"KARAMEL & SARI" Hayatına ellerinin çamuruyla giren, onu oyun arkadaşı, kız kardeşi ilan eden Sarı'sı vardı Ece'nin. Ağabeyi Oğuz sayesinde tanıdığı bu kirli sokak çocuğu, çocukluğunun şövalyesi, gençliğinin ise en büyük imtihanı olacaktı. 15'ine basıp günah defteri açıldığı an, ellerini, gözlerini, tebessümünü bile çekecekti Ece, Ali'den. "Ağabey" demek zorunda olduğu bu genç adam, Ece'nin en korkulu rüyası, en büyük günahıydı. Hiç bir erkek; Ali kadar tehlikeli değildi Ece'nin gözünde. Çünkü Ali haram olamayacak kadar yakın; helal olamayacak kadar uzaktı Ece'ye. (Düzenlenecek)

AMİNE VE MAŞUĞUN TEVAFUKLARLA DOLU AŞK HİKAYESİ. BİZ SEVDİK AŞIK OLDUK , SEVİLDİK MAŞUK OLDUK. TANITIM: Ben Amine Hatun. 19 yaşındayım. Bursa da ailemle yaşıyorum. 5 yaşında Hüma adında bir kardeşim var.Annem modern biri olsa da evlilik konusunda tam bir gerikafalıdır. Sürekli benî evlendirme çabalarında olduğu için Ravza ile birlikte tercihimizi Marmara Ilahiyat Fakültesine yaptık.Size söylemeyi unuttum. Ravza benim çocukluğumdan beri en yakın arkadaşımdır. (Ruh öküzüm) Evlenmeyi hiç istemiyordum. Taki onu görene kadar.............

~ spiritüeller de 1.sıradayız.... Yavuz aşkı simgelesede aşka inanmayan ve evliliğe inanmayan bi adamdı. En büyük nedenide ablasının boşanmasıydı. Şûra saf ve temizliği simgeliyordu. Gözünden haramı sakınan bi tertemiz genç kızdı. Hayali her genç kız gibi ahlaklı bi erkek ile evlenmekti. Onların çakışma noktası ne bi asansör nede bir çarpışma sonrası aşk. Onların çakışma noktası bi sinema salonun da kavgadan dolayı başlar ve o zaman anlarlar birbirleri için yaratıldıklarını... ALINTI - şûra!! Yavuz'un sesini duyunca nedensizce akıyordu gözlerimden yaşlar. - sus!!! İnilti şeklinde çıkan sesimle yavuz , cıklayıp - beni dinlemeden ne sen çıkacaksın bu odadan nede ben !! Sessiz ama bi o kadarda ürkütücü çıkan sesle korkarak - ne anlatıcan nasıl yalan söylediğimizi mi? Yoksa nasıl zevk aldığını mı? Sahte bişekilde gülerek - hayır nasıl can çekiştiğimi anlatıcam !!! Kaşlarım havalanırken - hıı ne ?? - bak bu yalan bi sene en geç iki sene sürecek sonra sen sağ ben selamet !!! Sahte bi şekilde gülüp tam bir şey diyecekken - sözümü kesme!! Dediğim gibi en geç iki sene aynı evde iki yabancı!! Zaten babaannemlerle aynı evde katiyyen kalmam çünkü bizimde özel işlerimiz var !! Hızla koluna yumruğumu geçirip, gözyaşlarımı elimin tersiyle silip - pislik !! Bana bak başta söyl- - evet evet ! Birbirimize dokunmak yasaktı!! Başımı eğerek kafamı salladım. Yavuz ayağa kalkıp kapıya doğru gitti ve kapının kolunu tutup başını omuzunun üstünden bana çevirip - ha bu arada karıcım haftaya gelinlik bakıcaz ve hafta sonu düğünümüz var ona göre !!! ♡♥♡ İKİ inatçı keçi , ve iki inanılmaz uyumlu çift... ŞurYa çifti'nin en güzel masalına siz özel konuklarımız hoşgeldiniz...

