Hakim, yeraltı dünyasının sessiz ama acımasız lideri. Asil, başka bir çeteye hizmet eden bir sızıntı. Fakat kaderin tuhaf bir cilvesiyle, roller karışıyor, kalpler karmaşıklaşıyor. İhanetin içinden doğan bir bağlılık mı, yoksa sadece iyi oynanmış bir yalan mı bu? Gerçek ortaya çıktığında, kurşunlardan daha ağır şeyler olacak. . . . . . . . . . Şiddet, küfür, cinsellik vb. şeyler bulunmaktadır!

18 yaşında yakışıklı bir genç adam olarak bende kendi yoluma bakıyordum. Yolum ne miydi? Özel bir internet sitesinden sugar daddy aramak elbette. Kusura bakmayın ama ekmek elden su gölden diyerek yaşayan bir karaktere sahiptim. Bende yalan yok. Doğru kişiyi bulduğum anda kirişi kıracaktım. Sevgi mangır sağlamıyordu. Ama elin ihtiyarına da benim götü verecek değildim. Şöyle filinta gibi birini arayıp bulmak şart oldu. ---------------------------------------------------- ---------------------------------------------------- Homofobik yapıda olan insanlar lütfen uzak dursun. Ayrıca sırf kötü eleştiri yapmak ve dalga geçmek isteyen tayfa da hikayeye hiç ayak basmasın. Not: Kimseyi sugar daddy aramak tarzı bir şeye özendirmek için yazmıyorum. Eğlenmek ve canım öyle istediği için yazıyorum. =Eşcinsellik + Bolca küfür + Daddykink + Sugardaddy + Eğlence + Komedi + Az texting bolca düz yazı /HİKAYENİN İLK BÖLÜMÜNÜN BAŞINDAKİ UYARILARI OKUMADAN KİTABA BAŞLAMAYIN LÜTFEN./ Yaş sınırı +18 Yayınlama tarihi: 17.07.2022

"Bozkırda töre kılıçtan keskindir. Ama bazı bağlar, ne töre tanır ne savaş... Göktürklerin sert yürekli komutanı Bars-Temür ile, dağların içinden gelen savaşçı Alp-Sungur'un yolları, bir zaferin ardından çarpışmadan birleşir. İkisi de savaşçıdır. İkisi de lider. İkisi de maskülenliğin ve karanlık arzuların temsilcisi. Ve onların arasındaki bağ, ne şiirle anlatılır ne fısıltıyla bastırılır. Bu, kılıçların gölgesinde doğan, kanla ve inatla yazılan bir hikâye. Savaş var. Entrika var. Gizli bakışlar, bastırılmamış arzular ve bozkırın ortasında bir 'biz' olma mücadelesi... Bu bir aşk değil, bu bir yemin. Bu, 'erkekçe sevmenin' unutturulmuş destanı."

Pars, Atlas'ın önce ilk aşkı, sonra oyun arkadaşı oldu. Oynadıkları oyunun ipleri ayaklarına dolandı. Biri kaldı diğeri kaçtı. Çok zaman sonra kapı yeniden çaldı, postacı kapıya bir kaset bıraktı. Kasette Atlas'ın abisinin, Aras'ın katilinin sesi vardı. Atlas duyduğu sesin, Pars'ın peşine düştü. 🩸 "Pars..." dedim. "Seni öldüreceğim." "Lütfen..." dedi, gözlerini gözlerimden çekmeden. "Atlas, lütfen öldür beni."

''Devran''diye sesizce mırıldandım. Beni duymamış gibi yapıp ikimizi birlikte yatağa uzandırdı. Dudaklarını boynuma götürüp ıslak bir öpücük bırakıverdi. Telaşla kendimi çekmeye çalıştım, üstüme abandı ''Elvan''diyerek bağırdı. ''Yapma Devran ne olur bırak'' Gözleri gözlerimi buldu. Göz bebekleri kaybolmuş saf bir siyahlık vardı. Dudaklarımızın arasındaki mesafeyi sıfıra indirdi. ''Sen benim karımsın Elvan buna alışsan iyi edersin. Bu gece benim kadınım olacaksın'' deyip dudaklarımı kanatırcasına hoyratça öpmeye başladı. (Gelecek bölümden kesit) #BENİMSİN 1 #İSTEMİYORUM 1 #WATTS2020 1

