Gözlerimi kapatıp kendimi Ali nin kollarına bıraktığımda aklım benden sakladıklarını gün yüzüne çıkarmaya başladı. Hafızamın karanlık sandıklara bıraktığı acı gerçek bir film gibi bende gösterime girmişti . Aklım bana oyun oynuyor diye düşünüp derin nefesler alamaya çalışsamda görüntüler dahada netleşip gün yüzüne çıktı . Yaşamam için beynim yaşanan acı olayları siliyor hiçbirşey olmamış gibi hayata devam etmemi sağlıyordu . Bu birtür kendimi koruma mekanizmasıymış . Çünkü ben sandığım kadar güçlü biri değildim zayıftım ve en küçük bir darbeden bile yıkılabilirdim .