1° Ανεξάρτητο βιβλίο της σειράς. 'Τι πας να κανείς;'ρώτησε εκνευρισμένος καθως ήρθε δίπλα μου. 'Να καπνίσω;'είπα το αυτονόητο και πήγα να το βάλω στα χείλη μου.Τελευταία στιγμή ήρθε και το πήρε απο τα χέρια μου.Τον κοίταξα θυμωμένη. 'Μην δοκιμάσεις ποτέ.Ειναι οτι χειρότερο να καπνίζει ενα κορίτσι,και μετα να μυρίζουν τα ρούχα της,τα μαλλιά της,τα δάχτυλα της.'ειπε και εσπασε το τσιγάρο στην μέση'Και σένα τα μαλλια σου μυρίζουν υπεροχα,ολο το κορμί σου.'πρόσθεσε και με πλησίασε. ++++ A Used To Be A Good Girl! But NO Anymore.... Το κορίτσι για το οποίο θα μιλήσουμε ειναι το συνηθισμένο 'καλό' κορίτσι του σχολείου.Ειναι ήσυχη,ντροπαλή,γλυκια.Όμως δυστυχώς δέχεται bulling.Και αυτό γιατί εχει αποφασίσει να κρύβει την ομορφιά της κάτω απο φαρδιά άσχημα ρούχα και παλιομοδίτικα γυαλιά.Τι θα γίνει όμως όταν βαρεθεί να την εκφοβίζουν?Το μόνο σίγουρο ειναι οτι εκεί θα βρίσκεται το bad boy του σχολείου για να την βοηθήσει. 4# θεση εφηβική φαντασία 28|10|2016 2# θέση εφηβική φαντασία 3|11|2016 1#θέση εφηβική φαντασία 25|11|2016 © All rights reserved. Please don't copy the story.

Μια περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο....

"Σοφία!" "Σοφία εδώ" "Πόζαρε στον φακό" Μα γιατί να ποζάρω όταν μπορώ να σας σνομπάρω; Μπήκα στο καινούργιο μου μαύρο αμάξι κι έβγαλα τα γυαλιά μου. Κοίταξα το καθρεφτάκι. Μακιγιάζ και μαλλιά: on point. Καλωσόρισες στην ζωή μου. Σοφία, 21 ετών. Μοντέλο και πλούσια με τα λεφτά..της γιαγιάς! Ναι, η γιαγιά μου είναι αφάνταστα cool για την ηλικία της και είμαι η προστατευόμενη της. Μόνο αυτή "φοβάμαι" και μόνο αυτή μπορεί να με λογικέψει. Εκτός κι αν είναι σε σαφάρι στην Αφρική ή για αναρρίχηση στο Έβερεστ. Τότε, η Σοφία κάνει ό,τι θέλει. Το motto μου για την ζωή; "Αν δεν αφήσεις το σημάδι της παρουσίας μιας bitch όπου πας, την κάνεις λάθος" ======================================== Η Σοφία είναι ένα νεαρό μοντέλο που ξαφνικά αναγκάζεται να αναλάβει καθήκοντα..ηθοποιού! Κάθε γύρισμα της ζωής οδηγεί κάπου αλλά πριν πατήσεις στα γυρίσματα μιας ταινίας θα πρέπει να προσέχεις, μπας και το γύρισμα είναι ριψοκίνδυνο κι ερωτευτείς τον συμπρωταγωνιστή.!

«Τωρα φερε τις παντοφλες μου»πεταει στο ακυρο «Οριστε?» «τι δεν καταλαβες?»ρωτησε σαν να ειπε κατι τελειως φυσιολογικό «Από ότι βλεπω αγορακι , χερακια εχεις ,ποδαρακια εχεις ,ματακια εχεις ,ενταξει τωρα και ανυπαρκτο εγκεφαλο εχεις αλλα δεν νομιζω αυτό να σε σταματησει από το να πας να παρεις τις παντοφλες μου» Με κοιταξε και τα ματια του σκοτείνιασαν Με αρπαξε από το χερι και με κολλησε στο τοιχο Πρεπει να με κοιταξει γιατρος ,παλι ενιωσα ηλεκτρισμο «Μην με ξανα πεις ετσι»γρυλισε Φοβηθηκα αρκετα μπορω να πω κ «Θα σε κανω να μετανιωσεις πολύ ασχημα αν το ξαναπεις» και ξεκουμποσε τα δυο πρωτα κουμπια από το πουκαμισο μου κανοντας με να καταλαβω τι εννοούσε «σε συγχωρω όμως ,μονο και μονο επειδη εισαι καινουργια σε αυτά .Θα εισαι η προσωπικη μου βοηθος ,η σκυλα μου ,θα περασουμε πολύ καλα εμεις οι δυο »

Ο Στέργιος πάντα ήταν τίμιος στη ζωή του... μέχρι που χρειάστηκε να κλέψει για πρώτη φορά! Δεν ήταν δύσκολο να σταματήσει να το κάνει απλά ήταν πολύ πιο εύκολο να συνεχίσει... Η Κατερίνα ποτέ δεν ένιωσε ελεύθερη, ούτε καν στο ίδιο της το σπίτι... έψαχνε την ελευθερία της και την βρήκε! Όταν όμως ένιωσε φυλακισμένη θέλησε να το σκάσει ξανά... άραγε θα τα κατάφερνε;

[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ]-ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με κοιτούσε υποτιμητικά και με εκανε να αισθάνομαι ακομη πιο άβολα.Ειναι η στιγμή να του πω αυτο που ηθελα εξαρχής; Μετα απο πολυ σκέψη πηρα το θάρρος να του μιλησω ξανά και να του προτείνω αυτο που ειχα βάλει στο μυαλό μου απο την ώρα που το σκέφτηκα. 'Αυτο π-που ηθελα ν-να σου π-πω...'το τραύλισμα μου δεν βοηθούσε καθολου!Με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και αρχισε να προχωράει κοντα μου κανοντας μου νόημα να συνεχισω. 'Χ-χρειάζομαι την β-βοηθεια σου.'τραυλισα πηγαίνοντας ολο και πιο πισω καθως η στενή επαφή επισης δεν με βοηθούσε καθολου. 'Και εγω γιατι πρεπει να στην δωσω;'ρωτησε σηκώνοντας το φρυδι του και εχοντας το γνωστό του μισο χαμογελο στο υπέροχο προσωπο του. 'Και οι δυο ξ-ξερουμε το γιατι.'απαντησα χτυπώντας στον τοιχο και κοιταξα τα καταγάλανα σαν την θάλασσα ματια του,έντονα. 7/1/16-31/10/16 © All rights reserved Please don't copy the story

"Και αν χάσεις..."πλησίασε και άλλο κοντά μου , μικραινοντας την απόσταση μεταξυ μας. "Τι θα γίνει τότε?"ρώτησα σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου , προς το μέρος του. "Δεν θες να μάθεις."ψιθύρισε αισθησιακα μηδενιζοντας το κενό που μας χώριζε. Cover : me All rights reserved.Please don't copy.