Nakakabagot ang buhay. Lalo na pag papasok ka nang school, kakain, humiga sa pera, maligo sa puri, mamili ng babae, at matulog. Paulit-ulit lahat araw-araw. Lahat nalaro mo na, poker hanggang pag-ibig naipanalo mo na. Kung sana may pwedeng paglaruan. Yung unique. Yung nakakatuwa. Nang dumating siya sa buhay ko, natuwa ako kasi pinaglaruan ko siya. Humingi siya ng pabor. Binigay ko. Nagpaturo siya. Tinuruan ko. Humingi siya ng masasandalan. Binigay ko. Kasi nakakatuwa siya! Pero habang tumatagal, bakit siya na yung natutuwa at ako na pinaglalaruan? Hate. Lies. Temptations. Betrayal. Pain. Love. All in one. Training To Love.

This is the speech I used in my project also a requirement. I borrowed some from an author here in wattpad. When I'm reciting this in front of my classmates, some listen, some don't. But I'm happy because my friends listened attentively.. Now, let me share it to you.

Callante Fontanilla was hot. Dayum hot. But for some reason, galit si Kira sa lalaki na forever kapitbahay na yata niya. Wala naman itong kasalanan sa kanya at wala rin siyang dapat na ika-bitter. Maybe, she just hated him for being a playboy. Lahat na yata ng magagandang babae sa kanilang lugar ay naakit na nito at nadala sa kama. Kahit na lantaran ang pagpapakita nito ng pagkagusto sa kanya ay hindi siya pumapatol. Ang pumatol sa isang lalaking walang kakuntentuhan sa isang babae ang pinaka-aayawan niya. Kaya naman nang magtaksil sa kanya ang boyfriend niyang si Jiro at mambuntis ito ng iba, gayon na lang ang sakit at pagkadismaya niya. Nagpakalasing siya sa isang bar, nagpakagaga. Kinaumagahan ay natagpuan na lang niya ang sarili sa isang kama. Kasama ang lalaking pinaka-aayawan niya. Si Callante, nakayakap sa beywang niya at may ngising tagumpay sa labi. "Akin ka na ngayon."