Original story by @Kihyunie on Archive of Our Own. Jeno zna Na Jaemina, oczywiście, że tak. A właściwe, to wie kim jest. W tej zapyziałej szkole nie ma nikogo, kto nie wie i na dodatek są na tym samym roku, więc nawet nie ma innego wyjścia. Jaemin jest wszędzie, wtykając nos w każdą nieswoją sprawę. Trzyma się z całą resztą fajnych dzieciaków i nawet nauczyciele witają go na korytarzach. Więc zdecydowanie wie, kim on jest, w końcu nie żyje pod kamieniem, no i ze sobą rozmawiali, raz czy dwa. Ale nie zna go i czuje się z tym absolutnie w porządku, bo należą do zupełnie różnych lig. Jeno trzyma się na uboczu, zaś Jaemin nie. Jaemin trzyma się wszędzie, tylko nie na uboczu. To również wszyscy wiedzą. https://archiveofourown.org/works/15187643/chapters/35222171

"i know it was getting rough all the times we spend when we try to make this love something better than just making love again" gatunek: fluff, trochę angsta

Baekkie, czy zapomniałeś już o nieskończonym pięknie lodowatych, fioletowych wschodów słońca? *** Czyli pieprzony chanbaekowy Mały Książę, pisany przy piosence Let me know BTS, inspirowany obrazami romantycznych i tonalistycznych malarzy, hipisowską filozofią świata, psychodelicznym snem, najpiękniejszym kolorem na świecie, najlepszą porą dnia i jednym słowem.

Byun Baekhyun zawsze marzył i wierzył, że kiedyś osiągnie swój cel. To wszystko jednak miało koniec w Hollywood, miejscu, w którym zakopał wszelkie nadzieje na lepszą przyszłość. Opowiadanie napisane na podstawie prawdziwej historii - Peg Entwistle. Główną inspiracją jest piosenka Lany Del Rey - Summertime Sadness (której cytaty i motyw zostały wykorzystane w opowiadaniu).

Adam nadużywał słowa "cholera". Juliusz papierosów. Zygmunt nie wiedział, co ze sobą zrobić, a Fryderyk przysiągł, że już nie zagra na fortepianie. Cyprian mógł jedynie być dozgonnie wdzięczny niebiosom, że poznał ich tak późno. *** Za okładkę dziękuję cudownej @art-gurl.