22 Nisan 2011* Bu hikaye yazarının ilk hikayesidir. Hayran kurgusuyla yola çıkıp sonrasında kendi hayal gücüne dönme çabalarının bir eseridir. Amatörlük vardır, hatta bazı yerlerde buram buram kokar ama ilktir, cenindir, yazmayı öğretmiştir o yüzden yeri başkadır tek kelimesini düzeltmeden buraya aktarmamın sebebi budur. Beklentinizi düşük tuttuğunuz taktirde hız limitini aşmadan sizi küçük bir yolculuğa çıkartır. Kemerlerini bağlamana gerek yok okuyucu çünkü bu hikaye çarpıcı etkisini 2011 yılında facebook da çoktan yaptı Wattpad de emekliliğini yaşıyor.

Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay

Hiç, bir olayın hayatınızın dönüm noktası olduğunu hissettiğiniz oldu mu? Peki büyük bir hata yapacağınızı bildiğiniz halde yine de devam ettiniz mi? Ben yaptım. Başıma güzel şeyler geldiğini söyleyemem. Zarar verdim, parçaladım ve ihanet ettim. Ama aynı şekilde zarar gördüm, parçalandım ve ihanete uğradım. Bunları hak ettim mi, bilmiyorum. Sadece intikam istemiştim. O siteye girerken amacım oradaki bilgileri çalmak değildi. Yanlış anlaşıldım, tehdit edildim ve hayatımın hatasını yaptım. Geleceğimi kararttım. Ama her şeye rağmen onu tanıdım. Ve bundan hiç pişman olmadım... --- Kapak için Nazlı Ayyıldız'a teşekkür ederim. 🖤 Başlangıç: 19.08.2015 Bitiş: 27.04.2018

Adam, ait olduğu kadını bekliyordu ve kendisine ait olacak kadını... Gülüşüne kadar ona ait olmasını istiyordu. Bir kadın geldi... Ve adam o kadına ait olmak istedi, onun da kendisine ait olmasını. İki kalp birbiri için atarken adam kadından uzak durdu, gülüşüne kıyamadığı için... ABİMİN FEDAİSİ'ndeki Emir karakterinin hikâyesidir. Kapak, Ahsen Bayraktar'ın yapımıdır. Başlama tarihi: 22.01.2018 Tayfa #1 - 03.11.2018 Dostluk #1 - 20.12.2019 Reis #1 - 17.01.2020 Herhangi bir kopyalanma ya da çalıntı durumunda hukuki işlem başlatılacaktır.

Acımasız Töre... Sana ölürüm dediğin gün geber demeliydim bilemedim. HER KIZIN GÖNLÜNDE BİR AĞA VARDIR. TELİF HAKLARI ŞAHSIMA AİT OLUP ÇALINTI DURUMUNDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR.

Gerçeklesen Rüya(ajan) kitabının devamıdır. 1. kitabı okumadan da az çok anlayabilirsiniz. Ancak lise kısmını ve tanışma yerlerini merak ediyorsanız 1. kitabı okuyun. ... Anne babası bilinmeyen biri veya birileri tarafından öldürülen, sevdiği adam tarafından terk edilen Rüya, çareyi güçte bulur. Artık ölümün kemikten, soğuk ellerini tutup onunla ilerleyecek ve ardında kanın kızıllığıyla iz bırakarak intikama doğru yol alacaktır. Bu yol nereden geçerse geçsin istediğini almakta kararlı olan yeni, güçlü kadın kendini tehlikeli görevlerin kucağında bulur. Kendini eğitir, güçlendikçe güçlenir ve soğukkanlı bir katile dönüşür adım adım. Ancak kendini içinde bulduğu, diğer tüm insanları dışında tuttuğu demirden kafese zarar vermeye çalışanlar vardır. Geçmişin topraklarından kazınıp çıkartılan ve önüne konulan yeni bilgiler mezarlığı, zorluklarla edindiği dengesini bozmaktadır. Yeşil gözlü canavar, bir geçmişten bir de sırdan gelen iki adam, açığa çıkan gerçekler ve kirli anılar birleşip bir gölgeye dönüşürken Rüya bunların altında kalıp yavaş yavaş toprağa gömülmekte. Peki bu üstüne çöken gölgelerden sıyrılmayı başarıp hayatta kalabilecek mi? Yoksa soğuk parmaklar arasında ezilip ölümün karanlığına karışmayı kabul edecek mi?

