Gdzie Luke i Michael przetestowali na sobie cały erotyczno-romantyczny aspekt życia w okresie dojrzewania, a dziesięć lat później ten drugi postanowił wspaniałomyślnie oświadczyć się siostrze bliźniaczce tego pierwszego, więc niniejszemu "incydentowi" trzeba zapobiec. "- To jest coś innego, bo o wie pan, my literalnie jesteśmy razem. - No tak, z przyjaciółmi zawsze jest się raa... - Rozchyliłem usta, a moje policzki zalał soczysty rumieniec. - Umn... Dosłownie całe dojrzewanie przeleciało mi przed oczami. No dobrze, nierozłączność to nie jest nic takiego, można trzymać okrutnie blisko tych, których uważa się za przyjaciół, ale to nie był pierwszy raz, gdy widząc tę dwójkę w szkole, myślałem o sobie i o Michaelu; jak to fajnie byłoby wrócić do niewinnego, słodkiego dzieciństwa. Dzieciństwa i adolescencji, gdzie twój najlepszy przyjaciel rozdzielał twoje włosy, mówił że cię kocha, gdzie całowaliście się namiętnie, aby przygotować się do świata randek z dziewczynami, a tobie wcale nie podobały się randki z dziewczynami, jednak nie chciałeś, aby sobie coś pomyślał, toteż mówiłeś, że bawiłeś się świetnie słuchając o błyszczykach. Cofnąć się do momentu kiedy byłeś pewny, że jesteś kurewsko zakochany, ale tak nie wypadało, więc zwiałeś po tym, jak poszliście wreszcie uprawiać prawdziwy seks, zamiast oferowania sobie braterskiego obciągania gdzieś pod plakatami gwiazd lat dziewięćdziesiątych, słuchając debiutującej Rihanny." Lub: w którym Luke pamięta zbyt dobrze wszystko, co wydarzyło się pomiędzy nim i Michaelem, dlatego samo wspomnienie o fakcie, że Michael mógłby zostać mężem jego siostry bliźniaczki, wzbudza w nim odruch wymiotny. Albo jeszcze: historia dwójki ludzi, którzy pokomplikowali sobie życie dorastając na początku tego stulecia, a teraz próbują nie doprowadzić do katastrofalnego dramatu w skali rodzinnego miasteczka.

Trójkąty miłosne zostały przeanalizowane już od każdej strony, w każdy możliwy sposób. Edward, Jacob i Bella, Serena, Nate i Dan, Damon, Stefan i Elena, dobrze znane w popkulturze figury, które informują, że "można kochać ich obu", że miłość to wybór, a zdrada nie jest tak dramatyczna, gdy obie pary, z jedną kobietą po środku, mają swoich zwolenników oraz przeciwników. Trójkąty miłosne przejęły kontrolę nad rozumieniem doskonałego romansu początku lat dwutysięcznych; pełnego wybuchów namiętności oraz powstrzymywania się przed zjedzeniem zakazanego owocu. Jednakże kiedy kolesie się biją, mają tendencję do tego, aby uderzać w czułe punkty, a pękające czułe punkty, mogą utworzyć ogólnie rzecz biorąc - rozrost czułości, za nią idącej namiętności oraz świadomości, że tak naprawdę to nie przedmiot rywalizacji jest źródłem zrzutu emocji, a rywal, działający na twoje nerwy, ciągnący każdą strunę. Albo: gdzie Luke uwielbia być w każdym aspekcie najlepszy, dlatego wojuje o serce dziewczyny „innej, niż wszystkie", wraz z Michaelem, który jest irytująco równie dobry co on. Lub jeszcze: gdzie w szkole z internatem dla bogatych dzieciaków, popularny i uwielbiany Luke, w bardzo historyczny sposób nienawidzi nowego, cudownie artystycznego Michaela, który używa kusząco słodkiego, mydła truskawkowego. Ewentualnie: Michael i Luke pragną zdobyć tę samą szarą myszkę, co utrudnia im fakt, że muszą dzielić wspólny pokój w internacie prestiżowej szkoły z absurdalnymi mundurkami.

