♡AŞKSIZ KAL... ♡ "Nasıl saklarsın ha!Bunu bana nasıl söylemezsin." "Söylemek zorunda değildim Emir." "O benim de çocuğum Elif." "Hayır. Ben onu bu zamana kadar tek başıma büyüttüm. Artık kimseye ihtiyacımız yok." "Aras benim oğlum ve sen onu benden uzak tutamazsın." "Küçük bir ayrıntıyı atlıyorsun Emir sen evlisin. Ve ben kısa bir süre sonra Amerikaya geri dönüyorum." Daha fazla dayanamadı Elif üç senedir içinde tuttuğu kini döküverdi. Karşısına geçipte böyle konuşamazdı. Üç sene önce yaptığı hatayla hayatı değişmişti. Üç sene önce bir başına kalmıştı. Gururunu ayak altına alıp sevdiği adama gittiğinde tüm umutlarını yıkan kelimeleri duydu. Evleniyordu. Ona sevgiyi aşkı veren adam başkasıyla evleniyordu. ✴Gece_asi 'ye kapak için çok teşekkür ediyorum...

Hazal, babasının ölümünden sonra annesi ve abisiyle birlikte İzmir'e taşınır. Orada gideceği kolejin sahibinin oğlunun gazabına uğrayacak yeni kişidir. Batu ve Hazal'ın birbirlerine olan nefreti ne zaman aşka yol açacak? Aşk ilk hangisini yakalayacak?

Bade tam kapıyı açarken kolundan yakaladığı gibi döndürüp onu kapıyla kendi arasına sıkıştırdı. Bade sinirden zannettiği düzensiz nefeslerini alıp verirken, Arat Bade'sine bu kadar yakın olmanın heyecanını yine yaşamaya başlamıştı işte. Bu hatun onu mahvediyordu. Yakıp, yıkıyor; küllerini her yere dağıtıyordu. Ama ne çareki; onun şifasıda, ilacıda bu kadındı! "Bana bak Bade gözlerime bak!" diyerek bağırdı. Bade gözlerini tekrar korkusuzca Arat'ın gözlerine dikebilmek için elinden geleni yapıyordu ama, içinde ki bu çelişki varya; onu bitiriyordu. Sanki aklı başka yüreği başka bir şey söylüyordu, ortak noktada buluşamıyorlardı. Tıpkı Arat ve onun ortak noktalarını bulamadıkları gibi. "Bırak beni!" "Bırakmıyorum, konuşacağız. O yüzden her kimse ara onu gelemeyeceğini söyle. Çünkü bu akşam o yemek sen istesen de istemesen de yenilecek" "Bunu bana zorla yaptıramazsın. Gelmiyorum. Elinden geleni ardına koyma!" "Peki sen bilirsin o zaman seni tam şu an da öpmemde bir sakınca yoktur umarım. Madem gelmiyorsun cezanı çekmen lazım. Bende elimden geleni ardıma koymamış olurum! Karar senin Bade KARAER!"

Şarap rengi yalnızlığın içinde siyah bir boşluktayım, oturuyorum. Gözlerimin mavisi soluk. Dudaklarımda kan tadı var, emdikçe kokusunu da alıyorum. Uzuvlarım kımıldamak için gün batıracakken, güneş batmamak için ay taklidi yapıyor. Dünya bana ters dönüyor. Hep ters mi döneceksin Dünya, yoksa bir güneş batımında hayatıma yeni bir yön verebilecek misin? Rotayı sen mi çizeceksin, elçin mi çizecek? ••• 'Ağlayınca gözlerin kızarıyor, gün batıyor. Yine de ağlama. Gerekirse yakarım dünyayı. Hiçbir şey senin gözlerinden daha güzel batıramaz güneşi.'