İnsan her zaman en sevdiği ile sınanır.. Her yolculuk, insanın kendine açılan kapısıdır. Eylem, geçmişinden kaçarken kendini hiç tanımadığı, tehlikelerle çevrili bir dünyanın içinde bulur. Karanlık ve sırlarla dolu yollar, onu Asil'le karşılaştırır. Bir yanda gölgeler içinde saklanan düşmanlar, diğer yanda güvenip güvenmemek arasında kalacağı bir adam... Bilinmeyen hatıralar, yarım kalmış çocukluk ve sessizce gizlenen acılar... Eylem'in unutmaya çalıştığı geçmişi, adım adım yeniden karşısına çıkarken; Asil'in kendi suskunluğu, içlerinde sakladıklarıyla birleşir. İkisinin de ruhunda derin yaralar vardır, ama aynı zamanda bir ihtimal: iyileşmek. Bazen en karanlık yollar, insanı kendi ışığına götürür. Kaçırılmış bir kadın, hafızasındaki boşluklar ve ona doğru yaklaşan bir adam.... Geçmişin gölgesinde, aşk ve güven arasında bir sınav başlıyor.

Hayatımda birçok taraf vardı; Ramis, Canler Kandemir, elli bin liranın sahipleri, Barbaros Bey, Esin, Yavuz, Cemşir, Baha ve son olarak da Orhan eklenmişti. Tam ortalarında da ben. Etrafımda bir çember oluşturmuş, dört gözle bana bakıyorlardı. Hepsinin gözünde nasıl görünüyordum? Esin... Sarılmak ister gibi bakıyordu, sanki yanıma gelmek istiyordu ama görünmeyen zincirler ayaklarını kıpırdatmasına izin vermiyordu. Barbaros Bey? O korumacı tavrından yine ödün vermiyordu. Beni arkasına saklamak ister gibi bir hali vardı, hatta gelen her belayı benim için göğüs gerermiş gibi duruyordu. Ramis... Gözlerinde öyle bir öfke vardı ki... Canler Kandemir... Bilmiyordum, etlerimi liğme liğme etmek ister gibi baktı. Bana kaç bin tane acı tattırırsa tattırsın hırsını alamazmış gibiydi. Ateş hattında kalmak mı daha yaralayıcıydı yoksa Canler Kandemir'in bakışları mı seçemedim. Yavuz'un yumuşak bakışları aşktı. Baha sadece öylesine bakıyordu, büyük bir boş vermişlikle. Hepsinin benden beklentileri vardı ve ateşin oluşturduğu çember gibi etrafımı sarmışlardı. Kapanın elinde kalacakmış gibi hissediyordum, bu da ürpermeme sebep oluyordu.

"Her şehidin ardından bir türkü söylenirmiş" diye fısıldadı zorlukla. Gözlerimden akan yaşları sildi. Son defa mı değiyordu elleri tenime? "Sende ağlama." Kolay mı öyle sevdiğim? kolay mı öyle...? "Ağlama, bir türkü söyle" dedi, yarı baygın bakarken. 🤍🤍🤍🤍🤍 22.07.2023 🤍🤍🤍🤍🤍 Kurgu bütünüyle bana aittir. Wattpad deki "Ağlama, bir türkü söyle" isimli ilk ve tek hikaye budur. Çalınması durumunda yasal işlemler başlatılır. Lütfen Ç/almayın!

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

TOPRAK SERİSİ 2 Yaşadığı topraklarda öfkesiyle tanınan bir Bey... Hayatındaki en kıymetli hazinesi kitaplar olan, Gözlüklü bir Boncuk... Kalbini esir alan aşkı yıllarca inkar edip sevdiği kadından uzak kalan Aslan, bir gün sevdiği kızın onu öpmesiyle aşkını kendine itiraf eder ve bu derin aşkı yaşamaya karar verir. Ancak büyük iki sorunu vardır. Biri sevdiği kızın abisi ve en yakın dostu Kartal, diğeri ise onu bir canavara dönüştüren hastalığı...

Görevini aşk ile perdeleyen bir adam ve o aşka yalnızca yüreğiyle kanat çırpan bir kadın. *** "Gözlerin dünyanın en güzel, en ihtişamlı masalını anlatıyor ve ben o masalda bana yer olmamasından deli gibi korkuyorum...'' dedi sarhoşluğuna rağmen kelimeleri net kullanmayı başararak. Saçlarındaki ellerimi alnına kaydırarak oradaki tutamları sevdim hiç acele etmeden... Ardından da şakaklarında, siyah sakallarıyla bezeli yanaklarında ve çenesinde dolaştırdım parmak uçlarımı... ''Neden o masalda sana yer olmasın Barış?'' diye fısıldadım. Gözlerini kapatarak gülümsedi. Birkaç dakika yüzünü inceledim, göğsü düzenli soluklarla inip kalkmaya başladığında uykuya tamamen kavuşmuştu artık. Elimi tekrar yumuşak saçları arasına gömerek iç çektim hüzünle. ''Senin olmadığın bir masalda bana yer kalır mı sanıyorsun?''

