''Ayırıyorum onları.'' Bıkmış gibi soluyor. ''Yardım et.'' Tereddütte kalıp boş boş suratına bakıyorum. Bir iki adım yaklaşıp ona garip bir kucaklaşma veriyorum. Elim sırtını ritmik olmayan birkaç tuhaf jestle pat patlıyor. ''İşte'' diyorum. ''Atlatacaksın.''
Dedim: Siz sevgili oldunuz? Dedi: Yok, biz birbirimize belamızı sürmüşüz..
2010 Onu metroda gördüm. Aptal bir şapka takıyor. 2011 Bugün de evlerinin önündeki küçük çocuğa, onun resminin olduğu tabloyu verdim. Gidip evlerinin önüne koydu. Sanırım yarın, tablonun yerine koyduğu post-it'i alabileceğim. 2012 Bir süredir ortada yok. Duyduğuma göre, bir ajansta stajyer olmuş. Hala resimlerini çizi...
"Bundan sonra," dedim telefondaki kişiye. Sesimi toplayıp devam ettim. "Seni her gece arayacağım ve sana nasıl hissettiğimi anlatacağım."