Beraberce sohbet edelim :)

Sağ gözünden yanağına doğru süzülen bir damla yaşı boynunda hissetti ve silmeye bile tenezzül etmeden gözyaşının kalbine damlamasına izin verdi.Babasının öfkeli sesi köşeli beyninde yankılanıp durmuştu.Ve üzerine gelen kolej arkadaşları...Belki tüm bu acıları ve dünyanın yorgunluğunu annesi ile unutabilirdi ama,onu bağrına basacak ve omzunda ağlayabileceği bir annesi yoktu ki.Gözünden gelen ikinci yaşı bu sefer elinin tersiyle sildi ve önündeki yüce kitabı açarak gözüne çarpan ayet ile tüm acılarını unuttu.Gözleri mutlulukla parlamıştı.Ve artık her şeyin değişme vakti gelmişti. ''Allah sabredenlerle beraberdir.'' Bakara Suresi,157 ~ İkisi için minik bir kıvılcım gerekiyordu sadece.Onların karşılaşmaları Allah'ın bir taktiri olmalıydı.İkisi de kader ortağıydılar ve mutlu olmak için birbirlerine ihtiyaçları vardı.Üç yıldır imam hatipte okumuş ve tam bir imam hatipli ruhuna sahip bir genç kızın koleje gitmek zorunda kalması ve yıllardır kolejde okumaktan bıkmış bir delikanlı...Onların kesişen eşsiz hayatları ve birbirlerini tamamlayışları...Biri annesini değerlisi,diğeri annesinin ışığı.Değerli bir şeyin parlaması için ışığa ihtiyacı varken,ışığında aydınlatması için değerli bir şeye ihtiyacı vardı.Onların hayatları toz pembe hayatlar değildi,aksine tüm acıyı çekmiş ruhlardı.Gülümseyen yüzlerin ardındaki yaralı ruhlar.O yaraları saracak olan yine birbirleriydi.Değerli bir ışık... ''Mucize,aslında sen gökyüzüsün bense ay.Çünkü senin ihtişamın benim ışığımı söndürmeye yeter.'' KOLEJDEKİ FERACELİ Başlama Tarihi:15.10.2015

Dokuz Yayınları bünyesinde raflarda! ....... Bu Demir yürekli Yusuf ile ürkek yürekli Erva'nın hikayesi. Demir annesi gittiğinden beri Yusuf yanını kaybetmişti. Öfke ve nefret sanki anne karnında kalbine yerleştirilmiş gibi her yanını kuşatmıştı. Kalbi intikam hırsıyla buz kesmişti. Soğuktu artık Demir. Annesi'nin oğlu değildi. Zaten onu yola getirecek, ona doğruyu gösterek anneyede sahip değildi. Şimdi eceline, annesine gidene kadar, onun rahat uyumasına yardım edecekti. Kararmış kalbi daha fazla ne kadar kararabilirdi? Onu bu hale insanlar getirmişti.... *************** Erva; Hayatı seccade ve kalemlerinin arasında gidip gelen tertemiz bir kır çiçeğiydi. Onun gözleri asla tam açılmaz, dünyayı pembe gözlüklerle görmezdi. (UMUT SERİSİ 1) Her ne kadar farkında olmasa da imtihanların en zorunu yaşıyordu. Sabır dolu kalbi hiç bir sıkıntıya isyan etmiyor, mütevazı başı asla hiddetle dikelmiyordu. Tek sırdaşı kağıtları, kalemleri ve kumaşlarıydı... Edep timsaliydi Erva. Bakan gözler ar eder, bir daha bakmaya yürek isterdi. Ama onun kendini kapattığı bir kafesi, prangalarla susturduğu umutları vardı. Umut zehirli bir yılandı. Sinsice yaklaşıp, en acı yerinden vuracaktı Erva'yı. Ama umudun panzehirini bulacaktı genç kız. O gece başına gelecekleri bilse iner miydi o bahçeye?Kurulur muydu her zaman ki salıncağına? Allah bilirdi... Ama Allah onun kaderini çizmişti, Erva'ya da ancak teslim olmak düşerdi. Yazım tarihi: Eylül 2014