"Różnica pomiędzy kobietą, a mężczyzną polega na tym, że kobieta chce wszystkiego od jednego mężczyzny, a mężczyzna jednego od wszystkich kobiet."

Część druga opowiadania; „ZŁAMALIŚMY ZASADY". Nie miałam pojęcia czy sobie bez Ciebie poradzę. Nie miałam pojęcia czy nie umrę z tęsknoty po Twoim odejściu. Nie miałam pojęcia gdzie jesteś i co robisz. Nie miałam pojęcia czy jesteś szczęśliwy. Nie miałam pojęcia czy jeszcze o mnie pamiętasz. Nie miałam pojęcia czy jeszcze mnie kochasz i czy w ogóle żyjesz. Nie byłam pewna prawie niczego. Ale wiedziałam jedno: kochałam Cię na tyle mocno, że pozwoliłam Ci odejść. [Fikcja literacka: placówki, miejsca oraz ich położenia geograficzne nie pokrywające się z informacjami rzeczywistymi]

Osiemnastoletnia Lanore McQueen wracając do domu, zauważa grupkę chłopaków malujących graffiti na budynku domu dziecka. Ponieważ jej matka jest tam dyrektorką, dziewczyna zgłasza sprawę na policję. W ten sposób zaczyna się konflikt między nią a jednym z wandali - Aronem Baileyem. Chłopak szczerze ją znienawidził i zrobi wszystko, żeby zapłaciła za to, co zrobiła. Dodatkowo wkrótce okazuje się, że będą mieszkali po sąsiedzku, więc Aron ma pole do popisu. Aron dowiaduje się, że Lanore jest zakochana w jego kuzynie Christopherze Bensonie. Postanawia wykorzystać ten fakt. Chce, aby dziewczyna wyznała Christopherowi uczucia, mając nadzieję, że to ją upokorzy. *22.12.15 - nr 4 #Dla nastolatków *27.04.2020 - nr 1 #dojrzewanie *Wszelkie prawa są zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora jest zabronione. Książka wydana w wydawnictwie Niezwykłym

Nowa wersja Elesmera jest cichą i nieśmiałą dziewczyną, która ma sekret. Wyjątkowe oczy chowa pod szkłami kontaktowymi i okularami, cerę pod makijażem i długą grzywką, a to wszystko, po to, aby nikt jej z nimi nie łączył. Udaje jej się odseparować od sfory, nie wchodzą sobie w drogę, jednak wtedy pojawia się On. Patrzy na nią, jakby była mu coś winna, on wie. Teraz Elesmera rozumie już, że nic nie będzie już takie jak dotychczas.

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!