamadığı dili olan, minyonluğuyla kombinlediği kıvırcık saçlarını sevimli utangaçlığıyla savuran tatlı bir kadını harmanlayın. İki adet bisikleti de eklemeyi unutmayın tabi ki bu muhteşem lezzete. Ve tabi yanlarına da sevgili edasıyla sahiplenen kıskanç bir köpek ile prenses edasıyla süzülen uykucu bir kedi... Eh, biz adına Orta Şekerli diyelim ama bol şekerli olsun içi!

Zeng hin bir kızken bir anda babamın iflas etmesiyle birlikte Fak hir oldum. dalgalandımda duruldum. adım demetria. soyadım karaca. 19 yasındayım. takımım galatasaray. en sevdiğim müzik BENI BENDEN ALIRSAN SENINSANA BIRAKMAM. tek bağımlılığım çiğköfte. Ha birde size demeyi unuttum değil mi? bir adet meteor ustam var. adı barlas. isteyene ayarlamam çünkü kendime ayarlayacağım. bu biraz zor olacak. neden mi? erkek kılığına girmişken bu biraz acayip kaçacak. benimle aynı cigkofteye diş atmaya var mısın yavrum? 30/11/15 tum hakları cigkoftemde saklıdır.

Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )

Meğersem komşu çocukları hep zeki, çalışkan, terbiyeli olmuyormuş. En azından Lara'nın komşusu öyle değil. Bakalım bu 'Komşunun Oğlu' bizim saftirik Lara'nın başına ne işler açacak? Okumaya devam edin!

Ben simal soykan. Soykan ailesinin biricik prensesi. Ha tabi başkalarının gözünde öyle görünüyor. Ailem için iş hep ön plandaydı,benden daha çok işlerini önemserlerdi. Ben ailemin yarım bıraktıkları işi,o unuttukları kızıyım. Peki bu sefer işleri yüzünden hayatım değişirse. Değişmekle kalmayıp duygu karmaşası yaşarsam. Bu benim hikayem,peki hikayemin sonu nasıl olacak. Klasik bir mutlu son mu? Yoksa hiç beklenmeyen şekilde hayalkırıklığıyla mı? ________________________ - Bana karışmaya hakkın yok pars karan,dedim bağırarak. - Karışırım! Bana karşı gelmeyeceksin anladın mı? Kısa giyinmeyeceksin,erkeklerle konuşmayacaksın. Bunu bana yapma! Bana bu acıyı yaşatma simal,dedi pars acı çeker bir tonla. - Sen hangi hakla bana karışabilirsin? Sen benim hiçbirşeyim değil- Sözümü kesen bedenimi saran güçlü kollar olmuştu. Ben şaşkınlık içerisindeyken pars benden ayrıldı. - Yanılıyorsun! Ben senin hayatın da o farkedemediğin başrol oyuncusuyum,dedi ve dudaklarıma yapıştı. ➿KÜFÜR İÇERİR➿

Elini göstererek "Bu elleri kimsenin eli değmedi" Yanaklarını göstererek "Bunları kimse öpmedi" Dudaklarını göstererek "Bunları kimse öpmedi" "Yani birisinin senden beni alabilmesi için çok önemli ve özel olması lazım ama bu okulda çok zor. Kimse kusursuz değildir Hira. Bunu unutma ben senin her zaman hayatının her anlamında yanında olmaya çalışacağım. Ne olursa olsun sende benim merkezimdesin bunu unutma olur mu? Sonra birden hafif suratı asıldı. "Sende bir erkek arkadaş bulduğun zaman beni hayatından ne olursa olsun çıkarma olur mu? Böyle konuştuğunda gözümden damlayan yaşlara engel olmadım. Ona kelimelerim o kadar kifayetsiz kalıyordu ki itiraf edemiyordum bir türlü aşkımı. Sen demek istesemde hep siz diyerek çoğullaştırıyordum her şeyi. Seni seviyorum diyemiyordum mesela sanki ağzıma kırbaç vurmuşlar gibi susup kalıyordum karşısında. Şuan karşımdayken seni seviyorum demek istiyordum ama yok olmuyordu bir türlü. Sonunda ne olacağını bilsem hiç acımadan söyleyeceğim. Seni seviyorum bu kapıdan içeri girdiğin andan itibaren seni kabullendim, Seni benimsedim sana yan gözle baktım ve daha nicesini kelimelere dökmek için can atıyordum ama olmuyordu. Gözümden akan diğer damlayıda silerek hislerimi söyleyemesemde birkaç itrafta bulunmaya karar verdim. Aynı onun gibi "Elimi göstererek "Bu elleri kimsenin eli değmedi" "Dudaklarını göstererek "Bunları kimse öpmedi" "Yanağımı göstererek "Ama burayı bir kişi öptü" Pat diye sorduğu soruyla irkilmeden edememiştim. "Kim öptü ?" Bakışları anında sertleşti ve kaşları çatıldı. Sorusu karşısında gülmek istesemde bunu isteğimi bastırmaya çalıştım ama başarılı olamadım ve birden gülmeye başladım. Safa kaşları çatık bir şekilde bakmaya devam etti. Sorunun cevabını almak için beklentiyle suratıma bakıyordu. Parmağımla onu işaret ederek 'SEN' dedim. Sadece sen öptün."