+18 Planlar üzerine kurulu hayatını bir düzene oturtan Derin'in geçmişi üzerinden süre gelen olayların kontrolünden çıkmasıyla adeta hayatı alt üst olmuştur. Artık hiç bir şey onun kontrolü altında olmayacaktır. Aşk,tutku,entrika,dostluk,planlar,eğlence her şeyi bir arada okuyacağınız bu hikaye de aslında hiç bir şey göründüğü kadar net değildir. Çıkar ilişkileri üzerine kurulan bir hayat,güven sınavından geçebilecek miydi ?Aşk mı ? Mantık mı? Aslında hiçbir şey bu kadar basit olmayacaktı.Hayatı aslında kendi kontrolünde olmayan birisinin seçim şansı olabilir miydi? Tamamiyle kurgu olan bir hayatın eğlenceli serüveni sizlerde de mutlaka bir iz bırakacaktır. İyi okumalar:) Yayınlanma tarihi : 02.11.2017 © Tüm hakları saklıdır

Ellerini göğsünün üzerinde bağlamış,sessizce bavulumu hazırlamamı izliyordu.Acı çekiyordum,hemde daha önce hiç çekmediğim kadar. "Eminmisin?"diye sordu. O ana kadar bütün serin kanlılığımla gözyaşlarımı tutmuş,bir damla gözyaşı akıtmamıştım.Ama bu soru,tamamen dağıtmıştı beni.Kirpiklerimi kırpmadan dökülüyordu yaşlar. Kendimi engelleyemiyordum.Yanına yaklaşıp burnunun dibine kadar girdim.Gözlerinin içine bakarak,"Şimdi neden bunu soruyorsun?Sen beni istemiyorsun ki!"dedim. Gözlerini kapattı."Beni hiç kalbine sordun mu?"diye cevap verdi ve gözlerini açtı. "Kalbime sormama gerek yok,aklımı kullanabiliyorum."dedim ve bavulumu alıp kapıya yöneldim. Tam yanından geçerken, "Bu kapıdan çıkarsan,bir daha geri dönemezsin."dedi. Olduğum yerde durdum, birkaç saniye bekledim,yüzüne bile bakmadan "ELVEDA"deyip dışarıya çıktım.

Kendini açıklamak için en doğru cümleleri ararken ne kadar zaman kaybettiğinin farkında değildi. Kendisine bakan bu ürkek gözler , aşık olduğu kadının ondan en azından bir cümle de olsa bir şeyler söylemesini istiyordu. En sonunda adamın herhangi bir şey söylemeyeceğini , ona bunu bile çok gördüğünü anlayıp acıyla yumdu gözlerini. Yaşları akmasınlar diye zorlukla gözlerinde tutarken kurduğu cümleler en az kendi kadar karşısındaki adamın da canını yakıyordu. '' Bana ne oluyorsa..'' diyerek omuzlarını silkti. '' Ben senin neyin oluyorsam ?'' ve kendi sorusunu kendi yanıtladı. '' Kocaman bir hiçbir şeyin. Belki burada güzel vakit geçirmeni sağlayan bir kız , belki de o bile değilim. Ama biliyor musun ? Beni ailemin ölmüş olması değil , asıl şimdi sen yetim bıraktın.''

TAMAMLANDI 02.07.2021 #caradelevingne 1. 02.07.2021 #felixbujo 1. ❌Uyarı : Erkek karakter gerçekten öğretmen değildir. Yani öğretmen öğrenci hikayesi değildir. ⚫️⚫️⚫️ Kötü biriydim evet. Kimseyi sevemezdim, kimseye değer vermezdim; tabi önceden. Onun gözlerine daha bir kez baktığımda kalbimin attığını hissetmiştim. Bir kalbim olduğunu hissetmiştim. Daha ilk gördüğüm an onunla olmak istemiştim. Hep benim olsun, hiç gitmesin istemiştim. Yanında sakin kalabilmiştim. Onunlayken o beyaz toz yerine kokusunu burnuma çekip kafayı bulabiliyordum. Giderse bu benim sonum olurdu, bir daha ayağa kalkamazdım. Bağımlıydım. Bu kıza ölümüne bağımlıydım. Ona herkesten daha çok muhtaçtım. Herkesten daha çok ihtiyacım vardı. Nefes almam için nefesini duymam lazımdı. Gülümseyerek "Seni seviyorum Egemen" dediğinde bende gülümsedim. Dünyada tek gülümsediğim kişi oydu sanırım. Bende seni seviyorum. Sonsuza kadar.

