" Ve Nefret, başarısızlığa uğramış sevgidir."

''Bu kitap 'Burslu' adlı kitabın devamıdır.Bunu okumadan birinci kitabı okumanızı öneririm.'' |♦| Sonunda evlenen Dağhan ve Miray'ı daha neler bekliyordu? Sona mı gelmişlerdi? Yoksa kendilerine bir başlangıç mı yaratmışlardı? |♦| ''Ellerimde,gözlerimde,saçlarımda biriken mutluluklar tüm vücudumu sararken tesadüf olan bir tanışmanın ne kadar da mutluluk verebileceğini düşünüyordum.Vermişti işte.Hemde tarif edemeyeceğim bir şekilde mutluluk benimdi.Belirli tesadüfün bana bu kadar mutluluğu,acıyı,tutkuyu,sevgiyi ve küçük bir meleği vereceğini hiç tahmin etmiyordum. |♦| ''Ben,Dumaner.Ben,dağınık saçlı bir adama aşık oldum.Dağınık saçlarının her tutamında acı olan bir adama aşık oldum...'' |♦| Sizde hazır mısınız yeni başlayan maceraya? Aşkın tüm vücudunu tanımaya?

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------