Derin masum ve duru güzelliği ile geri dönmüştü şehrine, kumral saçları mavi gözleriyle herkes den farklıydı, onun gözünde dahi. Gidişi bir başlangıçın bitişi, dönüşü ise bir başlangıcı gelişiydi. 6 yıl sonra doğduğu şehirdeydi, Londranın o kapalı havasından Eskişehirin buz kesen havasına dönmüştü. Artık bir diş hekimi ve olgun bir kadındı. Bu dönüşün onu ondan alacağından habersizdi vede sessiz. Masum bir oyundu belki de araların daki şey, bilemezlerdi birbirlerine delicesine aşık olacaklarını ama olmuştu ablasıyla evlenmek üzere olan adam ona aşık olmuştu üstelik herşeyden habersiz bir Derin. Ona delicesine aşık olan Doğan, Eskişehir sokaklarında böylesi bir daha zor görünecek bir aşk. Toprak, kardeşi ile nişanlısının arasının iyi olmasından memnun, onların dostluğu herşeyi daha iyi olacağının sevinciyle günleri geçiyordu takı, oyunun içine dahil olana kadar Derin'e aşık bir Hazar. Hazarın aşkına hayran bir Toprak. Masumiyet hiç bu kadar ihanet kokmamıştı. Not: Aşkın Kadife Hali adı altında yazılan ilk eserdir. Wattpad'e!

Ellerini göğsünün üzerinde bağlamış,sessizce bavulumu hazırlamamı izliyordu.Acı çekiyordum,hemde daha önce hiç çekmediğim kadar. "Eminmisin?"diye sordu. O ana kadar bütün serin kanlılığımla gözyaşlarımı tutmuş,bir damla gözyaşı akıtmamıştım.Ama bu soru,tamamen dağıtmıştı beni.Kirpiklerimi kırpmadan dökülüyordu yaşlar. Kendimi engelleyemiyordum.Yanına yaklaşıp burnunun dibine kadar girdim.Gözlerinin içine bakarak,"Şimdi neden bunu soruyorsun?Sen beni istemiyorsun ki!"dedim. Gözlerini kapattı."Beni hiç kalbine sordun mu?"diye cevap verdi ve gözlerini açtı. "Kalbime sormama gerek yok,aklımı kullanabiliyorum."dedim ve bavulumu alıp kapıya yöneldim. Tam yanından geçerken, "Bu kapıdan çıkarsan,bir daha geri dönemezsin."dedi. Olduğum yerde durdum, birkaç saniye bekledim,yüzüne bile bakmadan "ELVEDA"deyip dışarıya çıktım.

Bütün bölümleriyle tekrar yayında

"Ben, bana yasak olana dokundum. Bununla da yetinmeyip, cennetten çaldığım meleği kendi cehennemime atarak günahkâr oldum." Kadın, adamın siyah gözlerindeki karanlığa hapsolmamak için ne kadar dirense de aşk haindi. Ve bu duygu öyle güçlüydü ki, sinsice onu ele geçirip, ruhunu işgal ettiğinde efsunlanan kalbiyle tuzaklarla dolu bir hayata "evet" dedi. Adam için kadın, buz tutmuş yalnızlığına konan küçücük bir serçeydi. Önce kanatlarını kırdı acımadan, sonra kalbini çıkartıp avuçlarına aldı. Ama adamın hesaba katmadığı bir şey vardı. Ona sığınan küçük serçenin kalbi, kendi yarattığı cehenneminden daha sıcaktı. Geçmiş ve gelecek arasında sıkışıp kalmış, yeminleri bozduran bir aşk hikayesi...

Teninin kokusunu hissedecek kadar yakınında olsada, uzanıp dokunamazsın korkarsın yanmaktan. O ateşten kor gibi bakar gözlerine, kalbin bağlanır,dilin susar da, "Seni seviyorum" diyemezsin.