Sessizliği dinliyordum. Seneler evvel sırdaşımken şimdi en azılı düşmanımdı. Belki huzur kollarında gizliydi fakat benim için değildi, delirdiğimi göremiyor muydu? Ben karanlığın soğuk kollarına aşık olan o kadındım. Sessizlik beni çıldırtırdı. Ben kan ve izdivaça tutsak olan o çaresiz kadındım. Sessizlik beni paklayabilir miydi? İplerini ellerimde tuttuğum bir geçmiş vardı fakat geçmemişti. Acı oradaydı, gözlerimle gördüğüm, sesini kulaklarımla işittiğim o adamdaydı. Uzandım. Dokunamayacağımı bildiğim hâlde parmaklarımı yüzüne uzattım ve "Karan," diye mırıldandım tenine bir milim kala. Dudaklarım dahi bedenimin her bir zerresi titrerken, "Beni hatırlıyor musun?" diye sordum fısıltıyla. Nefesimden nükseden acı, yüzünü yalayan hafif bir esintiydi onun için. Bakışlarımda gördüğü o karanlık, aslında onun ruhuydu fakat bilmiyordu. Bilemezdi, zira hayat en büyük kozunu bizim üzerimize oynamıştı. Yaklaştı. Her anını gözümü kırpmadan izlerken çenesini avucuma yaslayarak, "Kimsin sen?" diye sordu. Titreyen parmaklarımı yüzüne sardım, tenine sarıldım ve içim içimden çıkarken, bir damla gözyaşıyla kutladım bu acımasızlığını. Tanrı, onu özenle boyamıştı. Biliyordum, onda en değerli renkler saklıydı. Kimsenin adını dahi bilmediği, çıplak gözle göremediği tüm o renkler onda gizliydi. Göz kapaklarım titreyerek kapandı ve kirpiklerim birbirine karıştı. Zemherilerimi yeniden aralarken burnumdan sus çizgime uzanan bir sıcaklık hissettim fakat silmedim. Zira hissettiğim bu acı fiziksel anlamda beni bitirmeyecek olsaydı, ruhum diz kapaklarının üzerinde çürürdü. Başımın döndüğünü hissederken göğsüne yığıldım ve alnım sinesine hapsolmuşken, "Yalvarırım," diye mırıldandım acı içerisinde kahrolurken, "Al içimdeki bu acıyı benden, kurtar beni senden."

Çaresizce etrafına bakındı, küçük bir mucize istiyordu ve bu mucizeyi karşısındaki adamın sağlayacağını biliyordu. Belki çok iyi tanımıyordu bu adamı ama başka hiçbir seçeneği yoktu. Söylediği yalanı kurtarmanın başka yolu yoktu. Umut dolu gözlerle adamın açık kahve gözlerine baktı. Karşısındaki kişinin ara sıra kendisine bakıp uzun uzun dalıp gitmesinden korkmuyor değildi. Adamın kötü biri olduğunu da sanmıyordu ama tam anlamıyla güvenmiyordu da. Muhtaç olmasa asla böyle bir şey yapacak biri değildi. Ama kısa sürede yeni bir sevgili adayı bulması çok zordu. "Ee ne diyorsun var mısın?" Esin merakla bakışlarını adamın yüzünde gezdirdi. Yakışıklı biriydi aslında daha doğrusu ayrı bir karizması da vardı. Ama bir farklıydı...sanki acı çekiyor gibiydi. Adı neydi bu adamın? Hatırlamak için kaşlarını çattığı an adamın kafa sallaması ile beynini kurcalayan ismi bulmaktan vazgeçti ve gülerek baktı. "Varım."

"Burada olmamalısın. Karının ve doğacak bebeğinin yanında olmalısın." sesim o kadar ruhsuz çıkmıştı ki, kendi sesim bana bir o kadar yabancı gelmişti şimdi. "Onun yerinde sen olabilirdin! Neden yaptın bunu bize? Neden onu bizden aldın?" dedi. O kadar kırgınlık doluydu ki sesi gözlerimin tekrar dolmasına neden olmuştu. "Seni son gördüğüm yer kürtaj olduğun yer olmamalıydı!!! Buna rağmen neden vazgeçemedim senden?" O an öyle bir kahkaha attım ki gören delirdiğimi düşünebilirdi. "Neden mi? Salonda karının hamile olduğunu öğrendiğin andaki sevincini keşke 4 yıl önce bana da gösterebilseydin Ulaş Bey! Aldır o zaman demek yerine sarılmış olsaydın hiç bir şey böyle olmazdı. Vazgeçmedin öyle mi? Sen benden aldırmamı söylediğin an vazgeçmiştin, ben ise o kürtaj masasından kalktığımda gömdüm seni. Şimdi sakın bana maval okuma!!!" 22.02.2018 ✏ 27.12.2018 📝

© Tüm Hakları Saklıdır. "Cidden başa belasın" deyip arabasının hızını biraz daha arttırdı. "Cidden öyleyim" dedim Aras'ı başımla onaylarken. Hey, belanın ta kendisiydim ben zaten! Gülümsedi. Gülümsedim. ❄ Samimiyet #1 Güldürü #1 Lise #1 Genç kurgu #80 Genç Kız Edebiyatı #33 •Arkadaşlar kitapta argo ve küfür bulunur! Rahatsız olacaklar lütfen okumasın. •Kitap Tasarımı @sloaneraine'ye aittir.

" A-Ali abi, bırak! Hala ne diyorsun?". " O piçi etrafında görürsem nefesini keserim o veledin." Sinirle belimi saran kollarını sıktım. " Ne hakla diyorum bende sana he?! Ne hakla?! Hayatımdaki insan o olacak belki. Belki sevgilim olacak!" " Sevgilin! Öyle mi?" " Öyle, belkide ilerde kocam olacak!" Elalarının ateşle yandığına yakından şahit oldum.Sinirle daha da üzerine çekti beni. Dehşetle açıldı gözlerim. " Kocan olacak ? O ibne? O cibilliyetini s*ktiğim! Senin kocan olacak?" Onun sinirini anlamıyordum. Hele şuanki pozisyonumuzu asla. Allahım ne yapıyorduk biz? " Olamaz. İzin vermem.." ~3.Bölümden Kesit~ Başlangıç tarihi: 19.06.18 Kapak: @ruhsuzkalemler