Yedinci His bir varoluş hikayesidir.Onu sadece aynanın öbür ucuna geçebilen, karanlığa dokunanabilenler hissedebilir. Sen de hissedecek kadar aklını yitirdin ,sen de benim gibisin biliyorum. Hiçbir şey yolunda değil, hiçbir şey tam değil.Kimse kendisini bile tanımıyor ve dünya gördüğümüzden fazlası.Geri sayım başladı...
(SATIŞTA) O an, bana döndü ama yüzü yoktu. Şaşkınlıkla ona baktığımda gözlerimi kıstım, korkudan nefes alamıyordum. Başında bir pelerin olduğunu ve o yüzden yüzünü sakladığını anladığımda derin bir nefes alabildim ama korkum hâlâ geçmemişti. Ve sonra konuştu. "Gelmişsin," dedi korkunç bir sesle. "Seni arı...
En çok güvendiklerimiz öğretiyor bize, kimseye güvenmememiz gerektiğini. (Lütfen notlardan rahatsız olacaklar okumasın.)
❌LÜTFEN HİKAYEYİ OKUMADAN ÖNCE DUYURU BÖLÜMÜNE BAKIN❌ ♛ Anırmak güzeldir. ♛ *** Abimin odasına doğru ilerledim. Kapıyı çalmadan direk daldım. ''N'apıyorsun lan! Daldın odaya, kapı çalsana!''dedi. Şimdi kapı çalmakla filan uğraşamıcam abicim tehditimi hemen söylemeliyim. ''Seni örnek alıyorum abi.''dedim ve...
