Bitmeyen acılar silsilesi.Yıllardır yanan özlem ateşi. Gitmeye çalışan,susmayan yüreğin sesi. Uğruna şehîd olunan Rabb`in Şühedâ`sı hepsi. Gel. Birlik olma vakti Şimdi tut o güvendiğin eli İstikamet Beytü`l Makdis.

Burası kanın kızıllığının her karışına bulaştığı, gökyüzünün kana bulandığı yerdi . Burası ölümün insana nefesinden daha yakın olduğu yerdi . Gazze'de doğmak; doğuştan direnişçi olmaktı . Küfre, açlığa, susuzluğa, ölüme ve en çok da suskunluğa direnmek bir tür alın yazısıydı.. Burası Gazze; toprağın kanla buluştuğu yer. Burası Gazze; uçurtmaya hasret çocukluğun, gökyüzünün kızıllığında kaybolduğu yer.

"...Kudüs'ü fetheden bizdik, Unutturdular. Onların kalbine giden kurşunu, Bizim zihnimize sıktılar..." Ben kelimelerimle yürüttüğüm bu Allah-u Ekber mücadelesine,sizleri de davet ediyorum. -İzin alınarak ve kaynak gösterilerek alıntı yapılabilir.-

Belki bir doğruyu bulmak için .. Bir yanlışı silmek yeterlidir. Hakka ulaşmak için Kuran ve Sünnete yapışmak kafidir. Ya Cihad meydanlarda Ya şehadet Allah uğrunda .. Ya ilim hayatın her alanında . Ya da Muvvahidice bir yaşam sünnet ve Kuran ışığında ....

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

3 Milyon okunmayla şimdi yeniden Wattpad'de. ....... Bu Demir yürekli Yusuf ile ürkek yürekli Erva'nın hikayesi. Demir annesi gittiğinden beri Yusuf yanını kaybetmişti. Öfke ve nefret sanki anne karnında kalbine yerleştirilmiş gibi her yanını kuşatmıştı. Kalbi intikam hırsıyla buz kesmişti. Soğuktu artık Demir. Annesi'nin oğlu değildi. Zaten onu yola getirecek, ona doğruyu gösterek anneyede sahip değildi. Şimdi eceline, annesine gidene kadar, onun rahat uyumasına yardım edecekti. Kararmış kalbi daha fazla ne kadar kararabilirdi? Onu bu hale insanlar getirmişti.... *************** Erva; Hayatı seccade ve kalemlerinin arasında gidip gelen tertemiz bir kır çiçeğiydi. Onun gözleri asla tam açılmaz, dünyayı pembe gözlüklerle görmezdi. (UMUT SERİSİ 1) Her ne kadar farkında olmasa da imtihanların en zorunu yaşıyordu. Sabır dolu kalbi hiç bir sıkıntıya isyan etmiyor, mütevazı başı asla hiddetle dikelmiyordu. Tek sırdaşı kağıtları, kalemleri ve kumaşlarıydı... Edep timsaliydi Erva. Bakan gözler ar eder, bir daha bakmaya yürek isterdi. Ama onun kendini kapattığı bir kafesi, prangalarla susturduğu umutları vardı. Umut zehirli bir yılandı. Sinsice yaklaşıp, en acı yerinden vuracaktı Erva'yı. Ama umudun panzehirini bulacaktı genç kız. O gece başına gelecekleri bilse iner miydi o bahçeye?Kurulur muydu her zaman ki salıncağına? Allah bilirdi... Ama Allah onun kaderini çizmişti, Erva'ya da ancak teslim olmak düşerdi. Yazım tarihi: Eylül 2014

İzmir'de psikolaji okumak için gelen Hafza'nın sıradan bir hayatı vardı.Ta ki karşısına o çıkıncaya kadar...

Onlar ayrı dünyaların iki ayrı insanıydı.Onlar birbirlerine uçsuz bucaksız dağlar kadar uzaktılar. Genç adam nerden bilebilirdiki zengin gösterişli hayatının tam ortasına düşen büyüleyici bir taşa aşık olabileceğini , nereden bilebilirdiki Tesettürlü bir kıza aşık olabileceğini ve en önemliside o kız için hayata tekrar başlayacaktı. Ama genç kız kendisini seven adamın aşkını yok sayacaktı.Gururu bu aşkı yok sayacaktı.Genç kız adamın gözlerine bakmayacaktı. O diğer kızlardan farklıydı Kendisini günaha sürekleyecek adamın ne gözlerine ne de sözlerine bakmayacaktı. Telif Hakkı Saklıdır.Telif hakkının ihlali sonucunda işlem başlatılacaktır. Bayan @vuslatz

Kader baştan çizmişti hayatlarını. Bütün roller dağıtılmış, her ayrıntı düşünülmüştü. Yağmurlu bir günde karşılaşmışlardı. İkisi de sinirli ikisi de birbirinden öfkeliydi.Yavuz tesadüf diye düşünürken Esra tevafuk diye içinden geçirmişti. Bu kadar zıt fikirliyken nasıl bir yaşam kuracaklardı? Aşk mıydı? Yo.. Hayır, onlarınki aşk evliliği değildi. Peki neydi, iki insanın yaşamlarını birleştiren? Soluksuz bir aşk hikâyesinin yanı sıra onları sürükleyen zorluklarda yer alıyordu. ..OLMAZSA OLMAZIMSIN...

‹ TAMAMLANDI › "Gönlümü bıraksam denize ; taşar mıydı hasret acısından yoksa çeker miydi sularını utancından? Sevmenin apaçık yapılmaması gereken bir eylem olduğunu ,gözlerin mi anlattı toprağını üzerine serercesine yoksa sevmek zaten bu muydu dünya üzerinde? Gözlerim değil ,gönlüm seni görmek isteyen. Ona laf geçiremiyorum bir tek. Aklıma sen gelince gönlüm çamurlar içerisinde çirkefleşiyor birden. Kayıp gecelerden topluyorum gönlümü. Hasret dolu diyarlara kaçıyor vuslatı bulmak için . Mecnun'un Leyla'yı aradığı gibi arıyor diyar diyar vuslatı. Kayıp ülkelerden topluyorum gönlümü.Yorgun ve bezmemiş aramaktan seni. Sevmekten hiç taviz vermiyor ,kayıp sevdalarda buluyorum gönlümü..."