Evet,cesaretini toplayıp bu kitabı okumak istiyorsun.Cesaretini toplayıp diyorum çünkü korku hikayeleri okumak için cesur olmak gerekir fakat bununla hiçbir ilgisi yok. Bu sıradan bir korku kitabı değil.Bu Gerçek Korku Hikayeleri.Aklındaki bütün korku hikayelerini,korkunç olayları unut ve sayfalar arasındaki soğukluğu o zayıf ruhunda hisset.Ellerin buz kesecek ve ensendeki ölümün o nefesini duyup hissedeceksin.Evet herkes bunu bir gün yaşayacak. Bu kitabı yalnız okumanı tavsiye ederim fakat bu kitabı okurken asla yalnız olmayacaksın.Okumadan önce geceyi bekle, ya da gerek yok o zaten seni bulur...

"O sesi sen de duydun mu?" Karanlık koridorda yönümü bulmak için duvarlardan yardım alırken korkuyla sormuştum bu soruyu. "Burası otel" demekle yetindi ,benim aksime fazla rahat davranıyordu "burada sesler olması fazlasıyla normal." Cevabı üzerine durdum "Bu otelin tek ziyaretçileri biziz Deamon, hatırlasana!?" Karanlık koridorda durmamla birlikte tüm ses kesilmişti. Bana sonsuz gibi gelen birkaç saniyeden sonra Deamon rahatsız edici bir gülümsemeyle cevap verdi "Görmüyor musun?" etrafı gösterdiği eli hiç durmadan titriyordu "herkes burada" gülmeye devam ediyordu "hepsi bizim için burada" gelip suratımı tuttu ve kafamı etrafa bakmam için yukarı kaldırdı, sonra büyük gülüşü aniden soldu "sadece biz yokuz." Usulca suratımı bıraktı ve koridorda uzaklaşırken defalarca kez tekrarladı "Sadece biz yokuz."

Ya tek bir kişiden 2 kişi olsaydı? O Zaman ne yapardın?

Bir anne ve baba çocuklarının yaşaması için her şeyi yapabilir.... Gerekirse bir ruhla anlaşma bile yaparlar... Kızlarının başına sardıkları bu laneti ancak küçük kızları bozabilir...

Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çürüyüp kaybolsa da ruhlar hep o okulun çevresinde bedenlerini aramaktadır. Bu okul birçok ölümle sonuçlanan vakalardan sonra mühürlendi. Taa ki aradan 150 yıl geçip, okulun düzenlenmesi gerekene kadar... Eski halinden hiçbir eser yoktur. Duvarları yıkık dökük, merdivenleri eskimiş pencere pervazları rüzgardan nasibini almış... Ama bir şey değişmemiş. Ruhlar... Tıpkı bıraktığınız yerdeler...

Hikayenin ilk adı üvey kardeşlerdi ama sonra değişip dangerous oldu ilk bölümlerde kafanız karışmasın. TÜM ZORLUKLAR, TEK BİR KİŞİ TÜM YÜK ONDA ÇEKTİĞİ ACILAR KARMAŞIK BİR AŞK SERT BİR ÇOCUK EMİLY BUNLARIN ÜSTESİNDEN SİZCE GELEBİLECEK Mİ