Ve bu hikâyede herkes birini seviyor, hiçbir sevda karşılık bulmuyordu. Çünkü Karmen, Tekin'i seviyordu; Tekin ise Bade'yi... Sonra bir ölüm, dargın bir zemheri geliyor ve tüm sevdaları tarumar ediyordu. Herkese asil bir matem düşüyordu. Fakat kimse sevilmiyordu.

Hayattaki bütün istek ve şeraetlerden uzak ama bir o kadar da yakın olmak isteyen genç bir kızın yaşam öyküsü okuyupta okuyasın gelecek.

Zıt kutuplu iki genç... Biri deli dolu Gerçek aşkı bulacağına inanan üniversite öğrencisi genç kızımız, Erva... Diğer yandan tam anlamıyla odunluk harikası, geçmişte yaşamış olduğu hayal kırıklığı ile kalbi buzlaşma noktasına gelmiş gencimiz, Yavuz... Bu iki karakter Sevdikleri uğruna anlaşmalı olarak evlenirlerse neler olur...

Kendini açıklamak için en doğru cümleleri ararken ne kadar zaman kaybettiğinin farkında değildi. Kendisine bakan bu ürkek gözler , aşık olduğu kadının ondan en azından bir cümle de olsa bir şeyler söylemesini istiyordu. En sonunda adamın herhangi bir şey söylemeyeceğini , ona bunu bile çok gördüğünü anlayıp acıyla yumdu gözlerini. Yaşları akmasınlar diye zorlukla gözlerinde tutarken kurduğu cümleler en az kendi kadar karşısındaki adamın da canını yakıyordu. '' Bana ne oluyorsa..'' diyerek omuzlarını silkti. '' Ben senin neyin oluyorsam ?'' ve kendi sorusunu kendi yanıtladı. '' Kocaman bir hiçbir şeyin. Belki burada güzel vakit geçirmeni sağlayan bir kız , belki de o bile değilim. Ama biliyor musun ? Beni ailemin ölmüş olması değil , asıl şimdi sen yetim bıraktın.''