"Nienawidzę go, wchodzi do mojego domu od tak, rozwala się na kanapie i wrzuca w siebie zawartość lodówki. Mojej cholernej lodówki. I to dlatego, że jest przyjacielem mojego brata. Przecież to nie daje mu takich praw! Co z tego, że jest przystojny, wygląda jak grecki Bóg, skoro jest skończonym dupkiem? (...) A jednak, oddałabym wszystko żeby zwrócił na mnie uwagę." ~*~ Rekord: #3 miejsce w rankingu "Dla nastolatków", dziękuję! 03.01.16r.

Fragment pierwszy: " Mam ochotę go pocałować. Zarzucić mu ręce na szyję i mocno całować. Albo być całowana przez niego po szyi. (...) - Mam ochotę cię pocałować- mówi nagle i odpycha się od drzwi. Dwoma krokami pokonuje odległość między nami i kładzie dłonie na moich policzkach, przez cały ten czas nie przerywa kontaktu wzrokowego. (...) - Mam na to tak cholerną ochotę, że ledwo się powstrzymuję. - Więc przestan się powstrzymywać i to zrób - szepczę (...) " Fragment drugi: "Dzięki takim pytaniom mogę się wiele o nim dowiedzieć. Niby to takie mało ważne. Ale to właśnie dzięki błahym rzeczom poznajemy drugiego człowieka. Patrząc teraz na Lucasa, który z uśmiechem opowiada o sytuacji z dzieciństwa sama jestem szczęśliwa widząc jego zachwyt. To z jaką pasją opowiada o swoich zainteresowaniach. Jakby mówił o największej miłości. Chciałabym, żeby kiedyś komuś tak opowiadał o mnie. Słucham z uwagą słów, które wypływają z jego ust i śmieję się z jego niektórych wypowiedzi. Właśnie w takich momentach życia jesteśmy beztroscy. Cieszymy się tym, co mamy. Cieszymy się sobą. Jesteśmy szczęśliwi. Nie przejmujemy się innymi i żyjemy własnym życiem."

"-Piąteczka- powiedziałem do brata, gdy usiadł przy stoliku obok. -No wiadomo.- odpowiedział.- Za to ty zdajesz za mnie historie- powiedział cicho tak żeby nikt nas nie usłyszał. -No problem.- powiedziałem i przybiłem z nim żółwika. Nigdy bym nie pomyślał, że posiadanie brata bliźniaka może być tak zajebiste." "Przez cały wczorajszy dzień myślałem o Ler. O tym jej pięknym ciele i pięknych oczach. Pięknych włosach. Miłym dla ucha głosie i jej ustach. Wiele razy wyobrażałem sobie jak ją całuje, a ona oplata mnie swoimi dłońmi i... -Black.- z zamyślenia wyrwał mnie głos nauczycielki.- Do tablicy, rozwiązać zadanie." "- Nie dowiedzą się, że to od was - zapewniłem ich. - Poza tym wymieszam to ze sokiem. Dzisiaj widziałem jak chemik i historyczka wymieniali się śliną, upijemy ich, zaprowadzimy do pokoju i zrobimy co trzeba żeby pomyśleli, że się ze sobą przespali. Jutro będzie niezły ubaw."

Meredith Wine to jedna z najlepszych uczennic w szkole. Jej życie można śmiało nazwać idealnym, jednak kiedy dziewczyna traci ojca, a na jej drodze pojawiają się problemy, zmienia się nie do poznania. Staje się bezczelna, kłótliwa, a także obojętna na wszystko. Jej dobre oceny znikają, a problem z matematyką, której nie umie zbyt dobrze, nasila się. Dopiero po przeprowadzce do Brighton dziewczyna otwiera oczy i z pomocą sympatycznego sąsiada podnosi się po upadku, naprawiając wszystkie błędy. Dzięki korepetycjom z Shawnem jej oceny polepszają się. Czy sąsiad odegra w życiu Meredith większą rolę niż korepetytor od matematyki? Zwykłe korepetycje pozostaną tylko korepetycjami? Może wyniknie z tego niesamowita przyjaźń lub coś więcej? OPOWIADANIE PISANE W WIEKU 15 LAT, WIĘC ZA WSZELKIE BŁĘDY I NIEDOCIĄGNIĘCIA PRZEPRASZAM. KIEDYŚ JE POPRAWIĘ :)

