"Saçlarına neden çiçek takıyorsun?" Ona doğru döndüm. "Mezarıma koyacakları çoğu çiçekleri daha yakından görmek için."

Bir sonraki bölüm.

Ona sürekli sorular sorardım çünkü beni düşünmesini istemezdim; eğer beni düşünmeye başlarsa kusurlarımı fark ederdi. Michael Clifford Fan Fiction. Şemsiyeleri benim kadar sevdiğine inandığım, @obsidiyensever'e adanmıştır.

Bambaşka birinin bedenindeydim. Ben, Michael Clifford olmuştum.

"Ben," dedim boyalı parmaklarımı onunkilere sürterek. "Hayatında görebileceğin en tutsak ruhum."

Bence biraz çirkin bir burnu var. Ama yine de oldukça sevilesi.

Terapist bize baktı. "Michael önce sen başla." "Tam bir deli! Michael çoraplarını yerden al, Michael Lola'ya alfabeyi öğret, Michael çorbaya tuz at, Michael çatıyı onar, Michael uzaya çık!" Ona baktım. "Uzaya çık demedim."