"Bir hayatım vardı, gizemlerle dolu. Yüreğimdeki fırtına dinmek bilmiyordu ve bunun altında büyük acılar vardı. Bu süreçte içimi döktüğüm tek şey Uçurum'du, o ıssız vadi..." İçine sığdıramadıklarıyla dolup taşan Meyra, yaşadıkları ile son raddeye gelmiştir artık. Hayattan ümidi kesilmiş, bir umudu kalmamıştır ve intihara meyillidir. Ancak yaşadığı hayat sandığı kadar sıradan değildir, acılarının altında onun bilmediği facialar/gizemler yatıyordur. O iliklerine kadar yarımdı ve bunu bütünüyle hissediyordu. Yarım bırakılmıştı ancak bu hislerini etkilemiyordu. "Öfke biriktirme temiz gönlünde. Suya at, göğe uçur, toprağa göm. Nefretle büyüme, dik duruşunla cevap ver her bir acıya. Ölerek değil." Her şeyin başlangıcı Uçurum'du ve onların acıları, Uçurum'da saklıydı.