Chyba każdy inaczej postrzega miłość. Dla jednego to cud nad cudami, dar nad darami. A dla innych to dziwna reakcja chemiczna zachodząca w mózgu. Wszyscy jednak inaczej przeżywają to magiczne uczucie, które często zmienia ludzi w idiotów. Bo niektórych posunięć zakochanych nie da się usprawiedliwić. Jedno jest pewne każda para ma swoje własne dziwne obyczaje, których nawet nie warto próbować zrozumieć. Miłość to dziwny stan umysłu, nawet osoby będące pod jej wpływem nie potrafią jej zdefiniować. Więc nie warto nad nią rozważać. Warto się cieszyć z tego, że jest. A oto kilka historii o zakochanych. Są one inspirowane mangą Hetalia. Będą to zazwyczaj krótkie, przesłodzone, komediowe One Shoty, z najróżniejszymi parami. Bo nawet ja muszę czasem napisać coś miłego. A po tej książce nie warto oczekiwać większych wartość. Ot zwykłe fluff. Tylko charakter x charakter. Odgórnie przepraszam jeśli trafi na twoje NOTP.

Pisarz jak wiadomo to dziwna istota w pełni uzależniona od weny. Potrafimy nie robić nic przez miesiąc używając tej samej wymówki - wena nie chce przyjść. Ja sama mam często z nią problem, więc tym razem postanowiłam udowodnić raz, a dobrze, że potrafię pisać regularnie. (Nie pierwszy raz próbuje to zrobić, ale po raz pierwszy zrobię to z określonymi zasadami.) Mam zamiar przez dwadzieścia dni bez przerwy pisać krótkie różnorakie opowiadania. Od dziesiątego czerwca ruszam z pisaniem codziennie! Jeśli wyzwanie spodoba mi się, to możliwe, że kiedyś je powtórzę. A jeśli miałabym o czymś pisać, to o Hetali. Ten fandom jest moją nieskończoną kopalnią inspiracji. Więc czas rozpocząć dwadzieścia dni codziennej aktywności! Zgodnie z zamiarem codziennie ma się pojawić krótki One Shot.

Uśmiechnij się, patrz na ten cudowny świat, nagle wszyscy są dobrzy. Każdy zapomniał o okrucieństwie. Na wojnie nie ma dobrych i złych, są źli i gorsi. Uśmiechnij się, patrz na te czyste niczym łzy dusze. Każdy zapomniał o ich wadach. Nie ma ludzi idealnych, są ci ubierający wspaniałe maski. Uśmiechnij się, patrz na ich wielkie czyny. Każdy zapomniał o tym co było przed nimi. Nie ma w pełni dobrych decyzji, zawsze jakaś strona poniesie stratę. Uśmiechaj się dalej. Wierz w dobro poszczególnych stron, ideał ludzkich dusz i wspaniałomyślność wyborów. Dlaczego zmieniamy złoczyńców w ideały? Dlaczego złe czyny bledną na karcie histroii przez lata? Dlaczego jedynym czego uczy historia jest to, że większości nie uczy niczego? Hetalia jest idealna postacie są tak czyste jak łzy, większość przynajmniej. O ironio te najlepiej przedstawiane mają na rękach wielkie winy. A tym najgorzej posądzonym nikt dostatecznie dobrze nie sprawdził motywów. Historia zapomniana i wybacza, a ludzie nie wyciągają z niej wniosków. Z odmętach histroii kryją się rzeczy zatajone. Wiesz o holokauscie? Wiesz, każdy wie. A słyszałeś o Jednostce 731? Wiesz o Katyniu? Wiesz. A wiesz, że tylko w pierwszych czterech latach istnienia ZSRR zamordowano 14 milionów Rosjan? Nie wiemy tak wiele z historii, a osądzamy, nic co się w niej wydarzyło nie jest czarne i białe. We wszystkim dominuje szarość. Potencjał Hetali jest marnowany gdy trzymamy się twardo podziału na dobrych i złych. W wszystkich tkwi dobro... I zło. Pozwólcie, że przedstawię wam kilka historii, czasem AU, które nawiązują luźno do postaci historycznych, niektórych wydarzeń lub poprostu mojej własnej interpretacji historii. Opowiadania to miniaturki powstałe na podstawie Hetalii. Będzie to zbiór mroczniejszych opowieści, którymi chcę pokazać piękno najciemniejszych odcieni szarości.

No pięknie! Wrocławska kamienica zamienia się niespodziewanie w scenę zbrodni, z żelazkiem w roli głównej. Spokojny wieczór, o ironio!, nabiera życia właśnie, gdy pojawia się trup. Zupełnym przypadkiem Eleonora znajduje swoją współlokatorkę w stanie zgonu i to niestety nie poalkoholowego, a przecież chciała jedynie odnieść jej żelazko. Za to teraz ma na głowie histeryzujące koleżanki, szał ciał (tych bardziej żywych i tych mniej), ponurego policjanta z brodą i ciasto marchewkowe. Ela, wspomagana nieoficjalnie przez podkomisarza Brodeckiego, zabiera się za prywatne śledztwo i z determinacją islamskiego terrorysty szuka odpowiedzi na dręczące ją pytania: Co się, do jasnej ciasnej, wydarzyło? Czy Matyldę ukatrupił ktoś z jej studenckich przyjaciół? I najważniejsze - jak tu nie przytyć, kiedy pojawia się coraz więcej stresów do pozajadania? Okładka wykonana przez wspaniałą @fenoloftaleine (dziękuję jeszcze raz!) :) 30.05.2017 - #3 w tajemnica i thriller; 03.06.2017 - #2 w tajemnica i thriller; 07.06.2017 - nie mogę w to uwierzyć, ale #1 w tajemnica/thriller! Rany, Dziękuję Wam! Jesteście super! :) Uczestnik konkursu "Skrzydlate słowa"! :) Copyright ©2016 by Sabinach_1993. All rights reserved.