Yaralar vardır; Hiç kapanmayacakmış gibi hissettiren. Yaralar vardır; Kapanmış olsa bile dokununca sızlayan. Yaralar vardır; Kapandığına dair bir iz bırakmayan. ✱ Batu ve Melis... Hayat onlara oyun oynamış ve yüreklerinde kapanmayacağını sandıkları yaralar bırakmıştı. Ancak bilmedikleri bir şey vardı. O da; birbirlerinin yaralarını saracaklarıydı. #Yayın hakları yazara aittir.

Sevmek Kuru Kuruya Sevmek değildir Sadece. İnsan Sevince Hissetmek İster. Sigara tutuşunca, saçlarını düzeltişine, bakışlarına, yürüyüşüne, gülünce kaybolan gözlerine vurulabilirsiniz. Bir de uzaktan sevenler var. Birbirlerini hiç görmeden, kokularını hissetmeden, seslerini duymadan sevenler. Ve tabi ki bir de yanlış insana doğru, doğru insana da yanlış yapanlar var. Bu kitapta çok şey var. Gerçek sevginin ne demek olduğunu bilen bir insanın sevmesiyle, aklı beş karış hava da olanın sevmesi bir değildir. Sevmek mühim iştir. Sevmek yarıda kalan bir kitaba başlamak gibi kolay bir iş değildir demiş ya Oğuz Atay, o misal işte. Bu kitap sevmeyi bilen kardeşlerime gelsin.

Bu eser Oğuz Atayın sözlerinden derlenmiştir. Beğeni, yorum ve önerilerinizi bekliyorum. Beni anlamalısın çünkü ben kitap değilim. Çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum. Ne ölmek nefessiz kalmaktır; ne de yaşamak nefes almaktır. Yaşamak; sevilmeyi hak eden birine yaşamını harcamaktır. Yalnızlığı çok seversek, bir gün o da çekip gider mi?

"KARAMEL & SARI" Hayatına ellerinin çamuruyla giren, onu oyun arkadaşı, kız kardeşi ilan eden Sarı'sı vardı Ece'nin. Ağabeyi Oğuz sayesinde tanıdığı bu kirli sokak çocuğu, çocukluğunun şövalyesi, gençliğinin ise en büyük imtihanı olacaktı. 15'ine basıp günah defteri açıldığı an, ellerini, gözlerini, tebessümünü bile çekecekti Ece, Ali'den. "Ağabey" demek zorunda olduğu bu genç adam, Ece'nin en korkulu rüyası, en büyük günahıydı. Hiç bir erkek; Ali kadar tehlikeli değildi Ece'nin gözünde. Çünkü Ali haram olamayacak kadar yakın; helal olamayacak kadar uzaktı Ece'ye. (Düzenlenecek)