Birkaç yanlış tercihin ve amansız bir adama aşık olmanın hayatını ne kadar değiştireceğini bilmiyordu Devrim. Ölümün kıyısında dolanmak, içindeki sızıya göğüs germekten daha kolaydı. Peki ya zihninde dolanan gölgeler bir insan formunu aldığında, kaybedilecek tek şeyin benliğin olduğu noktada, her şeye kafa tutmak yine...
Her şey değişmişti, her şey o kadar çok değişmişti ki, neredeyse başladıkları ana dönecekler gibi geliyordu. Oysa ne geçmişe dönmek mümkündü, ne kadere hükmetmek. Yine de, denemeye engel değildi. Bir insanı aptalca, çocukça bir umut hayatta tutardı bazen, bazense tek sahip olduğumuzdu bu. Devrim vazgeçmeye henüz hazır...
Devrim Altun. Bu benim. Devrim ismini hakkıyla taşıyorum çünkü 'devrim' sayılabilecek işlere imza attığım söylenebilir. Mesela, yatılı bir erkek kolejindeki tek kızım. Mesela oda arkadaşım bir erkek, en değişiğinden, yakışıklısından, üstelik yavaş yavaş fark ettiğim gibi, oldukça karanlığından. Ve mesela hayatım çok g...