KEMERLERİNİZİ SIKI BAĞLAYIN! MİZAH YOLCULUĞUNA BAŞLIYORUZ. "Hayırlı teskereler" dedi sevgili eski erkek arkadaşım. Hilal babaannesi tarafından büyütülmüş zeki bir tıp öğrencisidir. Babaannesinin zaman geçtikçe hastalıkları artmış ve en sonunda şizofreni hastası olmuştur. Hastalığı ilerledikçe Hilal'i ölen erkek torunu sanmaya başlamıştır. Bu da yetmezmiş gibi onu askere yollamak istiyordur. Hilal istenileni yapar, tabi işe önce saçlarını kesmeye başlayarak. Atıldığı macerada tek dileği kimliğini kimse öğrenmeden altı ay süresince askerliği bitirebilmektir. *Mizah *#72 20.12.2016* *#59 10.01.2017* *#55 11.05.2018 *#6 17.05.2018

❅ Bilim Kurgu #4 ❅ Öne Çıkan Hikaye ❅ Keşfedilmemiş Cevherler 2015 Bilim Kurgu Üçüncüsü Yeni Dünya II ❅ Kalsedon Yeni Dünya. Ametist ne bu gezegenin başlangıcı ne de bu gezegenin sonu. Safirler, birkaç gümüşü de yanlarına alarak Kalsedon şehrini ele geçirdiler. Bu şehrin mimarı, aynı zamanda safirlerin lideri ve Yeni Dünya'nın kurucularından biri. Jared McCorrin. Artık Yeni Dünya'nın kaderi onun, safirlerinin ve Kalsedon'un elinde. Laurel asla pes etmeyecek. Ametist'i ve ona bağlı olan şehirleri son anına kadar koruyacak. Onun aklında tüm bunlardan fazlası var. Laurel Ava Claudio Ametist, geleceği gördü. Ve tüm bunların sadece başlangıç olduğunu en az Corrin kadar iyi biliyor. Dolunay ve Dimitri, safirlere yardım etmenin cezasını çekmek zorunda. Artık hem Ametist'in hem de Kalsedon'un planlarını durdurmaları gerek. Kalsedon onlar için ne bir umut ne de bir kurtuluş. Kalsedon da en az Ametist kadar kötü bir yer. Yeni Dünya, bir isyanın pençesinde. Bu başkaldırı ne ilk ne de son onlar için. Fakat bunu durdurmak zorundalar. Yoksa her şeylerini kaybedecekler. 18 Kasım 2014 - 15 Nisan 2015

✧ Wattys 2016 Çığır Açanlar Kazananı ✧ Bilim Kurgu #1 ✧ ''Adım Dolunay. İnsanların Dünya adını verdikleri gezegende yaşıyordum bir zamanlar.'' ✧ Yeni Dünya projesinin asıl amacı halka duyurulmamıştı. Daha önce gidilen gezegenlerin nedenlerine benzer fikirler öne sürülmüştü; keşif, koloni, kaynak... Fakat asıl neden bunlardan hiçbiri değildi. Yeni Dünya'yı diğer gezegenlerden ayıran bilinen ve bilinmeyen onlarca, belki de yüzlerce farklılık vardı. Bunların başında gezegene gidecek olan kişilerin seçilmiş kişiler olması geliyordu. Hepsinin bir ortak noktası vardı fakat hiçbiri bunun farkında değildi. Dolunay Ateş de onlardan biriydi. Üstelik ilk gruptaydı. Ve belki de Yeni Dünya'nın etkisini en çok hissedenlerden biri olacaktı. Dünya'dayken de sıradan biri değildi, başka bir gezegende sakin duracağını kim söyleyebilirdi? Ametist şehri o yılın dönüm noktasıydı. İsyanların, devrimlerin ve savaşların ilk kısmı Yeni Dünya'nın kalbi olan bu şehirde başlayacaktı. Yüzlerce dostun ve düşmanın, aşkın ve nefretin, yok oluşun ve yeniden doğuşun hikayesinin başladığı yerdi. ✧ Ametist ve Kalsedon, Öne Çıkanlar listelerine eklendi ✧ Ametist kitap olmuştu, şimdi yeniden Wattpad'de Yazılma Tarihleri: 15.07.2014-15.11.2014 Yeniden Başlangıç: 05.12.2020

Beş yıl öncesini hatırlayan insan sayısı bir elin parmağını bile geçmemektedir. Hatırlayanlar ise konuşmak istemez bir ailenin yok oluşunu ve dağılışını. Fakat Campbell ailesinin çocukları geçmişte yaşananları hala ilk günkü gibi hatırlarlar. Bu üç gencin bir anda değişen hayatları birbirlerine daha da çok bağlanmalarına neden olacaktır. Yalnız genç Victoria için bu durum sanıldığı kadar kolay olmayacaktır. Yeni hayatına alışmaya çalışan genç kız aşkı ve sevgiyi canı yansa bile öğrenecektir...

"Babam, ağabeyime sarılıyor. Elleriyle onun sırtına vuruyor ve birbirlerinden uzaklaştıklarında, gözlerinin gururla parladığını görüyorum. 'Miles, oğlum. Git o okula ve herkese kim olduğunu göster. Şampiyonum benim.' diye haykırıyor. Ağabeyim başını sallıyor ve çantasını sırtlanarak kapıdan çıkıp gidiyor. Babam, gözlerindeki parıltıyla bana bakıyor. 'Sen de böyle olacaksın, benim güzel kızım. Bizi kurtaracak, şampiyonumuz olacaksın.' Ardından mutfağa, annemin yanına yöneliyor. O anda karar veriyorum. Ben de bir savaşçı olacağım. Ailem ve ülkem için savaşacağım. Ülkemi kurtarıp, şampiyon olacağım."

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.

(SATIŞTA) O an, bana döndü ama yüzü yoktu. Şaşkınlıkla ona baktığımda gözlerimi kıstım, korkudan nefes alamıyordum. Başında bir pelerin olduğunu ve o yüzden yüzünü sakladığını anladığımda derin bir nefes alabildim ama korkum hâlâ geçmemişti. Ve sonra konuştu. "Gelmişsin," dedi korkunç bir sesle. "Seni arıyor." Sonra garip bir şey oldu, havalandı ve üstümden uçarken bana saldırdı. Bir el ateş sesi duyduğum zaman bilincimi kaybettim. 28 Ağustos 2014