Buket liseyi bitirmiş hayatının baharında bir genç kız sevgilisinden yeni ayrılmış aşka inancını yetirmiş biri. Kağan Öztürk: ünlü, mafya ömer Öztürkün tek oğlu hiç aşık olmamış kızları kullanılan bir mafya. Öztürk holding tek varisi. Masum bir kızla bir mafya yan yana gelirse ne olur. Bakalım onlarda gerçek bir evlilik yapabilecekmiler.... Devamı hikayede...

Yavaş adımlarla salona girdim. Sehpaya oturup, yüzünü görebildiğim kadarıyla Anıl'a bakmaya başladım. Sakalları yoktu, pürüzsüzdü suratı. Bir kızı kıskandıracak kadar güzeldi. Kafamı iki yana sallayıp, açık cama baktım. Kaşlarımı çatıp, ayağa kalktım. Bu çocuk gerçekten hasta olup, kendini bana baktırmak istiyordu. Manyak! Tam anlamıyla manyaktı. Camı sessiz biçimde kapattım. Sessizce salondan çıkıp, Anıl'ın odasına girdim. Işığı açıp, dolabın kapaklarını açtım. İçinden çarşaf alıp, salona girdim. Çarşafı yavaşça Anıl'ın üzerine örttüm. Çarşaf, Anıl'ın çenesine gelince yavaşça çarşafı biraz aşağı çektim. Tam o sırada Anıl gözlerini açıp, bana gülümsedi. Ağzım şaşkınlıkla açık kalırken, korkuyla bakakaldım. "Rüyamda bile o güzel kokunu hissediyorum. Nasıl bir şeysin kızım sen?" Diye sorduğunda, benden cevap bekleyen gözlerle bakıyordu... Sessiz kalarak, onun bunu rüya sanması için gözlerini kapatmasını bekledim. Gözlerini kapatınca, hızlı bir şekilde odaya koşacak ve uyuyacaktım. Ama işler istediğim gibi olmadı. Yine tepe takla oldu.... Anıl kafasını kaldırıp, dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Yavaş bir şekilde emerken, kalbimin hızlı atması... beni tehlikeye sokuyordu. Birkaç dakika sonra yavaşça ayrılıp, "İyi ki varsın güzelim. Bu gece de rüyama gelip, beni mutlu ettiğin için sana teşekkür ederim." Diyerek kafasını tekrar yastığa koydu ve saniyesine gözleri kapandı. Hızlı bir şekilde Anıl'ın odasına gidip kapıyı kapattım. Beni öpmüştü. Bir de rüyasına girdiğim için, bana teşekkür etmişti. Her ne kadar rüya olmasa da... Anıl sen nasıl bir çocuktun böyle? Küfür içerir! Tüm haklar saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da yapıştırılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlem başlatılacaktır.

Öğretmenine aşık bir genç kız Öğrencisine aşık ama sırlarla dolu bir adam. Mutlu olabilecekler mi?

Arkadaşlar lütfen yorum yapmak için yorum yapmayın. Kötü eleştiri alamadığım için söylemiyorum bunu. Saygısızlık da yapmayın. Beğenmediyseniz dile geltirebilirsiniz zaten ama o kadar da abartarak küçümsemeye gerek yok diye düşünüyorum. Ben kimseye zorbalık yapmıyorum zaten kitabımı okunsun diye. Beğenmediyseniz de zorla beğendirecek halim yok. Bende biliyorum zaten kitabın müthiş olmadığını,yok o yok bu diyerek de moral bozmayın. Şu ana kadar destek olan voteleri eksik etmeyenlere tekrardan teşekkür ediyorum. Sadece okuyup geçenlerin de canı saolsun. Boş yorum yapanlarda dönüp kendine baksın. ****** Sorun var... Bölümünü önce okuyunuz. Bölümler karışık . Okumadan önce dikkatli olun. Başlama tarihi 19/06/2017 Vote leri unutmayın.

Söz namustur bizde... Töreye karşı gelmek yoktur bizde Kaderdir töre Sen istesen de istemesen de yazılmıştır kader,karar verilmiştir Kim olursa olsun söz bir kere çıktımı ağızdan yapılacaktır İster dostun olsun ister abin kararı kimse vermez aynı Zeyşan'ın da veremediği gibi... Bir mardin vakası...

