Pamiętam jak się zaczęło. Pamiętam przez kogo. Pamiętam jak było kiedyś. Pamiętam wszystko w szarych kolorach. Wszystko powraca jak wyświetlony na dużym ekranie czarno-biały film z mojego życia. Wszystko to przeżywam po raz setny. Ludzie gówno wiedzą o ludziach takich jak ja. Ludzie gówno wiedzą o problemach. Jestem najgorszą osobą na świecie. A wszystko przez to, że chciałam być "fajna". A stałam się nic nie wartym gównem. * Dla osób o twardej psychice. ** Mogą pojawiać się przekleństwa.

Jeden... Dwa... Trzy... Jeden... Dwa... Trzy... Jeden... Dwa... Trzy... Tak dni mijają w celi pięćset szesnastej w wieży południowej. Osadzony numer czterysta osiemnaście uparcie liczy dni, tygodnie, miesiące i lata, które upłynęły mu w tych czterech brudnych, oślizgłych ścianach. Uparcie walczy o życie, o nowe jutro. Ona, Dziewczynka O Srebrzystych Włosach, potwornie nudzi się, nie mogąc opuścić murów Bastylii. Uwielbia nawiedzać więźniów, a szczególnie upodobała sobie więźnia numer czterysta osiemnaście... Opowieść o przyjaźni, niewoli i głodzie wolności. Wszyscy jej pragniemy, więc co zdarzy się, gdy stracimy ją zupełnie? Najwyższe notowanie: #24 w Tajemnica/Thriller, nie pamiętam kiedy #13 w Tajemnica/Thriller 17.11.2016 #11 w Tajemnica/Thriller 21.11.2016