"Bak oğul, benim hiç karım olmadı, sevdim kavuşamadım, başkasını da istemedim. Karına kızmadan önce anlamaya çalış, onun yerine koy kendini. Sen ne kadarına razıysan o kadarını iste ondan. Ha ben erkeğim o kadın diyeceksen, onca memleketi boşa gezmişsin, o okulları boşa okumuşsun derim sana. Yüreğin kadını erkeği yok, sen düzene teslim olarak karına ihanet ettin. İmam nikahını karının yüreğine anlatamazsın, zaman ver, kendi içinde sindirebilirse şanslı bir adamsın. Aslında hiç kimse, hiç bir kadın kumayı kabul etmez, bunu unutma! Her türlü acı çekecek, sen de öyle, bir karın daha var artık. Onu da düşüneceksin." Yaşlı adam, diyeceğini demiş, başını önüne eğmişti. Demir'i düştüğü çukurdan kurtaracak bir nasihat yoktu. Kim, ne dese boştu bundan sonra. Demir'in yüreği kor olmuş yanıyordu. Leyla'yı bir başkasıyla hayal dahi edemezdi, böyle bir şeyi düşünemezdi. Bunun düşüncesine tahammülü yokken; o elleriyle, Esma'ya dokunduğu ellerle, sarıldığı kollarla karısına dokunmak istemişti. Kızamazdı, sadece kaybettiği karısına ağlayabilirdi.

Kardeşi Mert için gittiği bir barda seçtiği bir adamdan hamile kalmayı planlayan Duru'nun tek amacı doğacak olan bebeğinin kardeşine nefes olmasıdır. Duru amacına ulaşır fakat bilmediği şey ise seçtiği adamın karanlık dünyasıdır.

Dilhun kitabında geçen Karan ve Mavi'nin hikayesidir. Bu kitabı anlamak için diğerini okumanıza gerek yoktur. Kırdığın kalbin vebaliyle yaşar, Seni bir daha kalbine almayacağı gerçeğiyle ölürsün. Unutma; Gitmek, ihanet etmektir. Gitmek, seni aslında sevmedim demektir. Gitmek, sana adanmış bir kalbin içine acımasızca tükürmektir. Ve gitmek, En çok sen demektir. Yayınlama tarihi: 14.02.2024

''O kadar imkânsızdın ki benim için...'' İçine çektiği derin nefes sessizliğin kol gezdiği çocuk parkına ses olurken ellerini, oturduğum bankta sırtımı yasladığım tahta parçalarının iki yanından omuzlarıma temas edecek yakınlıkta yerleştirip devam etti sözlerine. ''...ama ben o gözlerde gördüm Defne. Yıllardır hayalini bile kurmaktan korktuğum o anlardaki gibi bana baktığını gördüm ve ben o bakışları ömrümün sonuna kadar görmek için canımı bile veririm.'' Öyle baskındı ki her kelimesi, dudakları arasından çıkan her cümle bir yemindi sanki. Bedenini bedenimin üzerine eğdiğini hissettiğimde hareketsizce oturmaya devam ettim. Nefesi saçlarımın arasındaydı ve ben arsızca o nefes oradan hiç ayrılmasın istiyordum. Tam başımın üzerine temas eden dudaklarla beraber kalbim, sanki özgürce uçmaya âşık bir kuşmuş da küçücük bir kutuya zorla kapatılmış gibi kanat çırparken kanatlarına zarar verdiğinin bile farkında değildi. Canım yanıyordu hatta daha da yanacaktı biliyorum ama yine de istiyordum işte... Her şeye rağmen canımın yanmasını. ''Korkuyorum.'' Titrek ve cansız çıkan sesimi belki de duymamıştır bile diye düşünürken aldığım cevapla benim seslerimi en iyi onun duyduğunu bir kere daha anlamıştım. ''Seni bekledim, beni gör istedim ama yapamadım. Şimdi sen beni görmüşken bu yolda karşıma ne çıkarsa çıksın gözüm görmez, kulağım işitmez. Ben, bana aile olsun istediğim kadın için ailemi bile karşıma alabilecek bir adamım. Korkutacaksa bu korkutsun seni.'' ... Kurgunun ilerleyen bölümlerinde argo, küfür ve yetişkin içerik barındıran sahneler bulunabilir! ... ⭐️Tamamlandı: 8 Şubat 2024

Romans #1 🩷 Romantizm #3 🩷 Romantik #4 🩷 Neydi gonca gülü açtıran? Bahar mı, bülbülün aşkı mı? Bülbülün aşkı olmasa gül açmaz mıydı? Ya baharın geldiğini nasıl anlardı? Gülnihan Karaca... Ne bahar görmüştü ne de ona aşık bir bülbül. Bedenini hapseden mührün etrafında pervaneydi ruhu. Her kadın kadar kadındı, ama kendi kadar olamamıştı. Argun Turayev... Çok bahar görmüştü ama hiç güle bakmamıştı. Kalbini hapseden hayatının etrafında aşka yer yoktu. Her erkek kadar erkekti, ama hiç bir güle ait olmamıştı.