Aşk...1 kelime 3 harf. 'Ee bunu zaten biliyoruz'diyenleri duyar gibiyim. Evet kesinlikle haklısınız.Aşk'ın bir kelimeden ve üç harften oluştuğunu biliyorsunuz.Ama kesinlikle bilmediğiniz birşey var; SİZ AŞK'I BİLMİYORSUNUZ..! Bildiğinizi sanıyorsunuz.Bunu Toprak'ın Yağmur'a olan aşkını okudukça anlayacak,anladıkça da bildiklerinizi unutacaksınız... Yağmur'un inatla,tüm saflığı ve temizliği ile yağdığı,Toprak'ın ise Yağmur'a beden olmaktan asla kaçınmadığı,onu sarmaladıkça içine hapsettiği ve Yağmur'un içinde kaybolurken etrafa armağan ettiği o aşkın kokusunu duymak ister misiniz bu sayfalarda? Öyleyse Bildiğiniz Tüm Besmelesiz Aşk'ları unutup,güzel bir Besmele çekerek başlayın Aşk'ı okumaya,yaşamaya,duymaya ve hissetmeye. Aşkı birde Toprak ve Yağmur'dan dinleyelim mi? Öyleyse Aşk kokan bu sayfalara; HAYDİ BİSMİLLAH.. 7 KASIM 2015-Yayın Tarihi

Ona hiç sarılamamıştım mesela. Hiç elini tutamamıştım. Hiç öpememiştim. Hiç koklayamamıştım. Hiç sevdiğimi söyleyememiştim. Hiç dokunamamıştım. Hiç beraber uyuyamamıştık. Hiç saçlarıyla oynayamamıştım. Hiç dizlerine yatamamıştım. Hiç özlediğimi söyleyememiştim. Hiç, hiç bu kadar değersiz hissetmediğimi anlatamamıştım. Bu kadar hiçin arasında, her şeyim olmayı nasıl beceriyordu? Çünkü bir gülüşü yetiyordu bana. Sayılı sayıda görsem de, yetiyordu. Kıvrılan dudakları hiçliğe meydan okuyup, her şey hâlâ benim elimde, diyordu adeta. 'İstersem bütün hiçliği, çivileri ile beraber tabanından söküp, yerine istediklerimi dikebilirim. Hiçi hep, zerreyi zirve yapabilirim. Her şey hâlâ benim elimde.' Umut var, sadece biraz naza çekiyor kendini. Tutarsam bırakmayacağımı, benim onu dibine kadar harcayacağımı ve ortalığın tozunu attıracağımızı biliyor. Hâliyle gelmiyor. Çünkü küçücük bir umut ile bütün dünyayı karşıma alacağımı bilen herkes gibi, o da korkması gerektiğini biliyor.

Gezgin Kuzel, yurt edindiği bir kenar mahalle entrikasının merkezinde, bizzat kendisi, kendi için tasarladığı kalıpların içerisinde yaşayan genç bir kızdır. Tecrübeli bir rotaya, hayatı boyunca onu yalnız bırakmayan dostlara, dikenli bir maziye ve kuşlara sahiptir. Geçmişinden kopamayan yanı, iradesini bir örümcek ağı gibi saran korkularının arasında, onu yıllarca havasız bırakarak yetiştirmiştir. Bir gece yarısı üst kademeden dört yabancı adamın hayatına dahil oluşuyla sonu görünmeyen bir dehlizin methalinde bulur kendini. Gezgin Kuzel'in bu kısımda bildiği ve aynı zamanda bilmediği bir şey vardır. Bildiği, bu dehlizin onun başlangıcı olmayan bir sonu olacağıdır. Bilmediği ise, bu dehlizin uzun yıllar önce esasen onun için inşa edildiğidir. ©

Monoton bir lise hayatı olan Hayal kitaplarıyla mutluydu. Ta ki sınıfa Arda gelene kadar. Arda sınıftaki kızların gözdesi olurken Hayal için burnu havada olan bir çapkından başka bir şey değildi, Arda. Birbirlerini ilk gördükleri anda nefret eden bu iki genç sınıfın gözde çifti olmaya başladıklarında kaderin onlar için bir oyunu vardı. Birbirlerinden nefret eden bu iki genci kader ağlarıyla birleştirecekti. Kaderin yazdığı bu oyunda onların bu oyunu oynamaktan başka çareleri yoktu. DİPNOT: Bu kitabı yazarken ilk başta benim hayatımdan ve hayalimde olan (Hayal'in) hayattan izler olacak sanıyordum. Oysa yanılıyormuşum. Meğerse bu kitapta sizden de izler varmış. Sizlerin hikayeniz de var, bu kitapta. Bunu yorumlarınızdan, bana attığınız mesajlardan anlıyorum. Bana attığınız güzel ve destekleyici mesajlar ve yorumlar için teşekkürler... Bu kitabı seven, kitaptaki karakterlere gerçekmiş gibi üzülen ve seven okuyucularım, teşekkür ederim, tekrar. Kitabı, Hayal'i ve özellikle Arda'yı bu kadar çok seveceğinizi düşünmemiştim. Kitabın okuyucusunun hayalinde ve kalbinde olması bir yazar için en büyük mutluluk... Sizinle yeni Hayal'lere doğru olmak ümidiyle... Snm_Deniz! (Mektup gibi oldu, biliyorum :) Ama ne yapayım, yazmak istedim!)

YANANDA SEN YAKANDA SEN...