Jeżeli jesteś odporny na wszelkie błędy językowe, stylistyczne, ortograficzne to zapraszam. To była moja pierwsza "książka" jak byłam jeszcze dzieckiem myślącym o... dość dziwnych rzeczach. W każdym razie, to było jedno z moich pierwszych opowiadań, więc proszę o wyrozumiałość i komentarze z uzasadnioną krytyką. Jeżeli chcecie posmakować mojego nowego, lepszego stylu pisania, zajrzyjcie na opowiadanie "Żyjemy pod jednym niebem", "Save me, Marionette.. " lub "Oblubieniec Bestii" Po wybudzeniu się ze świata animatronów, poprzez śpiączkę, Alex zapomniała o swoim chłopaku, oraz przyjaciołach. Głowna bohaterka ma już 21 lat. Pewnego dnia, gdy widzi swojego ojca, wkładającego młodego chłopaka do maszyny, pragnie uciec z domu, przez obawę iż mógłby jej coś zrobić. Gdy biegnie, trafia przez przypadek do innego wymiaru. Zauważa tam opuszczoną ( A może nie? dop. aut) katedrę. Dziewczyna jednak nie wie, że są tam jej przyjaciele i jedna ważna dla niej osoba, która teraz jest bezlitosną maszyną do zabijania. Czy Alex przetrwa w domu strachów? Czy pozna wszystkie tajemnice ? Czy obudzi uczucie Goldena, którym darzył ją w pizzeri? Czy chłopak rozpozna swoją dawną miłość? Welcome to your new home, my dear Alex. (Its me xD)

W popularnej pizzerii ginie piątka dzieci. Policja nigdy nie ujęła sprawcy oraz nigdy nie znalazła ciał dzieci. W planach mordercy miała być szóstka dzieci, jednak dlaczego ofiarą jego zbrodni padła tylko piątka? Poszukiwany jest na wolności i ma zamiar znaleźć swoją niedoszłą ofiarę. *Pierwsze rozdziały mogą być ,,trochę" odpychające. *Moja historia nawiązuje tylko do kilku zdarzeń z oryginalną wersją gry. -w trakcie korekty-

KSIĄŻKA AUTORSTWA XxTrueColorsxX Ta książka,jak sam tytuł wskazuje,opowiada o córce Purple Guy'a, Kate. Kate ma 10 lat i bardzo kocha swego ojca,ale czy wie jakich czynów dokonał w przeszłości i do czego wykorzystuje ''miłe'' animatroniczne maskotki? Czy dobrze nam znany szaleniec będzie w stanie skrzywdzić swoją,rodzoną córkę? Czy może jednak skrzywdzą ją ci,których uważa za swoich przyjaciół?

Są tacy, których nie wolno żałować.

Miłeś kiedyś tak, że byłeś prawie pewny tego, że jakaś historia się skończyła? Że jakiś dział w życiu się zamknął, i że już nigdy nie nastanie ciąg dalszy? A co jeśli każda twoja teoria, nadzieja na kontynuację, nie powstała w twojej głowie na marne? Co jeśli wszystko odżyje? A co jeśli historia, mimo, że takie miałeś wrażenie, nigdy tak naprawdę się nie skończyła...?

"Zaczęła powoli posuwać się przed siebie. Rozciągał się przed nią długi, ciemny korytarz, z którego rozchodziło się na boki wiele innych tak samo ciemnych dróżek. W jej głowie rodziły się miliony przeróżnych myśli. Z każdym skrętem jej oczy badały inny korytarz. Wyglądały dosyć podobnie, na każdej ścianie wisiały plakaty przedstawiające roboty trzymające mikrofony i gitarę. Był to miś, królik i kaczka. Na niektórych plakatach pojawiał się jeszcze lis."