~This story is being rewritten and is now called Love/Hate, link below:~ https://www.wattpad.com/story/94679436-love-hate Rori Everhart is your typical nerd, with your typical glasses and typical grades. If you looked up the definition of Nobody in the dictionary you'd find a picture of Rori in her thick black framed glasses staring back at you. But everything is certainly not what it seems. Rori wants everyone to assume that she is nothing but a nobody. She comes from a beyond wealthy family and she most definitely isn't a nerd, but no one can know that, not if she ever wants to have a normal life. Alexander Clarke is the definition of Bad Ass with his leather jacket and motorcycle. He is hot, wild, and rebellious. He is what every girl wants to date but not marry. Of course behind the jerk attitude is a boy who is hard working and sweet. After his father's death Alex's family is left with a huge debt to the Everharts and Alex has to work every day to pay it off. So what happens when Alex becomes Rori's personal servant and finds out about all her dirty little secrets? Will all hell break loose? What will happen when those two are thrown together in the most compromising situations? Will they get over their differences and work together or is pride too big to over come? Maybe it will be just plain awkward? Find out in Slave to the Geek.

-''Neden bu kadar masumsun Beren?''dedi anlamsızca.Başımı göğsünden kaldırıp ona baktığımda yüzündeki ifadeyi bir türlü çözemiyordum.Çok bilinmeyenli bir denklemin ilk işlemi gibiydi,nereden başlayacağımı,nasıl başlayacağımı kestiremiyordum. -''Sana dokunmak,hayatı boyunca hiç tozlanmamış bir kristale dokunmak gibi.''dedi parmak ucunu kolumda dolandırırken.Ne demeye çalıştığını kafamda tartmaya çalışıyordum. -''Ben bir çok şeye sahip oldum ama asla değerli bir kristale dokunmadım.Sen çok değerlisin Beren.Bana yakışmayacak kadar değerlisin.Azıcık aklın varsa,arkana bile bakmadan gidersin yanımdan.Çünkü ben kristali kırarım.İstemesem bile yaparım bunu.Hiç taşımadım çünkü,bilmiyorum''dedi simsiyah gözleri.Ciddi bir konu konuşuyormuşcasına koyulaşmıştı o gözler.Ondan gitmek mi?Neyden bahsediyordu?Hayatım boyunca,görme engelli bir insan gibi hiç bir şeyi görmeden,etrafıma bakmadan yaşamıştım.O benim hayatımı kurtaran bir nakildi.Bana hayatı tekrar vermişti,yaşanılası bir şey olduğunu öğretmişti.Çocukluktan,gençliğime geçişim oydu. * Gözlerimi mini bir saniyede kapatıp açmaya çalışırken,dudaklarımda hissettiğim yumuşaklık ile içimin burkulduğunu hissettim.Gözlerimi açamıyordum.Şehvetle buluşan dudaklarımız,bir alev gibiydi.Dudaklarımın ucunda onun alevini taşıyordum sanki.Tişörtümün içine kayan elleri belimden kalçalarıma indi ve beni tuttuğu gibi tezgaha oturttu. -''Gözlerini aç.''dedi emreden ses tonuyla.Ah,hayır utanıyordum,minik bir ürkeklikle savruluyordu kalbim. -''Beren.''dedi arzu dolu sesiyle. ''Lütfen,gözlerini aç.'' Ürkekçe araladığım gözlerimin hemen dibinde biten gözlerindeki alev,öyle büyüktü ki,bunun bir duruş değilde teklif olduğunu o an anlamıştım.Bana kadın olmayı teklif ediyordu.Onun kollarına bırakmam için yalvarıyordu hatta.Ne yapacaktım?

Bora’yla tanışın. O ne sportif ve kaslı ne zengin ne de bir kötü çocuk. O sadece Bora. Bildiğimiz erkek yani. | WATR Watty'14 En İyi Humor Hikayesi |

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

Bir erkek... Hayatın sadece eğlenceden ibaret olduğunu sanan.. Ve bir deniz perisi... Bir sebeple dünyaya gelen.. Ve bir aşk... İmkansıza çare bulmaya çalışan..