Berdel sonucu yatalak bir Ağanın eşi olacaktım... Ama nedenlerde boğulacağım bir sır dünyasına gireceğimi nerden bilebilirdim ki? Hadi hayat serüvenime sende katıl :)

"Sadece bir kere. Bir kere göreyim. Yaşadığını göreyim yemin ederim bir daha hiç görmeyeceğim. Yalvarırım. N'olursun. N'olursun bir kere göreyim. Ne istersen yaparım. Konuşma dersen, konuşmam. Nefes alma dersen, almam. Yemek yeme dersen, yemem. Öl dersen, ölürüm. Yeter ki sadece bir kere göreyim. Bir kerecik." tüm çaresizliğimle karşımdaki adama açık açık yalvarırken Miran gözlerindeki acımasızlığa beklemediğim bir ifade yerleştirip acımasızlığın arasından bana el sallayan alaylı ifadeyle gözlerimin en içine bakarken dudaklarımı sıkıca birbirine bastırıp yanaklarımı ıslatmakta olan göz yaşlarımı silmek için boştaki elimi havaya kaldırdım. Ancak tam o esnada Miran havaya kaldırdığım elimi de tutunca elimi istediği gibi yere indirdim ve Miran'ın benim yerime kendi eliyle yanağımdan akmakta olan göz yaşımı sildiğini fark ederek şaşkınlıkla yutkundum. "Ağabeyini görmek için ne istersem yaparsın yani öyle mi?" göz yaşımı siler silmez elini yanağımdan çeken Miran yine tüm acımasızlığıyla bana bu sefer cevap vermemi istediği bir soru yöneltirken korkudan titreyen bedenime rağmen başımı aşağı yukarı sallamayı başararak gözlerimi onun kapkara gözlerinde merakla karışık bir korkuyla gezdirmeye devam ettim. "Öyle. Ne istersen yapacağım." benden isteyeceği şeyin ya da şeylerin ne kadar acımasız olabileceğini bilmeme rağmen çaresizliğim yüzünden kaderimi tamamen karşımdaki adama teslim ederken Miran dudaklarına son derece alaylı bir gülümseme yerleştirerek yüzünü yüzüme doğru eğdi ve yüzündeki alaya rağmen gözlerinin hala öfke ve nefretle dolu olduğunu görmemi sağlayarak dişlerini birbirine geçirerek çenesini kastı. "Yatağıma girmeni istesem bile mi?"

"Söylesene Yaren! Ablan, müstakbel kocasıyla seviştiğini öğrense ne yapar sana?"

İçimdeki yaramaz arzu onu ve beni günaha davet ediyordu. Tutku bedenime kor bir ateş gibi hançerlenmişti. "Öyle söyleme.'' Dedim bir anda. Acıyordu canım görmüyor muydu. Beni görmezden gelerek hayatımı mahvediyordu, başka kadına değen gözleri beni hırçın bir dalgadan farksız ediyordu. ''Neyi söylemeyeyim?'' Bana yumuşak gelen sesinden güç aldım. Usulca ayağımdaki ayakkabıları çıkardım. O benim hareketlerimi izlerken tuttuğum kolunu bırakmadan aramızdaki mesafeyi bir adım düşürdüm. Bir elimin tuttuğu koluna diğer elimde eşlik etti. Parmaklarımın altında kasılan bedenini hissetim tenimde. ''Ona güzelim deme, o değil senin güzelin benim." Bakışları değişirken gözlerini kapatıp açtı. İrislerine yerleşen koyulukla yutkundum. Damarlarımda kol gezen alkolden güç alarak keşfe çıktım onu. Yaklaştım nefesine. " Ben varım ben. O değil." Görsün istiyorum benim olsun istiyorum. " Sarhoşsun." Dedi bahaneye sığınır gibi. Dağılmış nemli saçları beyaz gömleğinin açıkta bıraktığı esmer teni ve güçlü omuzları. Arzum beni ele geçirmişti. "Dur." Dedi canımi ister gibi ancak İtirazı beni durdurmadı aksine üstüne giderek uzandım dudaklarına. Çölde kalmış gibi içtim. Soluğum soluğuna hapsoldu. Bu gecenin şerefi büyüktü çünkü ben değil biz iz sürecektik tenlerimiz aheste kıvrımına eşlik edecekti gece. 19.12.2021 Devamlı bölüm yayınlanıyor. UYARI: Günahın kefareti isminde Wattpat'de tek kitaptır! Çalınması durumunda işlem başlatılacaktır. Tutku, bir🥇 Yasak, bir🥇 Yalan, bir🥇 Hırs, bir 🥇

"Beni sevdiğini söyledin!" "Yalandı" dedi acımasızca Yapma diyemedim, beni bununla imtihan etme diyemedim. Ne yapmam gerekiyordu?