YABANCI REPLİKLERİ VE OKUYUCULARIN DÜŞÜNCESİ

Wattpad'in Efsanesi Yabancı' nın Kesitleri.

Güclü , hırçın , asi Selin...Tek istedigi kendi dünyasinda ferah ve lüks icinde özgürce yasamak..Onu korumak,değiştirmek isteyen ve bu uğurda bir oyun oynayan büyükbaba...Oyun ise yakisikli korumamiz.. Ozgur kizimiz korumaya alisabilecek mi? Yoksa aşik mi olacak? Yoksa nefret mi edecek? Her ikisi de olmasin :)...

Tüm Hakları Saklıdır ©. Arya Zeren, annesiyle babasının sürekli tartışmasından kaçmak için teyzesine gelmişti. Hayatında hiç kimse yokken, bir anda teyzesinin ortaklarının çocukları arasında ve yeni bir okulda buldu kendisini. Teyzesine gelirken bilmediği şey, aşkı ve nefreti burada tadacağıydı. Fırat'a aşık olduğunda ne sevgilisi olduğunu biliyordu, ne de bu aşkın ona getireceği acıyı. Hiç hesaba katmadığı şey, Fırat'ın en yakın arkadaşının da ona aşık olmasıydı. Ama Pamir farklı büyümüştü, başka bir adamla evli anne ve işkolik bir babayla. Arya ve Pamir birbirlerinin duvarlarını yıkıp aşkın kucağına düşecekler mi? Yoksa kendi hayatlarındaki acıların aşklarını yok etmesine izin mi verecekler? Genç Kurgu içinde en yüksek sıralama: #141 ♡

Alara bir suçluydu. Eğer en yakın arkadaşının sevgilisini çekici bulmak bir suç olsaydı.

İnsanların arasından uzaklaşmış. Hor görülmüş bir karakterin hayata baktığı açıyı anlatan bir günlüğün bulunması sonuçu kurduğu hayallerin, gerçekleştirdiği olayların tamamını barındıran hikayedir.

Tamam, ben gidiyorum Kaç bakalım Yankı Efendi nereye kadar kaçacaksın Hadi görüşürüz Buse Görüşürüz Echo Echo ne lan Yankı’nın İngilizcesi pis cahil See you leter Kiss Kiss mi? Beğenmedin mi? Hoş olmuş hadi görüşürüz. Önce sen kapa Oğlum mal mısın senin çıkman lazım Hee tamam görüşürüz Kiss Görüşürüz Echo… Ve sonunda uyuyabilmeyi başarmaya başladım. Bu çocuk beni öldürecek…

14 yaşında yazdığım bir hikaye. Birçok eksik var farkındayım. Ancak lütfen, 14. En azından burada dursun, 14 yaşında iyi iş çıkardığımı düşünüyordum. Dolayısıyla o yaşlardaki kitlenin hoşuna gideceğini de biliyorum. İyi okumalar. -Beyza Doğuç.

Uyarı: Bu romanı 15 yaşında yazdığım için beklentilerinizi kenara bırakmanızı şiddetle öneririm. -Beyza Doğuç.

Ruhumda dolaşan, bir günlük kelebeğin cesedini ellerimle taşıdım kalbime. Parmak uçlarımla son kez okşayıp koydum tabuta. O kelebek kalbimle ruhumun arasında bir araf olarak tekrar kanat çırpacak. Bir gülüş gözümden kalbime düşene dek orada hapsolacak, kelebeğim. Ya hayat bulacak, ya da sonsuzlukta kaybolacak. Şimdi o kelebek gibi bir cesetten ibaretim ben. Bir kentte mucizevi şeyler yaşanırken, evin dışında kalmış, pencereden o sıcaklığı izleyen küçük çocuklar gibi hissediyorum. Hiç varolmamış bir aşkın hüznünü yaşıyorum. Hiç olmayan birinin özlemini çekiyorum. Neydi bu hissettiğim? Bu boşluk nedendi? Ruhumu delen, ciğerlerime batan bu duygu nereden gelmişti? Yağmurla gelen o tuhaf yabancınn etkisi olabilir miydi? O yabancı bana yağmuru sevdirebilir miydi? Yağmur onun bakışları gibi düşecek miydi gözümden yüreğime? Kirpikleri, saçları yağmurla nasıl böyle uyumlu olabilirdi? O yağmurun ta kendisiydi. "Yağmur gibisin. Hatta yağmursun." "Hayır, gökyüzüyüm."