"Bırak artık beni! Görmüyor musun acı çekiyorum!" Derin bir nefes alıp konuştu, "Sen bana kalbimde taht kurmuş bir kraliçeyi kaybetmeyi öğretmedin. Sen bana sevdiğim insanı kaybetmeyi öğretmedin. Sen bana sevmeyi öğrettin, sevilmeyi öğrettin. Şimdi söyle bana. Bana sevdiğim kişiyi kaybetmemeyi öğretmediğin için nasıl seni bırakabilirim?" Ne diyeceğimi bilmiyordum. Ona şu an o kadar güvenmek istiyordum ki. Ama o yaptığı şeyler yüzünden buna izin vermiyordu. Acı çekiyorum çünkü bir katili sevdiğim için. Belki biz böyle biz olucaktık. Sevdiğin insan ne olursa olsun onu sevdiğine göre değer var ettiğini anlamam lazım. Kafamı yere eğip konuştum, "Belki kraliçe yalan söylüyordur. Belki seni bırakmak istemiyordur. Zaten kral olmasa kraliçe olamaz ki." ____________________ Başlangıç: 19/05/2017 "Telif hakkı bana aittir. Çalıntı değildir hiçbir olay. Çalınması sonucu yasal işlem başlatılır." "Kapak tasarımı bana aittir" Genç kız edebiyatı içinden #40 : 02/08/2017 Genç kız edebiyatı içinden #32 : 12/08/2017 Genç kız edebiyatı içinden #39 : 18/08/2017 Genç kız edebiyatı içinden #20 : 01/05/2018

FBI'nun kurduğu söylenen, kimsenin yerini bilmediği Amerika'da bir yeraltı hapishanesi. 12-25 yaşları arasında suçlular bu hapishanelerde tutulur. 25 yaşına gelenler hapishaneden götürülür ve bir daha haber alınamaz. Fakat garip bir durum vardır. Hapishaneye atılan suçluların hiçbiri neden geldiklerini bilmiyorlar. Sözde FBI'ya karşı suç işlemişler. Ama FBI ile hiç bir alakası olmayan bu gençler neden atılsın ki oraya? 18 yaşında bir genç kız olan Rüya DOLUNAY'ın evine gelen bu adamlar onu hangi sebepten dolayı götüreceklerdi o hapishaneye? Rüya başına gelecekleri tahmin edebilir mi? Tüm bu soruların cevabı orada gizliydi belki de...

Kabul ettiğimi söylediğimde bana bir adres ve çanta verdi. Ve bir de silah. "Sana güveniyorum." * "Bu ne demek? Bana hemen bir açıklama yapıyorsunuz! O adam annene benziyorsun derken neyi kastetti? Kurşun kim! Ve eğer, tek bir yalan daha duyarsam çeker giderim. Ama bu sefer geri dönmem." * Ne olduğunu bile anlamadan aşık olmuştum ona. Kim olduğumu biliyordu, ne yaptığımı biliyordu ve buna rağmen gitmemişti. Aksine beni sakinleştiren tek şey olan kokusuyla her zaman yanımdaydı. Ve olacaktı da, asla gitmesine izin vermeyecektim. O her zaman yolumu bulmamı sağlayacaktı. Onun sayesinde asla kaybolmayacaktım. Asla kaybolmama izin vermeyecekti. NOT: Kurşun isimli hikayemden bir karakter olduğu için bazı bölümler o hikayemle ve karakterleriyle ilgili olacak. Elimden geldiğince açıklayacağım burada zaten ama isteyenler o hikayeme de bir göz atabilirler. Bu hikayeyi daha iyi anlamanızı sağlayacaktır.

Hayata bir Aden Rose Heard molası. Tanıtım: Nasıl olmuştu ben de bilmiyordum. Senelerin stalker'ı ben, sahte hesabımdan sahte bir hesap tarafından stalklanmış ve ifşa yemiştim. Şaka gibiydi. İsminin hatırına cevap verdiğim sahte hesabı hayatıma almanın ne sonuçlar doğurabileceğine emin değildim. Ama emin olduğum bir şey var ise bu salağı bulup ifşa etmeden gözüme uyku girmezdi. Aden Rose Heard ülke sınırları içerisinde en profesyonel stalkerdı ve öyle kalacaktı. Mühim not: Bu kitap psikolojik olarak mantıklı değildir. Mühim not iki: Bu bir kitap değildir. Mühim not üç: İyi günler.

