"Çünkü gülüşün siyahın içindeki beyaz gibi... " Zeynep Karaca İnatçı, deli dolu, güzeller güzeli saf aşık... Emir Karadağ Gözü kara, acımasız, bir o kadar romantik bir kıro... Siyah ve beyazın muhteşem uyumu... İki deli aşık, İki manyak... Dolu dizgin, hırçın, tehlikeli bir o kadar eğlenceli bir aşk♥️

#Wattys2017 Büyük Buluşlar Kazananı Her gün gizli numaradan alınan mesajlar. Kimse mesajları kimin gönderdiğini bilmiyor. Tanımadığınız biri sizin hakkınızda en çok ne kadar bilgiye sahip olabilir ki? İsimsiz; Tehlikeli sularda yüzüyorsun Dolunay ve boğulman an meselesi. Benim karşımda durursan celladın, yanımda durursan koruyucun olurum. Sen benim kurtarıcımdın, ben senin yok edicin. Beyhudeydi çabalarımız zira hayat bize iyi olmamız için bir şans tanımamıştı asla. Yücel Karahanlı; Ölemezsin çünkü ben yaşamanı istiyorum... Gidemezsin çünkü ben kalmanı istiyorum... Bizim ruhlarımız yaralarımız olmadan yaşayamazlar bu yaralar onların bir parçası haline geldi bile. İstesek de onlardan kurtulamayız asla. Dolunay Ünal; Acılarımdan bir zırh yaptım kendime, hayal kırıklıklarımdan kalkan, öfkemdense silah. Böylelikle insanlar canımı yaktıklarında beni yok edeceklerini zannederken ben daha da güçleniyorum. Acıyla harmanlanan ruhumun yakarışlarıydı çektiğim tüm bu acılar. Lakayttı kalbim çektiğim acılara zira ruhum üstelemişti acılarımı.

Bir kuş, anka kuşu. Küllerinden doģmaya çalışırken kartalın kaptığı... Ailesi tarafından sevilmeyen bir çocuk. Aşık Çocuk. Ve Yanlış günde atılan bir cuma mesajı...

Her hikâye hayatındaki bir değişiklik ile başlar... Tıpkı benim hayatım gibi ! Ben seninle ' kendimi keşfettim'!!! Acıyla , tatlısıyla ,... Ya peki biz Meriç ? Ya biz nasıl keşfedileceğiz ?.. Meriç : Cesaret ! Cesaret önemli bir duyguy'muş !.. . . . Kayla: Sorma , bize bunu yapma!.. Meriç : Bize bunu yapan sensin! İkimizi de alt- üst eden sensin ! Neden bilmeye hakkım yok mu? Bu kadar mı değersizim senin için ! Kayla : Asla, ö-özür dilerim. (Kayla gitmek için hamle yaptığı sırada Meriç kolundan tutup engeller ve yüz yüze gelirler) Meriç : Yine cesaret edemeyip kaçacak mısın?! Kayla : Ben hiç bir zaman kaçmadım ! Ne seni unutmak istedim ne de çabaladım. "Zorunlu kaldım!" Ama sen - sen kaçtı bil bu bana yeter... . . . Meriç : O zaman sende şunu unutma ! ""Sen Benim Tek Ezberim , Tek Doğrumsun !!" Kayla : Sen benim"" TEK EZBERİM , TEK YOLUMSUN !..""! 🎶 Bakıp okumanızı isterim , zira bu çifti seven herkesin okumasını beklerim...🍷

İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017

#Gençkurgu da 1. - 07.03.2017 Ölüm; dört harf, iki hece, içinde sayısız anlam ve acı besleyen, ne zaman, nerede, nasıl geleceği belli olmayan bir olay. Küçük yaşta gözlerinin önünde ailesi katledilen ve bu nedenle hayata siyah bakan Aras Karahanlı ile, çocukken annesini kaybeden ve babası tarafından terk edilen Eylül Avcı'nın yolları bir gece tesadüfen kesiştiğinde, ikisi de başlarına geleceklerden bihaberdi. Aşk, bazen hiç ummadık bir zamanda, olmayacak kişiyle doğar ve bütünleşir. Peki, ölümle bu kadar erken yaşta tanışmış iki genç insanın nasır tutmuş kalpleri, birbirine bağlanabilir mi?

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

BU HAYATTA NELERİ BİZ SEÇERİZ? OKUDUĞUMUZ OKULU.. YEDİĞİMİZ YEMEĞİ.. VE HATTA EVLENECEĞİMİZ KİŞİYİ? PEKİ YA SEÇEMEZSEK! YA YILAR ÖNCE VERİLEN BİR SÖZ BİZİ EVLENECEĞİMİZ KİŞİYLE KARŞI KARŞIYA GETİRİRSE.. YA DA KADER HİÇTE UMMADIĞINIZ ANDA AŞK DENİLEN KAVRAMI KARŞINIZA ÇIKARIRSA! İŞTE O ZAMAN NE YAPILACAĞI BELLİ BİLE DEĞİLDİR? HAYAT HİÇ UMMADIĞI BİR ANDA KARŞISINA ÇIKAN YENİ YAŞAMI VE YENİ KOCASIYLA NE Mİ YAPACAK? İŞTE KADER O ANDA DEVREYE GİRER! BARAN VE HAYAT ZORLA EVLENDİRİLİR VE BARAN DA BU KIZI SADECE PARA İÇİN İSTEDİĞİNİ SANIP BU KIZA TUTULURSA!

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...