"- Wiem, że jesteś nowy, ale w tej szkole panują zasady i nie lubimy tu przemocy, dlatego wypuść Ashtona i może sprawa rozejdzie się po kościach, okej? - Okej. - Pokiwał głową, choć wciąż brzmiał na lekko rozbawionego. Odsunął się od drzwiczek, skąd Irwin wręcz wypadł z impetem. - Jak masz na imię? - Umn, Luke? - Przedstawiłem się niepewnie. - Fajnie. - Skinął. Zdezorientował mnie, dlatego straciłem czujność, pozwalając by nowy chwycił moje ramię i ku zaskoczeniu gapiów, mnie wepchnął do szafki, na miejsce Ashtona, przytrzymując zamknięcie. - Hej! - wrzasnąłem. - Ja jestem Michael - odpowiedział w stronę dziurek, które miały pewnie za zadanie wietrzyć i chronić szafkę przez stworzeniem trampkowej bomby biologicznej. - I żaden dupek nie będzie łaził za mną i komentował mojego ubioru i mojego piercingu, żeby potem kolejny dupek implikował mi, że nie rozumiem zasad. - Super, Michael, ale teraz mnie wypuść!" Albo... Gdzie Luke jest definicją pozytywnego myślenia, a Michael to synonim burzy. Czy też... Gdzie Luke nie potrafi pogodzić się z tym, że ktoś go zwyczajnie nie lubi, dlatego za wszelką cenę próbuję wywołać uśmiech na twarzy Michaela. ______________ TW: ta książka jest fanfiction i nie ma nic wspólnego z rzeczywistością! grudzień 2020 - czerwiec 2021

"Patrząc na rodziców Iris Martin, jako nauczyciel, albo raczej jako człowiek, uświadomiłem sobie parę prostych faktów dotyczących życia. Po pierwsze - biedna cheerleaderka. Po drugie - pieniądze zdecydowanie piorą mózgi bardziej niż gry wideo. Po trzecie - urodę ma po mamie. Po czwarte - albo jakimś cudem pozwolę jej zdać z angielskiego, albo oni dojadą mnie do takiego stopnia, że kolejne wypracowanie, które do mnie dotrze, będzie przykładową mową pogrzebową do przeczytania na moim pogrzebie." Gdzie szkolna przewodnicząca wszystkiego co się rusza ma problem z napisaniem eseju na lekcje u sarkastycznego nauczyciela. ______________ Druga matka tej patoli: originalqueer napisane: listopad 2019 - maj 2020

"Damy radę wszystkiemu, na własną rękę. Nie potrzebujemy niczego, ani nikogo. Jeśli się tu położę, czy położysz się ze mną, zapominając o całym świecie?" Gdzie "zbuntowany" Michael kradnie ojcu auto, chcąc pojechać przed siebie, a "doskonały" Luke nieudolnie próbuje odwieść go od tego pomysłu. "- Chciałbym zauważyć, że to jest porwanie. - Naburmuszony, rozgoryczony, zmęczony i wciąż w piżamie oparłem brodę na nogach. Odniosłem wrażenie, że przeistaczam się w dojrzałego pomidora, bo musicie wiedzieć, że blondyni naprawdę potrafią poczerwienieć ze złości. - Chciałbym zauważyć. - Clifford zaśmiał się, parodiując mój głos. - Że sam wsiadłeś mi do auta., więc szykuj się na syndrom sztokholmski. - Poruszył złośliwie brwiami, na co prychnąłem urażony. Niech go diabli..." pisane: listopad 2018 - ?

