Noong bata pa ako . . . Mayroon akong kaibigan na hindi ko makakalimutan. Simula pa ng bata ako lagi na akong may sakit. Labas pasok ako sa ospital kaya wala akong masyadong kaibigan. Lagi niya akong dinadalaw . . . “Kathleen , kapag gumaling ka na . . .” “Maglaro tayo.” A childish promise. Kaso hindi ko na maalala...
Nakakabagot ang buhay. Lalo na pag papasok ka nang school, kakain, humiga sa pera, maligo sa puri, mamili ng babae, at matulog. Paulit-ulit lahat araw-araw. Lahat nalaro mo na, poker hanggang pag-ibig naipanalo mo na. Kung sana may pwedeng paglaruan. Yung unique. Yung nakakatuwa. Nang dumating siya sa buhay ko, natuwa...
I go to EAST I go to WEST I found so many Good things But God is the Best