Nikt nie ma pojęcia kim jest "Rebel ". Nikt nie wie że jestem nią ja... Zwykła, szara, niepopularna dziewczyna z ostatniej ławki która boi się odezwać a swoje emocje, odczucia i spostrzeżenia przelewa na bloga. #blog_rebel.com Inspiracją był film pt.Bunt Fm Serdecznie zapraszam do czytania. Opowiadanie zawiera sceny i treści przeznaczone dla osób dorosłych. Uwaga Opowiadanie nie jest przeznaczone dla osób które mają "błędofobie". Okładkę wykonała @Tea-Amo Polecam!! Z góry przepraszam, że moje błędy wypalają paczydła.

Od wyjazdu Ho Seoka do korei minęły już dwa lata. Kontakt z nim urwał mi się całkowicie. Został mi po nim tylko ten pierścionek. Nie rozstaje się z nim na krok, ponieważ jest to jedyna pamiątka. Może zacznijmy tak jeszcze raz. Mam na imię Nessy. Wiek 20 lat. Brunetka, z rękawem na prawej ręce. Dziś wyprowadzam sie do Korei spełniać marzenia. Zostałam zrekrutowana do wytwórni Starship. Zapomiałam powiedzieć przeprowadzam się tam z moim narzeczonym. Poznałam go rok po roztaniu się z Wonho. Jakaś cząstka mnie jeszcze go kocha, ale wiem, że nigdy więcej go nie spotkam.

W końcu nastaje teń dzień, kiedy idę na studia i mogę się wyprowadzić z domu. Moja mama była badzo przeciwko temu, ale ja się uparłam żebym mogła zamieszkać w akademiku. Ciekawe jak skończy się moje bycie upartym.

Ty: Wiem, że mogłabym traktować cię lepiej niż ona Niall: A ja wiem, że mógłbym kochać cie bardziej niż on Niall: A tak na poważnie, kim jesteś? XD Dziękuje @xhoodlumxarmy za poprawienie całego opowiadania. Kocham mocno! ©louvyox 16.12.2016/20.01.2017 #4 W Fanfiction 10.02.2017 #2 W Fanfiction 12.02.2017 #1 W Fanfiction 15.02.2017

Viola Lewis to nastolatka jak każda inna. Jej życie dzieli się pomiędzy szkołę, czas spędzany z rodziną oraz jej chłopaka Josha. Problem pojawia się wraz z przeprowadzeniem się na spokojne przedmieścia nowych sąsiadów, a w szczególności jednego z nich - Doriana Hendersona. ✔ wulgaryzmy ✔ sceny erotyczne ✔ sceny 16+ Uwaga: Ta historia jest pierwszą częścią serii opowiadań, do której na chwilę obecną należy również część druga "I don't need a boyfriend anyway". Okładka: @psychopaths_sister

-Dupek - chłopak odwrócił się ze wściekłością. -Przepraszam mówiłaś coś do mnie? -Nie widziałeś, że mnie potrąciłeś? - powiedziałam wkurzona, zbierając z podłogi wszystkie notatki, które dała mi nauczycielka. -A za kogo się uważasz, że w ogóle do mnie się odzywasz? -Lepsze jest pytanie, kim ty jesteś, myśląc, że jesteś ważniejszy od innych? - spytałam, wstając z podłogi. Chłopak podszedł do mnie, zabijając mnie wzrokiem. Miałam wrażenie, że zaraz mnie uderzy. Jednak on przypatrywał mi się nadal z nutą ciekawości i intrygi. Zacisnął usta w wąską linię. -Lepiej się pilnuj. Rodzice Rosie mają dobrze płatną pracę, jedyne co musieli robić to co jakiś czas przeprowadzać się. Kiedy przeprowadzili się do Seattle, Rosie po raz kolejny musiała zmierzyć się z nową szkołą. Już pierwszego dnia staje się tą, która postawiła się szkolnej gwieździe futbolu, czyli Nathanowi, obiektowi pożądań. W rzeczywistości się nienawidzą, ale inne okoliczności, w których się poznają, zupełnie zmienią ich oboje. Czy wyjdzie to im obojgu na korzyść?