Proje Ivy,kıyameti başlatan salgının yarattığı yıkıcı etkiyi azaltması ve yeni bir toplum düzeni kurulması amaçlanan bir projedir. Ve bu projenin en değerlileri Ekstra adındaki seçilmiş kişilerdir. Ekstralar üstün güçleriyle yeni kurulan şehir Togram'i korumak için savaşmaktadırlar... Tek yapmaları gereken şehri korumaktır. KEŞKE BU KADAR KOLAY OLABİLSEYDİ. Proje Ivy toplum üzerinde oynanan siyasi bir oyunun sahnelenen kısmıdır ve devletler artık ölen insanlar yerine ülkelerinin sınırlarını genişletmek için savaşmaktadırlar. Ekstralar ise hayatları ellerinden alınmış,bir avuç gençtir. Peki bu güçlerin gelecek nesillerle nasıl bir bağlantısı olabilir? Claire Williams sadece bir Ekstra. Ama bu gerçekleri öğrenmek isteyen tek kişi olduğu anlamına gelmiyor. Togram yıkılıyor. İkinci kıyamet kapıda. Peki düşmanınız bir "izole" ise,onu nasıl öldüreceksiniz ki? "Gelecekte isyan ışığını parlatanları yetiştirebiliriz." **** 07.08.2016 Bilim Kurgu'da #7 29.07.2016 Bilim Kurgu'da #5 25.07.2016 Bilim Kurgu'da #4 *** Perspektif2016 Yarışması Kazananı ***

En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

Fatih'in amansız mücadelesine eşlik etmeye ne dersiniz? Herşeyini kaybetmiş bir adam. Nelerden korkar? Kaybetmekten mi? Sanmıyorum Kazanmaktan mı? Kaybetmişse kazanması ne değiştirir? Gelin beraber okuyalım kaybetmiş bir adam neler yapar

Gece Güneş. Paradoks gibi bir ismim, simülasyona benzer bir hayatım vardı. On altıma girer girmez kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde, adını ilk kez duyduğum sorunlu çocuklar kolejine gönderileceğimi nereden bilebilirdim? Ailemin beni apar topar ayak altından çekmesinin sebebi neydi? Peki ya gittiğim kolejde tanıştığım tuhaf insanlar? Hepsinin geçmişimle bağlantılı olacağını düşünmekte haklıyım. Ne de olsa hayat sadece bir simülasyon. Bana iftira atıyorlar. Benden korkuyorlar, benden gizledikleri şeyler var ve gideceğim kolejde peşimi bırakmayacaklar. Paranoyak falan değildim, bunu hissediyordum. ''Sen özelsin, Gece. İsmin gibi özel ve karanlıksın.''

Zihnindeki kelimeler ilk kez anlam kazanabilmişti o an. Tam o an. Ruhunun geceyle karıştığı, karanlığın içinde yok olduğu, büyük gri bulutun ağladığı, ağacın aniden göğe doğru savrulduğu ve yaprağın yere düştüğü an... "Hangimiz Sarah?" ••• "Gerçeklerden kaçamazsın. Seni hep bulurlar, ne kadar iyi saklansanda..."

Alice doğuştan verilen bir yeteneğe sahiptir ama henüz bunu bilmiyordur.İnsanların düşüncelerini okuyabilme yeteneğine. "Belki de gerçekten delirmişimdir."

RAFLARDA!!! "Oradan bir aptal gibi mi görünüyorum Bob? Hakkında her şeyi biliyorum. Mesela gizli ilişkini biliyorum, şirkette bağın sayesinde kazandığın miktarı, konuştuğun insan ve konuları, bilgisayarının içinde bulunan her dosyayı, doğduğun yeri, odanda yaptığın her şeyi... Seni izledim Boris Quet. Her adımında yaptığın her şeyi gördüm. Doğduğun günden bu güne dek geçen her saniyeni öğrendim. Şimdi o düğmeye basmaya çalışacaksın ama çalışmayacak. Aslında bu odada bulunan hiçbir alet çalışmayacak."

Hayaletlerin yalnızca hayallerden ibaret olmadığı ve bilinen tüm doğruların sınandığı bir gerçeklikte yıllardır süregelen yenilmez bir laneti mağlup etmek mümkün müydü? Peki ya insan tüm korkularının saklandığı sonsuz karanlıktan kaçacak kadar hızlı koşabilir miydi? Yoksa ışığa giden yolun sonu yalnızca ölüm müydü?

Buraya bak cılız okur. Senin geçirdiğin tüm o uykusuz geceler gibi yüzyıllar geçiren Carryhall Lisesi öğrencilerine bak. Bak ve elindeki loş telefon ışığıyla korunmaya çalıştığın gecelerin bu muhteşem yaratığını gör. Bana bak. Ben insan hayatlarını yazdım ve mürekkep olarak kan kullandım. Bana bak ve geceleri güvende olduğuna dair tüm ümitlerini kes! "Zehir vücudumda yayılırken, okulun ilk günü Leia'nın bana '' Senin başlayacağın okulda hayaletler gezip öğrencileri öldürüyormuş. Ya sana bir şey olursa?'' dediği an aklıma geldi. Artık hayaletlere inanıyordum..."