Merhabalar bu benim ilk hikayem umarim beğenirsiniz

" NEDEN SADECE BENİ SEÇTİN" diye soludum nefretle "Yeni kişiler geldi onlar varken niye benle uğraşıyorsun ?" "Cevap ver " diye bağırdığım anda kaşlarını çattı. Bana bir adım yaklaşıp bir eliyle çenemi tuttu.Çenemi geri ittirip duvarla onun arasında kalmamı sağladı ve bana bakmaya başladı. Sinirli bakışları beni ezip geçerken "Bana bağırılmasından hoşlanmam .Bir daha bana bağrırsan olacakları düşün "dedi ve kapıyı çarparak odayı terketti

Yaşanan bütün o güzel anılar... Hala hepsinin hatrı duruyor hayatlarında. Peki yaşanan onca kötü şey? Birbirlerinin yanında olmaları, korumaları, sahiplenmeleri? Hiç bir şey boşa değil. Onlar unutulmamak için Güçler Okulu tarihine isimleri yazıldı, tıpkı aileleri gibi. Onların izinden giderken şimdi onların bile yaşamadığı bir şey yaşanacak? Hepsinin çektiği acıları ele alan bir film çekilecek ve başrolde onlar! Yaşanacak onca komik şey düşünülemez bile! Peki sadece komik şeyler mi? Sessizce, kendinizi kaptırarak okuyun ve filmin sonundaki anlamı bekleyin.

Artık Lise 3'e gidiyoruz. Bi yaş daha büyüdük. Onca olay yaşadık. Ama eminimki bizim hayatımızda aksiyon biter artık sakin yaşicaz kuralları olmadığı için bir sürü macera yaşamaya devam edicez. Kesinlikle eminim bundan. Eski arkadaşlar başka okula gidiyor. Sınıfta başka arkadaşlıklar kuruluyor ve bu yeni arkadaş grubu tıpkı eski arkadaş grubu gibi özel güç dolu. Yıkılmış dostluklar için af zamanı geliyor.  Yeni aşklar doğuyor. Eski aşklar son buluyor. Belki onlar için de af zamanı gelir... Üvey aileler Melis ve Koray'dan ne istiyor? Gerek kaçırılma olayları, gerek kaçış planlarıyla birlikte yapılan hatalar. Yeni komediler, yeni eğlenceler, yeni kahkahalar... Yeni ihanetler, yeni gözyaşları... Ve-umutlar. Melis, Koray, Mert, Çatlak Üçlü (Barbie, En Büyük Çatlak, Debby Ryan Çakması), Amerikalı Çocuk, Aytekin, ve kayıp kardeş Berfin. Bazen umutları başlarına bela olucak ve tekrar tekrar kalpleri kırılacak. Ama yeni arkadaş grupları ile tekrar gülümseyecekler. Arkadaşlığı ve aşkı öğreten hayal gücünün örneği 2. kitap.

"beyaz kadehi koyu rengiyle dolduran şarabı yudumlayan ruhlar, karanlığın koynundan yükselen sessiz ninnilerle benliklerini besler."

Daha dokuz yaşında annemi kaybettim. Abim ve babam tek dayanaklarımdı. Abim benden bir yaş büyük olduğu için arkadaş gibiydik. Abim romaya gitmişti onun dönüşü ile bayram etmiştim ama nereden bilebilirdim ki abimin dönüşünden 1 ay sonra babamın ölüceğini. Babamı çok severdim fakat mafya olması işi bozuyordu ona kaç kere söylemiştim bu işi bırakmasını zaten çok zengindik ama babam illa kafasının dikine gitti ve vuruldu. Babam mafyalığı ve şirketleri bana okulları da abime bırakmıştı. Bu işin altından nasıl kalkıcağımı düşünüyordum.