" Her doğum içimizdeki sancının sesidir. " " Değerli sağlık çalışanları , Portola Valley kasabasında çalışacak bir ebe aranıyor. Kaliforniya'nın eşsiz manzarası karşısında büyülenerek minicik bedenlerin doğuşuna yeniden şahit olmak ; anne ve bebek arasındaki o mucizevi bağın kasabamızdaki mimarı olmak istemez misiniz ? " Los Angeles'ta yaşayan ve son sevgilisinden de olaylı bir şekilde ayrılan Bahar Danielle Johansen, bu ilanı görür ve kötü anılarını geride bırakmak için mesleğine sarılmanın en iyi ilaç olduğuna karar vererek şehirdeki konforlu hayatı bırakıp hayalindeki kasabaya doğru yola çıkar. Bahar, kasabaya adım atar atmaz felaket bulutları başından ayrılmadığında aslında hiçbir şeyin ilanda yazıldığı gibi eşsiz ve büyülü olmadığını fark eder.Kandırıldığını anladığında kasabadan ayrılmayı düşünür ; fakat birden işler tersine döner ve kasabadan ayrılamaz. Bahar, yaşadığı yere alışarak kalbindeki aşk tohumunu ekmeye başladığı bir zamanda tüyler ürperten bir cinayetin ortasında kalıverir.Seçenekler arasında sıkışan genç kız, kalbindeki tohumun panzehirini aramaya başlar. Geçmişindeki ihanetlerden sıyrılamayan Bahar Danielle Johansen ile aşka inancı kalmayan Dedektif Brendan Wilder'ın hayatları bu kasabada kesişir.Kalplerindeki aşk tohumu tutkuyla harmanlanarak ruhlarında filizlenirken cinayetin soğukluğu bedenlerini ele geçirir. Üç tohum düştü zamana ; biri 1800'lü yıllarda filizlenirken diğeri 1979'un yaz yağmurlarıyla yeşerdi. Toprağa düşen sonuncu tohum 2016'nın sonbahar rüzgarlarıyla bir süre başka yollarda dans etti ve sonra yavaşça emilerek ıslak toprağa teslim oldu. ♠ Wattsy2017 'Hayran Bırakan Okumalar' kategorisi kazananı. Dikkat şiddet içeren unsurlar ve cinsel ögeler mevcuttur ! Başlangıç tarihi; 24.08.2016

İflas eden bi aile.Terk edip giden bi baba.Ölen anne.Yalnız kalan iki genç. Onlara sahip çıkan Amcaları. İstanbulda Damla'yı ve Kaan'ı bekleyen, kavgalarla başlayan ama çığ gibi büyüyüp giden bi aşk.

Her şeyden habersiz bir genç kız. Ona deliler gibi aşık, onu uzaktan izleyen, onu koruyup kollayan psikopat bir aşık. Her şey artık Azra'nın yeni okula gitmesiyle başlar. Dengeler kurulur, düzen bozulur. ••• "İçme şunu." Dediğimde "Kısa giyme." Demişti. "Kokusu iğrenç. Rahatsız oluyorum." "Çok güzelsin. Deli oluyorum." İlk bölümlerde zayıf olan anlatım düzenlenicek olaylar daha ayrıntılı anlatılıcaktır. Kapak tasarımı lululau'ya aittir. 6 Nisan 2015 de yayımlanmaya başlamıştır.

(İlk 5 bölüm yayında.) Kimse geleceği düşünmüyor, herkes 'Şuan' ı yaşıyordu. Onlar için ilerisi değil, şimdiki zaman önemliydi. Kimse zayıf olmak istemezdi. Biz güçlü olandık. En azından Kaya Erkek Lisesi öyleydi. Zayıflığı tatmamak için savaşacaklardı. Anılarını bu okulla doldurmuşlardı. -Geçici bir süreliğine 'Erkek Lisesi' ne gitmek zorunda olan arkadaşlar, kendilerini erkek liselerinin kapışmalarının ortasında bulur. -Okullar arası düşmanlık -Güç gösterileri -Bu iki kızdan dayak yiyen, düşman erkek liseleri. "Beni boğacak mısın lider?" diye fısıldadım. "Bir gün boğulacaksın. Ama benimle beraber."

Sevgiye muhtaç iki insanin hikayesi Umuttur insanı hayata bağlayan , her zaman içimide yaşattığımız umuttur bizi ayakta tutan. Her şeyden vazgeçtiğimizde, her şey bitti sandığımız da içimizde ki umut yeniden filizlenir , yeniden can bulur. O umudu elinde tutmak bize kalır. Ya o umudu elinde tutar hayatını kurtarmaya çalışırsın ya da vazgeçip her şeye son verirsin. Zerya = Denizden çıkartılmış bir balığın çırpınışları gibiydi hayatı. Her hareketinde biri denize atacak ümidiyle çırpınıyordu. İnsanlar balığın çırpınışlarını görüyordu , ama kimse kurtarmıyordu. Peki biri gelip atacak mı balığı denize ? Yoksa balık kendi çırpınışlarıyla birlikte ölecek miydi ? Derin = Bir okyanusun derinliklerinde kaybolacak olan bir genç. Çocukluğundan beri yüzü gülmeyen , her güldüğünde gülüşünü söndürenler vardı etrafında. Peki bu mutsuz çocuğu kim mutlu edicek ? Birilerinin küçük adamı olabilecek miydi ? " Gökyüzüne bir yıldız daha sığdır " demişti adam ; kadın gökyüzüne sabahı getirmişti yıldızları kabul etmiyordu gökyüzüne . oysa adam kadının sabahı olmaya razıydı

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

Bizim hikâyemizde isimler yok; sadece o ve ben varız. O, dünyadaki bütün kitapları okumak istiyordu. Ben ise sadece onu istiyordum... (Obur Okumalar kategorisinde bir Watty ödülü: Kancalarını takıp çıkarmayan o hikayeleri biliyorsun değil mi? Cümlenin ortasında uykuya dalsan bile okumayı bırakamadığın o hikayeleri? Bu ödül en çok bağımlılık yapan Watty yarışmacısına gidiyor.) Ekler: BÜH 1.1 (özel) bölümler. Diğer çalışmalarım için profilimi incelemeyi unutmayın.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------