🌺 ~ " Muâşaka Serisi " ~ 🌿 -Çünkü ben senelerdir başımı yastığa koyduğumda, benden çalınan hayatımın acısını masal ederek daldım zehir zemberek rüyalarıma. Artık sıra onda.. Her gece üzerinde onun için giydiğin bu gelinlik ile başkasına yar oluşun yakacak içini cayır cayır.. ' -Neden..' dedim artık ağlamaktan harap olan sesimle. Acıyla yutkundum. Bir avuç diken yutmuş gibi sızladı ruhum. 'Neden ben.. Ben sana ne yaptım? Suçum ne benim..?!' Gece karası gözleri kehribar rengi menevişlerime öfkeyle tutundu. Karanlık bir gecede, karanlık bir uçurum kenarından karanlık bir denizi seyreyler gibiydim ona bakarken. Bakışları yüzümün her köşesinde gezinip gözbebeklerimde durmayı yeğlemişti. Elleri omuzlarımı mengene gibi sıkıp beni hafifçe sarstı. -Sana söyledim. Sen bu hikayedeki masum kişisin. Lakin benim sana merhamet edecek takatim yok. ' Bu gelen Arslanların savaşıydı.. Ben ise savaş meydanında kalan yaralı bir ahu.. ✨Muâşaka Serisi 2. Kitap✨

Sivri diliyle eleştiri videosu çekip paylaşan Feyza Soysal'ın bu sefer hedefinde; işine karışılmasından hazzetmeyen kalp ve damar cerrahı Merthan Özkan vardır! ** "Bir sorun mu var?" dedi Merthan, başını hafifçe oynatarak. Feyza ona bakmak yerine odadaki diğer doktorlara baktığında Merthan, iki kaş göz hareketiyle onları odadan çıkardı. Feyza onlar odadan çıkana kadar bekledi. Çıktıklarında ise sinirle "Ne gibi bir sorun olabilir ki?" dedi. "Herkes gözlem yapmaya gelip kan aldı ama sadece ben gözlem yapmak için gelmişim gibi, kan almak isteyince 'gözlem gözlem,' deniliyor." "Boş versene, hemşire olmayacak mısın sen? İki yıl sonra istemeyeceğin kadar kan alırsın." "Olsun, herkesin neden gerisinde kalmak zorundayım? Bana haksızlık yapılıyor!" Merthan onun sinirini pek dikkate almadı, hatta belki de çocukça buldu. Feyza buna daha çok sinirlenerek "Ve bunda senin de suçun var!" diye gözlerini ona dikti. "Ben ne yapmışım?" "Yapmıyorsun işte. Haksızlığa göz yuman da haksızlık yapan kadar suçlu değil mi?" Merthan çayını bitirip masanın üzerine koydu, sonra sırtını doğrultarak "Tamam," dedi. "Git malzemeleri al, odama gel." 03.07.2019

Ruhumu defalarca kez prangalarken bir müddet gözlerime baktı; gözleri kalbimde artçı sarsıntılara neden olurken dudakları aralandı. '' Sana o gece git dediğimde, gitmedin. İşte, '' Dudakları damgaladı bedenimi, ruhumu. '' O geceden sonra gideceğin her kapı bana açılacak. '' Dudakları kaldığı yerden bedenimi mühürlemeye devam etti. Dudakları tenimle her buluştuğunda rengarenk rüyalar içerisine dalıyordum. Şüphesiz en sevdiğim renk su yeşiliydi, gözlerinin rengi. ************ Adam kadına yürek parçalayanım dedi; kadın en iyi bildiği şeyi yaptı ve gitti.

Gardiyan beni ters kelepçe yapmak üzereyken bir daha ileriye fırladım ve kafam Deren'in göğsüne denk geldiğinde, onu omuzlarından sertçe arkaya ittim. Yumruklarımı göğsüne doğru vurup tekmelerken saçlarım sürekli yüzüme düşüp duruyordu. Deren hâlâ aynı kayıtsızlıkla beni izlerken, "Yalvaracaksın!" Diye bağırdım tekrardan. Gardiyanlar sert bir uyarıyla beni ikinci kez yakalayıp ters kelepçe yapmak için yere düşürdüğünde, Deren sanki yere uzanabilmem için bir adım geriye çıktı. Aşağıdan ona, alev alev gözlerle bakarak başımı salladım. "Benden bir çocuğun olması için yalvartacağım seni." Hikâyede +18 unsurlar yer almaktadır!