- Jesteś słodki, Luke. - Słyszałem żałosny, beznadziejny, irytujący, prawa ręka diabła... Ale słodki? Uderzyłaś się w tę piękną główkę? - Nie. Skąd. Jesteś słodki jak Eklerka. I wszystko byłoby w porządku gdyby nie fakt, że Margaret Langford nienawidziła eklerów bardziej niż zmarszczek, niekompetecji i wytrawnego wina. Może zacznę jak w AA? Cześć, jestem Luke Hemmings, nie piję dużo wódki, ale Mike z recepcji szepnął, że tutaj mnie wysłuchają. Zatem mam na głowie ślub siostry, marudzącą z tego tytułu mamusię, sprawę rozwodową ze zdradzającą żoną i ośmioletniego syna. W pracy robią restrukturyzację, to znaczy po prostu zwalniają ludzi, mój szef właśnie wyleciał. Na jego miejsce natomiast wsadzili jakąś bucowatą angielkę ze zbyt wysokim ego, która prawko znalazła najpewniej w chipsach. Jeśli ona mnie wyleje, skoczę z Brooklyn Bridge. Żartuję, zapewne zniszczę jej Hondę, a potem będę uciekał przed NYPD śmiejąc się histerycznie w rytm Guns'n'Roses. Ja mam się spowiadać? Nie mam się z czego spowiadać! No już... Siedzę. Dobry wieczór, moje imię: Margaret Langford, dyrektor kreatywny, przełożona nowojorskiego zespołu kopiowania projektów w Hood&Dunning. Ta, kogo to obchodzi. Niedługo stuknie mi trzydziestka, jestem zaręczona z nudnym prawnikiem i codziennie rano buudzę się skacowana moralnie widząc szczęście mojej siostry, jej cudownego mężą i dzieci, a potem muszę oglądać te kanalię, Hemmingsa. Och, chciałabym go zrestrukturyzować, ale im bardziej rozpiera mnie taka ochota, tym bardziej on udowadnia, że jest na to za dobry. W którym Luke nie radzi sobie z dorosłością, a Margaret zapomniała już jak to jest się śmiać. napisane: czerwiec 2018 - wrzesień 2019

Czasami mamy zbyt wiele, by móc to docenić lub za mało, by móc się tym cieszyć. Czasami jednak nie mamy nic, a los rzuca ochłapami, byle utrzymać nas przy życiu. Audrey nie narzekała. W końcu miała dom, rodziców i dwójkę przyjaciół, gotowych skoczyć za nią w ogień. Kto odważyłby się przypuszczać, że za jej idyllą kryje się najprawdziwsze piekło? Luke brał od losu garściami. Kapitan drużyny piłkarskiej, świetny uczeń, wzorowy syn i ulubieniec tłumu - każdy chciałby mieć życie takie jak on. Każdy, z wyjątkiem niego samego. Splot niefortunnych zdarzeń? Przypadek, czy może przeznaczenie? Cokolwiek to było, nie mogło wybrać lepszego momentu, by postawić ich na swojej drodze. Jeden wieczór zmienia wszystko. Jak zapomnieć o czymś, co sprawiło, że w końcu poczułeś to, o czym marzyłeś całe życie? W końcu może cię to kosztować naprawdę wiele, jeśli chwila zapomnienia staje się uzależnieniem. Copyright © 2018 by ninetiesgrace

Każde małe miasteczko posiada swoją tajemnicę, której nie zdradza się od razu przyjezdnym. Seabrook Haven miało wiele sekretów, jednak dla Malii Whitemore, najbardziej interesujący stał się ten, który dotyczył Collina Hartwella i wszystkich jego demonów. _______________ Nowa wersja historii, która nosiła kiedyś tytuł: "Almost Polite". Wkrótce pojawi się tu pierwszy rozdział.

"Daj światu coś miłego, a odwdzięczy się z nawiązką" - tak brzmi motto Mackenzie Wilson, specjalistki od czyszczenia podłóg i powierzchni płaskich. Jak się okazuje, świat lubi, kiedy się do niego uśmiecha, bo oto stawia przed nią nową szansę. Szansę pod postacią jej szefa, Quintena Warricka. W opowiadaniu mogą i pojawią się sceny erotyczne oraz wulgaryzmy. Poza zamierzonym wprowadzeniem osób znanych/gwiazd/celebrytów, zbieżność nazwisk i zdarzeń rzeczywistych jest przypadkowa. To opowiadanie NIE JEST fan fiction, fabuła została w całości wymyślona przeze mnie i nie opiera się na żadnej książce czy filmie. Bardzo proszę nie kopiować treści bez mojego pozwolenia. Cudowną okładkę wykonała @Tea-Amo. Dziękuję bardzo! #Wattys2016

"Papieros jest doskonałym przykładem doskonałej rozkoszy. Sprawia przyjemność, a nie zaspokaja." Oscar Wilde