Hikayeyi okurken ve okuduktan sonra hiçbir erkeği ve ilişkiyi beğenmemeniz, bu durum sonucunda da ebediyen yalnız kalmanız durumundan yazar kesinlikle sorumlu değildir. Ve önemli not; Mıçmıç, sulu bir aşk okumak istiyorsan, sevgili okuyucu; Lise hoşlantılarını veya dizilerde aşk olarak anlatılan saçma duygular var ya, işte onları konu alan bir kitabı incelemelisin.. Bu kitapta, sadakat var, fedakarlık var, özen var.. Bu kitapta sevdiğine dokunmaya kıyamayan bir adam var. Bu kitapta, sevdiği adamla büyüyen bir kız çocuğu var. Şimdi karar ver bakalım, Sana nasıl aşık olunacağını, nasıl sevileceğini öğretecek bir kitap okumaya, hazır mısın?

"En parlak yıldızlar bile, karanlık olmadan parlayamaz." 13/12/2014

Karanlıktan korkan bir kızın karanlığa aşık olması...

Aşık edeceksen öyle bir et ki, Ben bile inanayım. Ağlatacaksan öyle bir ağlat ki, Hiç bir şeye karşı mutlu olmayayım. Gideceksen öyle bir git ki, Her şeye rağmen seni kalbimde taşıyayım. Seveceksen öyle bir sev ki, Unutsanda, Ağlatsanda, Aşık etsen de seni asla unutmayayım. .......... GÖZLERİM YİTİRMİŞLİĞİN BAŞKENTİNİ TAŞIYOR...

"Avucunun içini parçalayan bıçak gibiyim," diye fısıldadı bıçağı sıktığı avucunun içinde oynatarak kendisine doğru çekerken. Avucumda oluşturduğu derin yarık boğazımda biriken kan damlalarının gözyaşı olarak yanaklarımdan ateş topu gibi yuvarlanmasına neden olduğunda acı damarlarımın içinde zift gibi dondu. Saçlarımın arasından kulağıma dokunan dudakları tekrar hareketlendi. "Varlığım canını acıtacak kadar keskin." Ağlamak istiyordum, avucumdaki yarık öyle hızlı bir şekilde kanla doldu ki, parmaklarımın arasından sızan acıyı hissedebiliyordum. Ruhum bedenimdeki tek bir noktadan çıkmak istiyordu. Beni parçalıyordu, dışarıdan içeriye gölgesi devrilen yağmur damlalarının katili camdı. Derin bir nefes alırken burnundan verdiği nefes tüylerimin diken diken olmasına neden oldu. Nefes alışı bir vazgeçişin izlerini taşıyordu. ''Ama oradayım, sen nefes almadıkça bir anlamım yok.''

Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan tabular yıllar arasında kaybolurken hatırlamazdı evlat denen mahlukat kendi kurallarını. Bir gün bir ormanda veya bir çöp konteynırında göğsünde bir kurşun yarası, cildinde ufak tefek morarmayı bekleyen kızarıklık ve karın boşluğundaki bıçak darbeleri insanın hayatının bittiği değil başladığı yerdi. Hiç olmadı bir çatıda son alınan nefes olduğu zannedilen oksijen yeni bir güne bambaşka nedenler için uyanmak demekti. Ve bir adam için o başlangıç Hera Amine'nin berbat geçen günü ile karşı karşıya gelirdi. ---- Hera Amine & Aren Rollas