bu klasik bir töre hikayesi değildir cunku başta nefret yok sadece mesafe var. # yazım hataları kitap final olunca düzenlenecektir. Annesini küçük yaşta kayıp etmiş bir kiz.hayatının geri kalanını iki abi ve bir babayla çok mutlu şekilde devam ettiriyordu. Taki midyatin en büyük aşireti olan dedesinin o telefonuna kadar kuzeni demir aşiretinin tek kızını kaçırdığı için kabak onun başınao patladı . Ama oysaki onun okuma hayalleri vardı. Bunu okuyorsan emir ve elçin in hikayesine biraz bulaştın demektir. bir şanstan zarar çıkmaz öyle değilmi öyleyse buyrun hikaye başlıyorrr

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...