TANITIM Dosyanın ilk sayfasını açıyorum... Gözlerim hemen onun resmini arıyor! Buluyorum. Sayfanın köşesine iliştirilmiş küçük bir resim! Gözlerimi hafifçe kısarken resme daha çok dikkatimi veriyorum. Evet, tecrübesiz bir göz onu çok güzel ve inanılmaz masum bulur şüphesiz... Ve öyle de! Beyaz teni, laciverti andıran renkte ki güzel gözleri ve simsiyah dalgalı saçlarıyla insan da koruma içgüdüsü uyandıracak kadar narin, güzel bir yüz. Ama ben onun güzelliğiyle değil gözlerinin arkasındakilerle ilgileniyorum! O bakışlar da küçücük bile olsa bir sıcaklık yok ne yazık ki. Tam tersine buz gibi, hırçın, güvensiz ve yalnız... Geri dönüşü olmayan pek çok sorun ve suçun ham maddeleri bunlar! Üzülüyorum içten içe! Daha bu genç yaşında neler yaşadı, nasıl ruhsal yaralar aldı kim bilir... Ömür boyu beraberinde yaşayacak kalıcı izler bırakmış yaralar... Onları sarmak çok zor olacak! Ama birbirimizden çok şey öğreneceğiz. Ben onunla beraber bambaşka bir hayatın kapılarını aralayacak, bambaşka bir düşünce yapısı göreceğim. Ona ulaşmak için belki de çok çaba harcayacak, farklı yöntemler keşfedeceğim! O ise bu dünyanın ne olursa olsun yaşanılası bir yer olduğunu görecek, yeniden mutlu olmak için ümit etmeye başlayacak. Nefretin yerini sevginin ışıklı yüzü alacak... Ama bu hiç kolay olmayacak benim için! Çünkü onu hastam olarak kabul etmem demek... Bir kez daha etik sınırlarımı aşmam anlamına geliyor! Yine de düşünüyorum... Ruhsal durumu bozuk bir insanın sorgulanmasını engelleyerek onu korumanın, polislere zaman kazandırmanın nesi kötü! Mantı ki olarak bakarsam iyi ama etik olarak bakınca... Huzursuzum! Huzursuzum ama ne zaman benden yardım istendiğinde kendimi geri çekebildim? Hiçbir zaman... Evet, Öykü Mert. Bakalım sen bana neler öğreteceksin!

Herkesin belli olan bir kaderi vardır, ama onun kaderi hepimizden farklı. Omuzlarında tüm insanlığın yükünü taşıyor... Acaba bu yolda ne tür zorluklarla mücadele edecek, nasıl güçlenecek ve daha da önemlisi onun kaderi ne ? Hadi hep beraber öğrenelim....

Çizgi meselesini bilir misiniz? Hani dark side falan... Yoldan çıkmak, yer altına inmek... Doğru ile yanlış arasındaki o ince çizgiden bahsediyorum evet. Uzatmadan günün sorusuna gelelim öyleyse; bir şey kime göre iyi-neye göre kötüdür? Bir çoğumuz için bu sınırları yasalar çizer. İstersen uyma! Ama bazılarımız farklıdır. Gri bölgeler onlardan sorulur. Onlar ya kazanırlar ya da kaybederler. Yasanın gölgesindeki kişilerdir onlar; ajanlar. Anladığınızı farkettim. Evet malesef bizim karakterimiz de ajan. Bir kurşun gibi sıkı. Ve gittiği yönü hesaplayacak kadar yetenekli. Şimdi sorarsınız siz, kötü mü yoksa iyi mi? Ve huzurlarınızda, AKSİYON MÜHENDİSİ...