FBI'nun kurduğu söylenen, kimsenin yerini bilmediği Amerika'da bir yeraltı hapishanesi. 12-25 yaşları arasında suçlular bu hapishanelerde tutulur. 25 yaşına gelenler hapishaneden götürülür ve bir daha haber alınamaz. Fakat garip bir durum vardır. Hapishaneye atılan suçluların hiçbiri neden geldiklerini bilmiyorlar. Sözde FBI'ya karşı suç işlemişler. Ama FBI ile hiç bir alakası olmayan bu gençler neden atılsın ki oraya? 18 yaşında bir genç kız olan Rüya DOLUNAY'ın evine gelen bu adamlar onu hangi sebepten dolayı götüreceklerdi o hapishaneye? Rüya başına gelecekleri tahmin edebilir mi? Tüm bu soruların cevabı orada gizliydi belki de...

Göz bebeklerine Füruz yansırken, kadın kan ağlamaya devam etti. Hem acıyla, hem umutla aynı anda kesişti yüreğinden açılan bu yeni yol. Adam uzaktan, ufuk çizgisi kadar uzakta bir yerden ona geliyordu. Yorgundu. Her yanı bereliydi. Sağ kaşından kan akıyordu ve topallıyordu. Ama nefes alıyordu. Yaşıyordu. Ona bakıyordu. Onu tanıyordu. "Füruz," diye mırıldandı. "Füruz, Ruru." Dudakları titredi. Bedeninde kalan gözleriyle gördü adamı. Aşık olduğu yüzüne özlemle baktı. Kalbi büyüdü. Kalbi öyle büyüdü ki boynundaki safir taşa sığamaz oldu. "Füruz geldi." Kızıl Kraliçe Serisi - 3. Kitap

Miae güzel bir düş gördü. Güzel bir anıya benzer... Herkesin hayatta olduğu, mutlu oldukları sıcak bir bahar günüydü. Ruth yaşıyordu. Yıldızlarla dolu bir gökyüzü gibi yaşıyordu. Gülümsedi. Füruz'un elleri ellerindeydi. Algos, Azel, Darlene, Luna, İsra, Sese, Lorns, Dave, Lunaby, Medus, Potrus... Herkes, herkes yaşıyordu. Uzakta bir yerlerden kahkahalar taşıyordu. Miae, kahkahaların onlara ait olduğunu biliyordu. Kimlerin güldüğünü görmüyordu ama... Bin kez, her birinin gülüşünü duymuştu. Bin kez, onların kahkahalarını yakalamıştı. Bin kez, onlar için gökyüzüne turnalar salmıştı. Miae güzel bir düş gördü. Herkesin mutlu olduğu... Bir arada olduğu... Güldüğü... Sıcacık bir gündüz düşüydü. Kızıl Kraliçe Serisi - 2. Kitap

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Hayatınızın bir gece de hatta saniyeler içinde değişeceğini hiç düşündünüz mü? Ben düşünmemiştim. Her şeyden çok sevdiğim sevgilimi kaybedeceğimi düşünmemiştim. Ama hayat sizin düşünüp düşünmemenizi umursamıyor. Canınızın acıyıp acımamasını da umursamıyor... Benim hayatım saniyeler içerisinde tepe taklak oldu. Sevgilim gitti ve ben burada onun için kalmak zorundayım. Barkın'ı elimden alan, benim hayatımı bitiren o çocuktan intikam almak için buradayım. Ve sen...Rüzgar Çağlayan... Senin hayatını başına yıkacağım...

Bu bir devam kitabıdır. Ona Prenses Deme! kitabının ikinci kitabıdır. Bu kitabı anlamak için ilk önce birinci kitabı OKUYUN! Macera devam ediyor. Ama bu sefer bütün herşey ve herkes açıklığa kavuşuyor..

Güvendiği insanların hepsi ona yalan söylerse ve bu yalanlar bir gün ortaya çıkarsa? Kendi halinde masum bir kız. Onu çok seven arkadaşları. Vee bir sürü yalan..

Azra gözleri dolmuş etrafı incelerken Göksu elindeki iplerden kurtulmaya çalışıyordu. Bestenin yaptığı tek şey ise kafasını yere eğip gözlerini kapattığında karşısına çıkan yüzü izlemekti. "Ben ölmek istemiyorum." Azra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladığında Bestenin sinirden çenesi kasıldı. O da istemiyordu Göksu ve Azranın ölmesini. O da istemiyordu nefesini yarıda bırakmak. Ama yapabilecekleri bir şey yoktu. Depoda bağlıydılar. Yardım edecek kimse yoktu. "Lütfen bir şey yapın." Geri sayaç gittikçe azalırken Beste ve Göksu çırpınmayı kesmişti. "Bir şey yapamayız Azra. Bekle ve ölüm seni alsın." Aslında bilmiyorlardı ki erkekler görevi kabul etmeyip geri döndüklerini. "Ben ölmek istemiyorum." boğazını yırtarcasına bağırdığında geri sayaç üst üste ötmeye başladı. Dışarıdan erkeklerin bağırışı geldiği sırada bombalar büyük bir gürültüyle patladı. Etrafı dumanlar sardığında üç erkekte yere diz çöktü. Eymen, Asi'sini Kutay, Güzel'ini Taha ise Sarışın'ını kaybetmişti. Sonsuza dek. 'Buğumlu yüreğimin asi sevdalısı.' Başlangıç tarihi : 08.06.17 Bitiş tarihi : 03.06.18☆